Belki Yine Gelirim

Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum gunlerdir
her sozcuk dilimin ucunda kufre donuyor cunku
Bir gok gurlese bari diyorum, bir sağnak patlasa
bitse bu sessizlik, bu kirli yapışkanlık bitse
ama bir tufan az mı gelir yoksa, yine de
yırtılan ve parcalanan birşeyler olmalı mutlaka
hic durmadan yırtılan ve parcalanan bir şeyler

Oysa ne kadar sakin bu sokaklar ve bu kent
ne kadar dingin gorunuyor bana şimdi gokyuzu

Gidenler nerde kaldılar, ozledim guluşlerini
bir kenti guzelleştiren yalnız onlardı sanki
onlardı cocuklara ve aşka olesiye bağlanan
kadınları guzelleştiren herhalde onlardı
Tukursem cinayet sayılırdiyordu birisi
tukursek cinayet sayılıyor artık
ama nerde kaldılar, ozledim guluşlerini onların

Uzun uzun bakıyorum kıvrılan sokaklara
tek yaprak bile kımıldamıyor nedense
ve tek tek sonduruyor ışıklarını varoşlar
alnımı kırık bir cama yaslıyorum, kanıyor
kanımın pıhtılarında gullerin serinliği
ve fakat bir cellat gibi yetişiyor pusudaki
Dilimin ucunda kufre donuyor her sozcuk

Yaşamak neleri oğretiyor, duşunuyorum
okuduğum butun kitaplar paramparca
cıkıp dolaşıyorum akşamustleri bir başıma
bir uctan bir uca yalnızlıklar oluyor kent
bulvar kahvelerinin onunden geciyorum
sırnaşık aydınlar, arabesk huzunler
bir gazete sayfasında sereserpe bir yosma

Sesler gittikce azalıyor, kuşlar azalıyor
ve ne zaman yolum duşse vurulduğun yere
kızgın bir halka oluyor boynumda o sokak
Huznu yalnız atlarımız duyuyor artık
biz coktan unutmuşuz boyle şeyleri
ama icimde bir sırtlanın dalgın duruşu
ve dilimin ucunda kufre donuyor her sozcuk

İcimde zaptedilmez bir kırma isteği
dizginlerini koparan bir at sanki bu
soluksoluğa kalıyorum her sonbahar
ve sevgilim ne zaman hoşgorulu olsa
bir yolculuk duşuyor aklıma, gidiyorum
butun gencliğim boylece gecip gitti işte
ama hala bir şeyler var vazgecemediğim

Hangi duvar yıkılmaz sorular doğruysa
birgun gelirsek hangi kent guzelleşmez
şiirlerim bir dostun vurulduğu yerde yakıldı
geri almıyorum kulleri yangınlar cıksın diye
Devriyeler cıkart şimdi, butun ışıklarını sondur
sorduğum hicbir soruyu geri almıyorum ey sokak
ve dilimin ucunda kufre donuyor her sozcuk

Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum gunlerdir
bir gok gurlese bari diyorum, bir sağnak patlasa
bitse bu kirli ve yapışkan sessizlik, hic gitmesem
oysa ne kadar sakin sokaklar, kent ve butun yeryuzu
ipince bir su gibi sızıyorum gecenin tenha goğune
sessizce cekip gidiyorum şimdi, sessiz ve kimliksiz
Belki yine gelirim, sesime ses veren olursa bir gun