Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Ayrılık Mektubu
ayrılık yazıları
nefret mektupları
Ayrılık Mektupları
AYRILIK
Bir tanem;
Ayrılık da bir parcası mıdır aşkın? O zaman bedenler ayrılırken, bu emre asi kalbin haykırışları niye? Ayrılık sonu mudur aşkın? O zaman sonsa, daha cok bağlanmanın anlamı ne? Ayrılık mıdır aramıza giren? O zaman isyan etmenin anlamı ne? İmkansız olandır bitmeyen aşk! O zaman bu ayrılığı kabullenememenin sebebi ne?
Evet ayrılıyoruz, ama şunu bir de kalbim anlasa Bedenim senden uzaklaştıkca, kalbim sana daha cok bağlanmasa Sevgimin bitmesi gerekirken, o bir devin haykırışı gibi coğalıp yankılanmasa olmaz mı birtanem?
İlk anımızı hatırlıyorum Sevgini kazanabilmek icin elimden geleni yapmıştım Seni ilk gorduğumde bir bebek kadar mutlu ve huzurluydum Oturduğumuz masada karşı tarafta sen, bu tarafta sevginin şaşkınlığı ile tir tir titreyen o kucuk cocuk bendim Seni lik optuğumde duyduğum utanc kutsallaştırmıştı her opucuğumuzu Tenine dokunmak bile beni oldurmeye yetecek kadar heyecan vericiydi o gun Gulucukler eksik olmuyordu yuzumden Dunya yok olmuştu saki, sadece sen vardın Sen her yerde Şimdi benden uzaktasın Aşk gorevini yaptı ve zaman doldu birtanem Ne cabuk gecti o iki senelik saniyeler Değil tenine dokunmak, hayaline ulaşamıyorum artık Cırpındıkca batıyorum adeta Hayata kustum cunku beni senden, seni benden caldı Kalpsiz bir bedenle, amacsız, cırılcıplak ortada bıraktı beni hayat
Ayrılan sevda yolunu takip ederken, gul bahcelerinin kokuları, kelebeklerin rehberliği eşliğinde sonsuz sevgiyi bulma yolunda, mutlu bir şekilde yurumeni dilemeyi cok isterdim
Ayrılık Mektubu
Merhaba, yine ben Hani artık nefret ettiğin o kişi Sana verdiği değerden daha fazla kotuluk eden kişi Hatırlamışsındır umarım Uzun zaman oldu belki de goruşmeyeli ve yine hissettiriyorsun kendini derin yazılarda Golge olmuş artık her şey ve sen nefretini daha da vurguluyorsun gun karardıkca Kim bilir belki tekrar gunduzu, gokyuzunun mavisini gorurum Ama sen değmezsin ki bu ufuklara Sensizlikte guzel olur buralarda, verdiklerimizi kaybettiğimiz zaman gorduk zaten kim olduğumuzu Ben ; kotu adam Sevmeyi bilemeyen adam Sen ise kaybeden
Bu mektubu aldığında sakın aklına getirme hatıraları veya beni Sadece gazete kupurunden kesilmiş bir yazı gibi duz ve soluksuz oku Değmez soluklanıp, heyecanlanmak bu saatte Artık gece oldu Kimse gormez derler geceleri, yalan, sakın inanma Daha cıplaktır geceleri aslında, daha soğuktur Uşur geceleri, senin cıplak olduğun zamanlar gibi Ama sen gecelere de değmezsin Geceler yalnızdır, huzunlu bakışlar icerisinde kayar ay, utanır, kızarır rengi Eğer başını yavaşca, kaybolur uzak diyarlara Sonra değişiktir yarasaların sesleri Bazılarını korkutur gunduzden kalma, bazıları ise icsel bir cığlık der onlara İnsanlar yavaş yavaş azalır geceler ilerledikce Hayalden uzaktır bunlar Ve doğa ispat eder tek hakim olduğunu gecenin en gorulmez saatlerinde Artık sadece, o ve ben varım Yaşadıklarım benim hissettiklerim Keşke sen de gorebilsen bunları ama dediğim gibi sen değmezsin gecelere GECELER SOĞUK
İstediğin budur umarım, guzel prenses Bak artık sana emirler de yağdırmıyorum sevgi ustune, aşk ustune Senin tabirinle canını da sıkmıyorum Artık bir kuş gibi ozgursun Aman fazla yukarılara ucma, tehlikelidir Goreceklerin korkutabilir seni, saf olan yok oralarda Yukseldikce belirsizleşir her şey, senin benim yanımdan yukselip gitmen gibi olur sonra Dikkat et bunlara Bir koşe yazarının tavsiyesi dersin, eğer soran olursa Ucuz gazetelerden birinde okudum dersin Artık ucma vaktidir senin icin, tabii ucabilirsen
Umarım kızmamışsındır bana Sadece icimi dokmek istedim şu kağıt parcasına Kendimi kaybettiğim her saniye seni duşunmek yordu beni belki de İsteksizce gectim insanların karşısına, hep seni aradım onların aynasında Her an sana yansımak istedim, sana doğmak istedim Ama hep bir engel koydun sen, senden bir parca Artık kocaman bir duvar oldu bunlar, aşılması inadımı kırarcasına Ne yazık ki artık hic bir eylemim yok orayı aşmak gibi Sadece bakıyorum oraya, uzulmek pişmanlık getirmiyor artık bana Ve ben eylemimi yine devam ettiriyorum hep senden kacarcasına
Belki de hic okumayacaksın bu mektubu Ben yine de soyleyeyim Bu bir ayrılık mektubudur guzelim Anlamazsın diye soylemedim sakın alınma, sadece sonunu okursun belki diye Nasıl olsa uzulmuyorsundur, kapıyı cekip gittiğin gunku gibi Nasıl olsa duşunmuyorsundur, yaşadığımız her anın boş olduğunu soylediğin gibi Ve bende sana diyorum ki nasıl olsa vicdan var, en buyuk yargıc gibi
alıntıdır
ayrılık yazıları
nefret mektupları
Ayrılık Mektupları
AYRILIK
Bir tanem;
Ayrılık da bir parcası mıdır aşkın? O zaman bedenler ayrılırken, bu emre asi kalbin haykırışları niye? Ayrılık sonu mudur aşkın? O zaman sonsa, daha cok bağlanmanın anlamı ne? Ayrılık mıdır aramıza giren? O zaman isyan etmenin anlamı ne? İmkansız olandır bitmeyen aşk! O zaman bu ayrılığı kabullenememenin sebebi ne?
Evet ayrılıyoruz, ama şunu bir de kalbim anlasa Bedenim senden uzaklaştıkca, kalbim sana daha cok bağlanmasa Sevgimin bitmesi gerekirken, o bir devin haykırışı gibi coğalıp yankılanmasa olmaz mı birtanem?
İlk anımızı hatırlıyorum Sevgini kazanabilmek icin elimden geleni yapmıştım Seni ilk gorduğumde bir bebek kadar mutlu ve huzurluydum Oturduğumuz masada karşı tarafta sen, bu tarafta sevginin şaşkınlığı ile tir tir titreyen o kucuk cocuk bendim Seni lik optuğumde duyduğum utanc kutsallaştırmıştı her opucuğumuzu Tenine dokunmak bile beni oldurmeye yetecek kadar heyecan vericiydi o gun Gulucukler eksik olmuyordu yuzumden Dunya yok olmuştu saki, sadece sen vardın Sen her yerde Şimdi benden uzaktasın Aşk gorevini yaptı ve zaman doldu birtanem Ne cabuk gecti o iki senelik saniyeler Değil tenine dokunmak, hayaline ulaşamıyorum artık Cırpındıkca batıyorum adeta Hayata kustum cunku beni senden, seni benden caldı Kalpsiz bir bedenle, amacsız, cırılcıplak ortada bıraktı beni hayat
Ayrılan sevda yolunu takip ederken, gul bahcelerinin kokuları, kelebeklerin rehberliği eşliğinde sonsuz sevgiyi bulma yolunda, mutlu bir şekilde yurumeni dilemeyi cok isterdim
Ayrılık Mektubu
Merhaba, yine ben Hani artık nefret ettiğin o kişi Sana verdiği değerden daha fazla kotuluk eden kişi Hatırlamışsındır umarım Uzun zaman oldu belki de goruşmeyeli ve yine hissettiriyorsun kendini derin yazılarda Golge olmuş artık her şey ve sen nefretini daha da vurguluyorsun gun karardıkca Kim bilir belki tekrar gunduzu, gokyuzunun mavisini gorurum Ama sen değmezsin ki bu ufuklara Sensizlikte guzel olur buralarda, verdiklerimizi kaybettiğimiz zaman gorduk zaten kim olduğumuzu Ben ; kotu adam Sevmeyi bilemeyen adam Sen ise kaybeden
Bu mektubu aldığında sakın aklına getirme hatıraları veya beni Sadece gazete kupurunden kesilmiş bir yazı gibi duz ve soluksuz oku Değmez soluklanıp, heyecanlanmak bu saatte Artık gece oldu Kimse gormez derler geceleri, yalan, sakın inanma Daha cıplaktır geceleri aslında, daha soğuktur Uşur geceleri, senin cıplak olduğun zamanlar gibi Ama sen gecelere de değmezsin Geceler yalnızdır, huzunlu bakışlar icerisinde kayar ay, utanır, kızarır rengi Eğer başını yavaşca, kaybolur uzak diyarlara Sonra değişiktir yarasaların sesleri Bazılarını korkutur gunduzden kalma, bazıları ise icsel bir cığlık der onlara İnsanlar yavaş yavaş azalır geceler ilerledikce Hayalden uzaktır bunlar Ve doğa ispat eder tek hakim olduğunu gecenin en gorulmez saatlerinde Artık sadece, o ve ben varım Yaşadıklarım benim hissettiklerim Keşke sen de gorebilsen bunları ama dediğim gibi sen değmezsin gecelere GECELER SOĞUK
İstediğin budur umarım, guzel prenses Bak artık sana emirler de yağdırmıyorum sevgi ustune, aşk ustune Senin tabirinle canını da sıkmıyorum Artık bir kuş gibi ozgursun Aman fazla yukarılara ucma, tehlikelidir Goreceklerin korkutabilir seni, saf olan yok oralarda Yukseldikce belirsizleşir her şey, senin benim yanımdan yukselip gitmen gibi olur sonra Dikkat et bunlara Bir koşe yazarının tavsiyesi dersin, eğer soran olursa Ucuz gazetelerden birinde okudum dersin Artık ucma vaktidir senin icin, tabii ucabilirsen
Umarım kızmamışsındır bana Sadece icimi dokmek istedim şu kağıt parcasına Kendimi kaybettiğim her saniye seni duşunmek yordu beni belki de İsteksizce gectim insanların karşısına, hep seni aradım onların aynasında Her an sana yansımak istedim, sana doğmak istedim Ama hep bir engel koydun sen, senden bir parca Artık kocaman bir duvar oldu bunlar, aşılması inadımı kırarcasına Ne yazık ki artık hic bir eylemim yok orayı aşmak gibi Sadece bakıyorum oraya, uzulmek pişmanlık getirmiyor artık bana Ve ben eylemimi yine devam ettiriyorum hep senden kacarcasına
Belki de hic okumayacaksın bu mektubu Ben yine de soyleyeyim Bu bir ayrılık mektubudur guzelim Anlamazsın diye soylemedim sakın alınma, sadece sonunu okursun belki diye Nasıl olsa uzulmuyorsundur, kapıyı cekip gittiğin gunku gibi Nasıl olsa duşunmuyorsundur, yaşadığımız her anın boş olduğunu soylediğin gibi Ve bende sana diyorum ki nasıl olsa vicdan var, en buyuk yargıc gibi
alıntıdır
