Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Babanın çocuğun omurundaki yeri
Baba -çocuk bağlılığının anne-çocuk bağlılığından farkı
Erkek-çocuk baba ortasındaki bağlantı ve değeri
Kız çocuk-baba ortasındaki münasebet ve kıymeti
Nasıl daha ilgili bir baba olabilirim?
Baba çocuk için bir sevgi kaynağı, bir özdeşim modelidir. Çocuğun dünyaya açılmasını, anne bağımlılığından kopmasını ve birey olarak, ömürde özgüvenli olmasını sağlayan en kıymetli kişidir.
Babaların çocuklarına olan bağlılıkları annelerin çocukarına olan bağlılıklarından çok da farklı değildir. Bununla birlikte, babaların çocuklarına bağlılığı, annelerinkinden daha az ya da daha düşük bir yoğunlukta üzeredir. Baba, hem eşine hem de çocuğuna karşı esirgeyici bir rol üstlenirken, bir yandan da çocuğun bakım ve sorumluluğunu daha az üstlenir. Bu da, babanın çocuğuna daha az bağlı oduğunu üzere görülür.
Baba, bebeğin erken duygusal ve toplumsal gelişiminde değerli bir rol oynar. Baba, bebeğin kendi bedeninin bir kesimi üzere gördüğü annesinin dışında var olan , kendisiyle bağlantı kuran, kendisine bağlı olan, bebeğin ilgi gördüğü bir varlık olarak, onun dünyaya açılmasındaki anahtar üzeredir.
Yapılan araştırmalar babaların, annelere kıyasla çocuğun hayatında daha çok oyun oynayan, keyifli vakit geçiren, daha töleranslı şahıslar olarak rol aldıklarını göstermektedir. Her şey yolunda gitiğinde, babalar çocuklarına karşı son derece duyalı ve reaksiyon vericidirler. Lakin bebek/ çocuk ağlamaya başladığında, sorun çıkardığında, iletisi alan ve tahlile yönelen baba değil, annedir. Baba ise, çocuk için kendisinden farklı olarak algıladığı, kendisine benzemeyen (anne üzere fizikî bir modülü olmayan) bir sevgi objesi ve örnek alınacak kişi/ modeldir.
Çocuk bir yandan babasını taklit ederek sosyalleşip, toplumla alaka kurmayı öğrenirken; öbür yandan da erkek çocuk için “cinsel kimlik” gelişiminde, kız çocuk içinse “karşı cinsle ilişki” sürecinde tartışmasız en büyük rolü oynar.
Babalarıyla gereğince birlikte olmayan, münasebetiyle “özdeşleşme” sürecini gereğince yaşayamayan çocukların cinsel kimlik gelişimine ait problemlere açık olması olasıdır. Bu türlü durumlarda, erkek çocuğun “özdeşim modeli” olarak anneyi aldığı, cinsel kimlik sapması yaşarak, kendisini anne ile özdeşleştirdiği, vakit zaman annesinin makyaj materyallerini kullandığı, onun davranışlarını taklit ettiği, onun üzere giyinmek istediği örnekleri görülebilmektedir.
Babalarıyla gereğince birlikte olmayan/ sağlıklı irtibat içinde bulunmayan kız çocuklarının da toplumsal ilgilerde, karşı cinsten daima sevgi ve ilgi bekleyen, daha hırçın, dikkat çekmek için olumsuz davranışlara daha çok yönelen, yaşından büyük erkeklerle alaka kurma eğilimli çocuklar olarak büyüdükleri izlenebilmektedir.
Bunların yanısıra, baba, tüm çocuklar için “güven kaynağı”dır. Baba güç, muhafaza ve sahiplenilme, yanlız olmama hissini verendir. Bu nedenle, yoksunluğu/ duygusal eksikliği kelam konusu olduğunda çocukta, kimi kaygıların, güvensizliğin ve toplumsal gelişimde gecikmelerin, özgüven düşüklüğü ve çekingenliğin izlenmesi mümkündür.
Yeniden yapılan araştırmalar, özgüveni en yüksek olan çocukların, babalarıyla en çok münasebet kuran çocuklar olduğunu; erken gelişim yıllarından itibaren çocuklarıyla “tensel temas”, “duygusal ve toplumsal paylaşım” içerisinde olan babaların çocuklarının, hayat içerindeki ahenk süreçlerinin (okula ahenk, arkadaş alakalarına ahenk, değişikliklere ahenk vb.) ve muvaffakiyetlerinin daha yüksek olduğunu göstemektedir.
Çalışma hayatı, bilhassa büyük kent ömrü vakit konusundaki sonluluğu da birlikte getirmekte. Çocuklarıza bir baba olarak ayırdığınız müddette bu koşturma iinde kısıtlanmakta, onlara karşı töleransınız, anlayışınız azalmakta ve bunların sonucu olarak baba-çocuk bağınız zayıflamayta ise;
1. Çocuğunuzun size en çok gereksiniminin olduğu vakit 0-6 yaşlarını içerek okul öncesi devirdir. Okul çağı ile birlikte, arkadaşlık ve ebeveynler dışındaki toplumsal hayat daha çok kıymet kazanacak ve çocuğunuz doğal gelişim sürecinin bir sonucu olarak sizden uzaklaşacaktır. Bu nedenle, kelamı edilen yaş devrinde baba-çocuk birlikteliği, kaliteli geçirilen vaktin çokluğu, onun kişilik gelişiminde, doyumunda kıymetli rol oynayacaktır. Bir öbür sözle, bugünkü şartlarınızı çok güzel değerlendirin.
2. Ortak etkinliklerde bulunun (birlikte müzeye gitmek, balık tutmak, at binmek, spor yapmak vb.): hem keyifli vakit geçireceği hem de ona hayatı tanıtıp öğretebileceğiniz etkinliklerde…
3. Haftada en az bir gün 2-3 saatinizi “baba-oğul/ baba-kız aktiflik saati” olarak belirleyip, her hafta farklı bir aktiflik yapın.
4. Hafta ortası en az bir akşamınız, satranç, dama, kutu oyuncak vb. Oyun geceniz yapın.
5. Akşam yemeklerinde, sofraya birlikte oturmayı ihmal etmeyin. Hem sizden görgü kurallarını öğrenecek hem de o gün yaşadıklarını anlatama fırsatı bulacaktır.
Hayatınızda hiç tanımadığınız, birinci sefer gördüğünüz bir kişi, bir komşu, bir müşteri için sarfedebildiğiniz emeği, harcadığınız vakti düşünün… Ya da bir dostunuz, bir konuğunuz için ayırdığınız vakti, ertelediğiniz önceliklerinizi, yorgunluklarınızı düşünün…. Ve sonra üstte sıralanan bir kaç maddeyi uygulamanın “en kıymetliniz” için değerini hatırlayın!
