Fatih Ergin'in köşe yazısından alıntı
1 Kasım 2015 erken genel seçiminin akabinde ortaya çıkan ve Türk siyasi tarihinin en büyük parti içi muhalefet hareketi olan MHP'deki değişim hareketi, YETERLİ Parti'nin kurulması ile sonuçlanmıştı. O süreç, başından sonuna kadar çok sert ve çalkantılı bir biçimde geçmişti. AKP'de yaşanan kaos ise, MHP'deki değişim hareketine misal bir biçimde gelişse de, şimdiye kadar tıpkı sertlikte geçmiyor.
Lakin bu durum, AKP'deki ayrışmanın yakın gelecekte keskinleşmeyeceği manasına gelmiyor. Zira hala AKP milletvekili olan isimler içerisinde, gözü yeni oluşumlarda olanlar var.
Bilhassa de Abdullah Gül'ün gölge önderi olacağı, Ali Babacan'ın başkanlığında kurulacak olan partiyi bekliyorlar. Dahası kabinede de tıpkı durum kelam konusu. Abdullah Gül'e yakın olan üç bakanın, Babacan'ın partiyi kurmasını beklediği ve kurulacak partinin bir rüzgâr yakalaması durumunda soluğu yeni adreslerinde alacakları Ankara kulislerinin en çok konuşulanları ortasında.
Bu bakanların isimleri zikredilmese de, Erdoğan'ın partideki çözülmeye karşı birinci adımı kabinede atacağı ve Etraf ve Şehircilik Bakanı Murat Kurum'un koltuğunu öbür bir isme devretmesine karar verdiği kesin olarak tabir ediliyor. Kurum'un yerine ise, daha evvel bu koltukta oturan AKP Genel Lider Yardımcısı Mehmet Özhaseki'nin gelebileceği öne sürülüyor.
Pekala, bütün bunların ve daha fazlasının, yani AKP'den yaşanacak kopuşlar ile Erdoğan'ın çözülmeye karşı atacağı adımların Türk siyasetine tesiri ne olacak? Bugüne kadar Makyavelizmi adeta siyasi çizgi yapan bir ideoloji ile her ne olursa olsun iktidarda kalma temel prensibiyle hareket eden AKP'nin iktidarı çökecek mi yoksa yeni partiler AKP'den koptuğu ile mi kalacak?
Siyaset dinamik bir süreçtir ancak buna karşın siyasette birtakım durumlar hakkında en azından kestirim yürütmek güç değildir. Birincisi, Erdoğan hangi adımı atarsa atsın, partisindeki erimeyi durduramıyor, durduramaz! Sebebi çok açık; AKP'ye karşı var olan toplumsal nefret, artık yalnızca muhalefet partilerini destekleyen bölümlerde değil, AKP tabanına da sirayet etmiş durumda. Erdoğan, kendi tabanının değerli bir kısmında inandırıcılığını kaybetti. Bunu 31 Mart lokal seçimleri ile 23 Haziran'daki İstanbul seçiminde gördük. Öteki taraftan, Ahmet Davutoğlu ve Ali Babacan'ın partileşme hareketlerinin de hem AKP tavanı hem de tabanında karşılık bulması, bu durumun öteki bir göstergesi.
Bu, ikinci sorunun yanıtına dair de işaretler veriyor. AKP'den doğacak partiler, iktidar olmasa, Meclis'e giremese bile AKP'den koptuğu ile kalmayacaklar. Erdoğan'a inancını yitiren muhafazakâr oylara, Cumhurbaşkanlığı seçiminde adres olacaklar ki, Türk siyasetine en büyük tesirleri bu olacak...
Kaynak:Günboyu Gazetesi