Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Ayrılık, ne zorlu bir kelime değil mi? Yaşaması daha zor, daha sıkıntı, daha güç. Ayrılık...
Ayrılığı yaşıyorsak eğer, belki sevgiliniz, belki aileniz, arkadaşınız, eşiniz, eşyalarınız, işiniz, eviniz belki de şehiriniz.. Bir geçmişiniz vardır onunla. Yaşanmışlığınız. Size göre anlamı olan, bir değer biçtiğiniz.
Kendi bakış açınızla biçtiğimiz değerin başka bir bakışa ulaşmasıdır aslında ayrılık, ayrışma. Her insanın yaşaması gereken, bir nevi yas. Yaşanması mecburi olan. Tıpkı ilk doğduğumuz annemizle olan bağımızın büyüdükçe ayrışmasının mecburi olması gibi. Aileden ayrışabilmek için. Hayata
hazırlanabilmek için, yeni başlangıçlar için. İnsanı hayata hazırlaması gereken zorunlu bir ayrılığın bir yansımasıdır bugünkü ayrılıklar.
Kimisi derinden mutsuzlaşarak, kimisi ağlayarak, kimisi gülerek, kimisi çalışarak, film izleyerek,
arkadaşlarıyla vakit geçirerek, gezip dolaşarak, uyuyarak, alışveriş yaparak, tatlı yiyerek, hiçbir şey
yemeyerek. Yaşanması istenmese de bazen istense de, bir şekilde yaşanıyor. Yaşanması da gerekiyor.
Yeni başlangıçlara, yeni güçlere, hayatta kendimize yeni değerler atfedebilmek için. Yeni şeylere
değer verebilmek. Tabi kendimize değer vermek asıl olan. Kendimize yeni değerler atfedebilmek. Yeni ve yeniden kendimizi keşifle. O ayrılığı yaşayabilmek gerek.
Acısıyla, mutluluklarıyla, yeni ufuklara, yeni keşiflere. Yeni ben diyebilmek için. Bu şekilde aslında
hayat hissedilebiliyor. Bu şekilde insan kendine yeni değerler biçebiliyor. Yeni varlığını keşfedebiliyor.
Yeni başlangıçlara adım atabiliyor. Başlangıç doğum gibi, doğuş gibi..
Bazen eski değerlerimize yeni değerler sığmadığı için ayrılmak gerekiyor bazen de yeni değerler
atfettiğimiz varlığımıza eski değerlerimiz sığmıyor, o noktada ayrılığı tam olarak dışsallaştırabiliyoruz sanırım. Hayata kendimizi sığdırabilmek için, kendi değerimizi değiştirmek gerekiyor, içselleştirmek gerekiyor başlangıçları. Hayat, işte o zaman hayat. Ben, o zaman ben. Ayrılığın dışsallaşması lazım ki yeni başlangıçlar içselleşebilsin. İçimize sığabilsin yeni değerler, yeni başlangıçlar...
Yeni öykülerimizin sayfasını kapatmaya çalışırken, yeni hikayeleri yazmaya çalışan kişilere, kendine yeni değerler eklemeye çalışan kişilere sevgiyle..
