ayrıkotu (Gemeine Qecke Chiendent commun Common Couch Grass Scutch Twitch) Temmuzagustos aylari arasinda yesil ya da morumsuyesil renkli basaklar veren, 30100 cm boyunda, çok senelik otsu bir bitki Toprak altinda fazla artı yayilmis olan başlıca kökleri bulunur Özellikle kumlu topraklari sever Gövdeleri tepede olan, tüysüz ve içi bostur Yapraklari gizli, uzun, ince, paralel damarli, sivri uçlu, koyu yesil renklidir Çiçekler gövdenin ucunda ve yassi bir basak durumunda toplanmislardir Meyve sarimsi renkli uzuncadir Bitkinin etli kökleri çok eskiden beri üriner hastaliklarda kullanilan önemli bir millet ilacidir Kökler mesane ve böbrek iltihaplari dahil, mesanedeki tas ve kumlari düsürmek için kullanilan iyi bir idrar söktürücüdür Idrar arttirici olarak misir püskülü, arpa ile beraber kaynatilarak kullanilir Hatta köpekler bile agiz ve barsaklarini arındırmak için bitkinin yapraklarini büyük bir zevkle yedikleri için bitki “köpekçimeni olarak da bilinir Tarlalarda belirtilmiş türden baska, buna çok benzeşen büyük ayrikotu (cynadan dactylon) olarak tanıdık çesidinin daha kalin kökleri olup, nisasta da tasimasiyla ayrilir ve digeri gibi kullanilir Türkiye’de yetistigi yerler: Istanbul, Trakya, Mugla, Anadolu Kullanildigi yerler: Kullanilan kisimlari kökleridir Köklerinde triticin, uçucu yag, müsilaj ve potasyum bulunur alıntıdır