ayrılık acısı!

ayrılık acısı! (Büyük bir zat için) Büyüleyen gözleri, neşe veren sözleri, Tümü de hayal oldu, ayrılık yaman oldu Tatlı bakışlarının silinmiyor izleri, Dertliyim, görmeyeli, hayli bir süre oldu Kavuşmak düşüncesi ümidimi yitirdi, Dayanılmaz bu hasret, beni yaktı bitirdi, Olağanüstü noktaya, nasıl alıp getirdi, Kalbimi zulmet bastı, gözüm kan revan oldu Ayyaş gibi gezerim, aşkıyla bunca yıldır, Rabbim bu engelleri, bundan böyle yolumdan kaldır, Ya beni öldür, yoksa, kalbime refah doldur, Karardı gündüz gecem, her anım hicran oldu Korudum emanetini, katiyen yakıp yıkmadım, Onu kalbime koydum, yabancıya bakmadım, En ulu yâr olarak, dilimden bırakmadım, Yufka Yürekli sevgisi canıma canan oldu Ayrılık zindan imiş, yüreğim kan ağlıyor, Gözyaşım hiç durmuyor, ırmak gibi çağlıyor, Bu ayrılık ateşi, ciğerimi dağlıyor, Gökler nasıl karardı, her yer toz duman oldu Hayaller filim gibi, gelir geçer gözümden, Hasretlik çizgileri, okunuyor yüzümden Allah için söz verdim, asla dönmem sözümden, Kederli halime, ayrılık derman oldu Bütün düşüncem odur, gönlüm onu anıyor, O tatlı hâtıralar, gözümde canlanıyor Halimden anlamayan, beni deli sanıyor, Diyorlar yazık buna, yıkıldı viran oldu Benim gibi bir âşık, cihanda yok diyorum, Kimse böyle sevemez, itiraf ediyorum Bundan Böyle düştüm yollara, vuslata gidiyorum, Kalbim, korkunç dalgalı, koca bir umman oldu