ben, sen, eller....

Bir ten kokusu beni bu denli baştan cıkartabilir miymiş bilmezdim
Ben , Sen , Eller Yaparmış
Ve sayende bir avucun icinde başka bir avucun ne kadar guzel yer edinebildiğini oğrenmek
Minnettarım sana
Cunku bir pazar sabahı uykusu ve kahvaltısı kadar cok sevdim seni
Ağzımda gozumde tebessumlerle dolandım sokakları
Ama ellerim gene ceplerimdeydi Yanımda olsaydın ellerini tutarlardı
Bugun en cok sitemi ellerim ediyor zaten Nerde o kızın elleri diye diye soğuktan kaskatı kesildiler
Sayende yıllar sonra saclarıma tarak değdi banyoma yeni şampuanlar girdi ilk defa bir parfume para verdim mesela İlk defa nasıl gorunduğumu umursar oldum Duşunmek guzelmiş

Sen Eylul ’de doğmuşsun Şehri yağmurlar paklarken Ben Ağustos ’ta Sıcak insanları bezdirirken bir ben eksikmişim
Yuzunde hep sonbaharın tatlı huznunu yaşayan senle yaz aylarının butun kayıtsız ozelliklerini bedeninde taşıyan ben aşkı denedik…
Sonra ansızın bitirelim dedik…
Dedik ama soyle hangimiz galip cıktı bu sonla beraber?
Birbirimizi birbirimizden esirgeyerek neyi kanıtladık kendimize?
Peki gercekten istediğin gibi silip atabildin mi beni?
Yoksa sen de zorlandın mı en az benim kadar?
Ne oldu biliyor musun?
Biraz once sen şimdi bu kapıdan iceri girsen ne yapardım diye duşundum
Sonra duşuncelerimi kendime yediremedim
Utandım kendimden guclu ve umarsız gibi gorunmeye calışan bu diri bedenin aslında sana nasıl hala muptela olduğunu fark ettiğim icin
Sen bana inanılmaz şeyler hissettirebilen bir mucizeydin benim icin Bu yuzden senden nefret ediyordum bu yuzden sana hala aşığım
Seninleyken bir can daha taşıyordum
O gun ikimizi de oldurdun
İcimdeki seni de sahip olduğun beni de
Bir şey daha…
Benden sonra beraber olacağın kişiler icin acıyorum sana…
Gelecek guzel gelecek
Ama bizim icin değil…