Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Market alışverişine çıktığımız vakit, raflarda duran domatesleri hepimiz fark etmişizdir. Birisinin hali çok düzgündür, gayrısı ise daha bozuk bir hale sahiptir. Ancak tek fark elbette biçimleri değildir. Her ne kadar görünüşleri şık olmasa da, kimi devir yerli kimi hengam da tarla domatesi diye isimlendirilen bu domateslerin tadı da kokusu da bir diğerdir. Esasen bu iki çeşit domatesin fiyatı da umumide farklı olur. Bilim kişileri, bunun sebebini anlamak için bir çalışma yaptılar. Yapılan çalışmalarda, tarla domatesinin neden daha düzgün tada sahip oldukları ortaya çıktı.
Amerika'da yapılan çalışmalarda, 725 farklı domatesin genomları incelendi. Domatese tadını ve kokusunu veren, tazeliğini koruyan, akıllara gelebilecek ne kadar detay varsa hepsinin incelemesi yapıldı. Yapılan bu çalışmaların sonucunda, sera domateslerinin üretiminde, tad ve kaliteden çok uzun raf ömrüne ehemmiyet verildiği ortaya çıktı.
Yapılan araştırmada, yerli domateslerde bulunan ve münhasıran domatese lezzet veren 5000 genin, sera domateslerinde olmadığı belirlendi. Bu genlerden bir tanesi ise başkalarına nazaran çok daha kıymetliydi. TomLoxC olarak isimlendirilen bu gen, hem domatese lezzet veriyordu hem de domatese rengini veren pigmentlerle etkileşime giriyordu ve bu sayede de domatesler daha doğal bir renge sahip oluyordu.
Bu gen, yerli domateslerin yüzde 90'ından fazlasında bulunurken, ticari olarak yetiştirilen sera domateslerinde bulunmuyordu. Sürekli zirai ilaçlara maruz kalan sera domatesleri, yıllar içerisinde bu genlerini kaybetmişlerdi. Elbette bu genin olmaması, ticari domates yetiştiricileri için bir meal tabir etmiyordu. Bunun sebebi ise verilen ilaçlarla, domatese hem göz alıcı bir kırmızılık veriyordu hem görünüşleri çok daha düzgün oluyordu hem de dayanıklılıkları artıyordu.
Yapılan çalışmalarla ilgili açıklamalarda bulunan botanikçi Zhangjun Fei, sera domateslerinde birincil önceliğin dayanıklılık olduğunu belirterek, bu durumun hengam içerisinde domateslerin genlerinde değişmelere yol açtığını, kimi genlerin kısman kimilerinin ise külliyen kaybolduğunu söyledi.
