Aynaya olan ihtiyac ve bulunuşu cok eski zamanlara kadar gidiyor Yaklaşık dort bin yıl kadar once, Ortadoğu ve İtalya ’nın kuzeyide, yanardağ lavlarının parlak artıklarının cilalanmasıyla, goruntuyu aksettiren ilk aynalar yapıldı Gumuşleme yontemi ile ayna yapma tekniği ise, 14 yuzyılda Venedik ’te geliştirildi Venedikliler, bir cam tabakasının arka yuzeyine cıva surerek, ayna yapmayı başardılar ve o tarihten sonra bu cam parcası, ozellikle kadınların ellerinden duşmez oldu Asıldıkları odanın icinde bulunan her şeyi yansıtan dışbukey aynalar, ilk kez 14 yuzyılda Almanya ’nın Nurnberg kentinde yapıldı Cam ustaları, ufleme yontemiyle cam kureler oluşturduktan sonra, bunları ortadan ikiye boluyorlar, sonra da ic kısımlarını ince bir cıva tabakasıyla kaplayarak dışbukey aynayı elde ediyorlardı
Gunumuzde ayna yapmak icin kullanılan yontemin temelleri ise, 1835 yılında, Alman kimyageri Justus von Liebig tarafından atıldı Gumuşnitrat, ozel bir yontemle cama tatbik edildiğinde, icindeki gumuş cama yapışıyor ve boylece son derece net goruntu veren bir ayna elde ediliyordu Gumuşnitratı cama sıvanırken ayrıştırmak icin, genellikle şeker ya da Rochelle tuzu kullanılıyordu
Gunumuzde ayna yapmak icin kullanılan yontemin temelleri ise, 1835 yılında, Alman kimyageri Justus von Liebig tarafından atıldı Gumuşnitrat, ozel bir yontemle cama tatbik edildiğinde, icindeki gumuş cama yapışıyor ve boylece son derece net goruntu veren bir ayna elde ediliyordu Gumuşnitratı cama sıvanırken ayrıştırmak icin, genellikle şeker ya da Rochelle tuzu kullanılıyordu