Ateş&Su

Ateş bir gun suyu gormuş yuce dağların ardında
sevdalanmış onun deli dalgalarına
Hırcın hırcın kayalara vuruşuna,
yureğindeki duruluğa
Demiş ki suya:
Gel sevdalım ol,
Hayatıma anlam veren mucizem ol

Su dayanamamış ateşin gozlerindeki sıcaklığa
al demiş;
Yureğim sana armağan
Sarılmış ateşle su birbirlerine
sıkıca, kopmamacasına

Zamanla su, buhar olmaya,
ateş, kul olmaya başlamış
Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de
yureğindeki kederi de
alıp gitmiş uzak diyarlara su

Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları
Aramış suyu diyarlar boyu,
gunler boyu, geceler boyu
Bir gun gelmiş, suya varmış yolu
Bakmış o duru gozlerine suyun,
biraz kırgın, biraz hırcın

Ve o an anlamış;
aşkın bazen gitmek olduğunu
Ama gitmenin yitirmek olmadığını
Ateş durmuş, susmuş, sonmuş aşkıyla

İşte o zamandan beridir ki:
Ateş sudan,
su ateşden kacar olmuş

Ateşin yureğini sadece su,
Suyun yureğini
Sadece ateş alır olmuş