Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
GELİN BİR BAKALIM…
Otizm ekseriyetle 3 yaşında başlar ve bireyin ömrü boyunca devam eder.
Kişinin etrafıyla sözel ve sözel olmayan biçimde ilgi kuramaması ile fark edilebilen bir gelişimsel bozukluktur.
Günümüzde birtakım kolay testler uygulanarak erken tanısı yapılıyor.
Bilhassa erken teşhis sayesinde ve uygun bir rehabilitasyon programı ile bireyler topluma kazandırılabiliyor.
PEKALA BEN ANNESİ/BABASI OLARAK NASIL ANLAYACAĞIM?
Otizmliçocuklarda işaret lisanı gelişmemiştir, objeleri işaret etme, takip etme, başlarıyla onay verme üzere davranışlar görülmez.
Bir yaşına gelmiş bebeğiniz hala oynamak istediği oyuncağı işaret edemiyorsa otizmden şüphelenebilirsiniz. Bu bebekler sevildiğinde gülümseme ve sarılmayla karşılık göstermez.
Otizmli bebeklerde öteki bebeklerde tipik olan yüzleri ve davranışları taklit etme yetenekleri de yoktur. Birçoğu, belli objeleri yahut şahsî olarak enteresan buldukları mevzulara takılır.
Etrafındaki beşerler onun anlattıklarına karşı ilgisiz olsa bile, ilgi cazibeli buldukları bir mevzuyu konuşmakta ısrar ederler, söylemek istedikleri bitmeden de susmaz daima tıpkı şeyi tekrar ederler.
DOKTORA GİTTİNİZ EVET ÇOCUĞUNUZ OTİZMLİ PEKALA BUNDAN SONRA SİZİ NASIL BİR HAYAT BEKLİYOR?
Otizmli çocuğa sahip anne babalar çocuklarının hastalıklarını birinci öğrendiği an “Ne yapacağım? Nasıl bakacağım? Nasıl büyüteceğim?” diye düşünüp karamsarlığa kapılırlar. Aslında çocuklarının hastalığının gerilemesinde çok büyük role sahipler lakin panikten ötürü farkında değiller…
Şöyle ki , anne babaların bu hastalığı öğrendikleri an itibariyle onlara düşen birinci misyon; bu hastalığın her çocukta görülebileceğinin şuurunda olmaları, bu duruma alışmaları gerektiğidir.
Hastalık karşısında dimdik durmaları, bunu çocuğa yansıtmamaları ve çocuklarındaki davranış bozukluklarına karşı şuurlu olmaları gerekir.
Örneğin ; ebeveynlerinin üzerine bir eşya fırlatabilir, yüksek ses çıkarabilir, çığlık atabilirler. Bunları büsbütün ilgiyi kendi üzerlerine çekmek için yaparlar. Bir işten kaçınmak için anlamsız bir halde ağlamaya başlayabilirler ya da sevmediği bir işi yarım bırakmak için mızmızlanabilirler.
Çocuklarının bu tip davranışları anne baba için kılavuz niteliğindedir. Zira bu davranışları en aza indirgemek hatta yok etmek mümkündür.
Anne babalar, bu davranış ve hareketleri tespit edip bir liste çıkarmalı; çocuğu rahatsız eden huzursuzlanmasına ve bağırmasına sebebiyet veren davranışlardan kaçınmalıdır.
Çocuğu etkileyen ögelerin tespiti için ; çocuk çok düzgün gözlenmelidir. Zira vereceği yansılar onunla bir nevi bağlantı kurmayı sağlayacaktır.
Çocuğa rahatsızlık veren hareketlerin listesi çıkarıldıktan sonra aile ve uzmanlar ayrıntılı bir formda bu listede ehemmiyet arz eden davranışlara karşı bir tavır belirlemelidir. Şayet çocukta kendini ya da etrafındaki şahıslardan rastgele birini ısırmak üzere bir davranış gelişmişse öncelik bu davranışlardan başlanmalıdır.
BU İŞİN SIRRI SABIR PAHALI EBEVEYN….
Tüm bunlar yapılırken çocuğun üstüne çok gidilmemeli. Hoş bir lisanla onunla konuşulmalı ve çocuk rahatlatılmalıdır. Sabırlı bir formda çocuğa gerçek yolu göstermek gerekir.
Bir sorunu çabucak çözmeye çalışmak çocukta anne babaya karşı olan inancı azaltıcı bir tesir yapabilir. Bu sebeple sorunlar yavaşça alıştıra alıştıra çözülmeye çalışılmalıdır.
Başarılı bir müşahedeyle, gerekli eğitimler verilerek otizm hastası çocuk olağan yaşama daha yeterli bir halde adapte olacak ve gelecekte yaşaması mümkün meseleler bu formda ortadan kaldırılacaktır. Hem çocuğun kendisi hem de anne babası için daha rahat bir hayat imkanı bu halde sağlanacaktır.
GENETİK OLABİLİR Mİ?
Otizmin nedeni hala tam olarak bilinmiyor. Genetik olduğu düşünülmekle birlikte erkeklerde kızlara oranla daha sık görülüyor.
Otizmlilerin %70lik bir kısmında zeka geriliği de görülebiliyor. Yalnızca %’10 luk bir kısmında ise üstün zeka görülmekte.
Otizm ile birlikte birkaç rahatsızlık da görülebilir bilhassa dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, his durum bozuklukları ve epilepsi en sık rastlanılan rahatsızlıklardan.
