iltasyazilim
FD Üye
atletizm sırıkla atlama
yüksek atlama atletizmin bir dalıdır Koşarak sürat kazandıktan sonradan sağlam iki dik sehpanın arasındaki çıtanın üzerinden atlayarak yapılır Bu atlamada prensip vücudun çıtanın üzerinden düşürmeden geçmesidir
Yüksek atlamayı öteki yarışmalardan ayıran özellikler üç tanedir Birincisi mesafe düşey olarak ölçülür, ikincisi başarı ve başarısızlık belirtilen bir yükseklikteki çıtayı aşmaya bağlıdır, üçüncüsü ise atlet başarılı olduğu sürece sayısız deneme hakkına sahiptir Bu spor dalında varisi olmak için, ayak adelelerinin doğal bir yaylılık ve tempo kuvvetine sahip olması, vücudun dayanıklı ve uyumlu olması gerekir Yükseklik faktörü sanıldığının aksine menfaat oluşturmaz
Atlama alanı olarak kullanılan, çıkış noktası ile yarım daire şeklinde olan süratlenme sahasının uzunluğu, 15 m'den az olamaz Atlama sehpası, sert ve bükülmez ağaçtan veya madendendir Aralarındaki uzaklık 366 402 m'dir Atlama çıtasının uçları kare, üçgen ya da yuvarlak olabilir Ağırlığı 2 kg'ı geçemez Sehpa üzerindeki çıta, yarışmacının dokunduğu zaman kolayca düşecek biçimde yatay durumdadır Çıtanın arkasından süngerle içi doldurulmuş düşme minderi, en düşük 5x4 m boyutunda ve yeterli kalınlıktadır Kullanılan malzemelerin başında, topuğu korumak için plastik ve lastik çivili ayakkabıları sayabiliriz Topuğun kalınlığı 6 mm'yi, taban kalınlığı da 13 mm'yi geçemez
Atlamadan önce hız kazanabilmek için koşulması gerekir Atlayıcı, 7 11 adım arası yaklaşma koşusunu, 30 40 derecelik bir açı ile artan bir şekilde hızlanan bir koşu temposu ile yapar Atlayıcı, çıtaya çok yakın basarak sıçramalıdır Sıçrayış tek ayakla ve geriye dargın vücudun gergin ayak üzerine alınmasıyla başlar Çıta üstüne gelince vücudun ekseni etrafından dönmesi, başın göğüs hizasına alınması ile sürer Önce dış kol ile savunma bacağının mindere değmesi, sonra da gövdenin kalça ile omuz üzerinde dönüşüyle atlama tamamlanır Yüksek atlamada yarışmacının uyması gereken en manâlı kural; sıçramada tek ayağını kullanmasıdır Yüksek atlamada yarışmacılar birincil atlayacakları yüksekliği kendileri seçerler Daha Alçak sınırın yukarısında elde etmek kaydıyla herhangi bir yüksekliği atlamadan geçebilirler Başarılı olduğu sürece sayısız test hakkına sahiptirler Ancak birbirini izleyen üç başarısız atlama denemesi yaptıklarında
Bunlardan en popüler olanları Straddle (Binme) ve Fosbury Flash teknikleridir Straddle'da atlet yüzü aşağıya bakar biçimde, vücudunu çıtanın civarda döndürerek atlar Fosbury Flash tekniğinde ise atletin çıtayı önce başı geçer ve omuzlar üzerine düşülür Kısa zamanda öğrenilmesi ve göze güzel görünmesi Fosbury Flash tekniğini popüler kılmaktadır
Yarışan atlama sırasında iki ayağının üstünde sıçrarsa, çıtayı aşmadan düşerse, atlama derhal çıtaya çarpar desteklerinden düşürürse başarısız sayılır *
yüksek atlama atletizmin bir dalıdır Koşarak sürat kazandıktan sonradan sağlam iki dik sehpanın arasındaki çıtanın üzerinden atlayarak yapılır Bu atlamada prensip vücudun çıtanın üzerinden düşürmeden geçmesidir
Yüksek atlamayı öteki yarışmalardan ayıran özellikler üç tanedir Birincisi mesafe düşey olarak ölçülür, ikincisi başarı ve başarısızlık belirtilen bir yükseklikteki çıtayı aşmaya bağlıdır, üçüncüsü ise atlet başarılı olduğu sürece sayısız deneme hakkına sahiptir Bu spor dalında varisi olmak için, ayak adelelerinin doğal bir yaylılık ve tempo kuvvetine sahip olması, vücudun dayanıklı ve uyumlu olması gerekir Yükseklik faktörü sanıldığının aksine menfaat oluşturmaz
Atlama alanı olarak kullanılan, çıkış noktası ile yarım daire şeklinde olan süratlenme sahasının uzunluğu, 15 m'den az olamaz Atlama sehpası, sert ve bükülmez ağaçtan veya madendendir Aralarındaki uzaklık 366 402 m'dir Atlama çıtasının uçları kare, üçgen ya da yuvarlak olabilir Ağırlığı 2 kg'ı geçemez Sehpa üzerindeki çıta, yarışmacının dokunduğu zaman kolayca düşecek biçimde yatay durumdadır Çıtanın arkasından süngerle içi doldurulmuş düşme minderi, en düşük 5x4 m boyutunda ve yeterli kalınlıktadır Kullanılan malzemelerin başında, topuğu korumak için plastik ve lastik çivili ayakkabıları sayabiliriz Topuğun kalınlığı 6 mm'yi, taban kalınlığı da 13 mm'yi geçemez
Atlamadan önce hız kazanabilmek için koşulması gerekir Atlayıcı, 7 11 adım arası yaklaşma koşusunu, 30 40 derecelik bir açı ile artan bir şekilde hızlanan bir koşu temposu ile yapar Atlayıcı, çıtaya çok yakın basarak sıçramalıdır Sıçrayış tek ayakla ve geriye dargın vücudun gergin ayak üzerine alınmasıyla başlar Çıta üstüne gelince vücudun ekseni etrafından dönmesi, başın göğüs hizasına alınması ile sürer Önce dış kol ile savunma bacağının mindere değmesi, sonra da gövdenin kalça ile omuz üzerinde dönüşüyle atlama tamamlanır Yüksek atlamada yarışmacının uyması gereken en manâlı kural; sıçramada tek ayağını kullanmasıdır Yüksek atlamada yarışmacılar birincil atlayacakları yüksekliği kendileri seçerler Daha Alçak sınırın yukarısında elde etmek kaydıyla herhangi bir yüksekliği atlamadan geçebilirler Başarılı olduğu sürece sayısız test hakkına sahiptirler Ancak birbirini izleyen üç başarısız atlama denemesi yaptıklarında
Bunlardan en popüler olanları Straddle (Binme) ve Fosbury Flash teknikleridir Straddle'da atlet yüzü aşağıya bakar biçimde, vücudunu çıtanın civarda döndürerek atlar Fosbury Flash tekniğinde ise atletin çıtayı önce başı geçer ve omuzlar üzerine düşülür Kısa zamanda öğrenilmesi ve göze güzel görünmesi Fosbury Flash tekniğini popüler kılmaktadır
Yarışan atlama sırasında iki ayağının üstünde sıçrarsa, çıtayı aşmadan düşerse, atlama derhal çıtaya çarpar desteklerinden düşürürse başarısız sayılır *