Ben seni kocaman bir yürekle sevdim Ben seni iri bir yürekle sevdim Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime Bir diğer yerde olamazdın zaten Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın, orada kalmalıydın çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk önce bu değin basit kabullendi seni Herhangi bir konuk değildin bundan böyle Bu yüzden ne gösteri faslı vardı, ne de yolcu etme O yüreğin gerçek sahibiydin Şu Anda sonbahar, kışa giriyoruz ya Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle çiçek çiçek açtın yüreğimde Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşı Taze bir yaprak gibi yeşildin Açelya idin pembeliğinle Üstüne çiğ taneleri düşmüş sarı güldün Kırmızıydın bir ateş gibi Ve maviydin En fazla bu renkle anmayı sevdim seni Denize tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da Kendime bile sıcacık gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık En dargın, en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni dikkate almak yetti bana İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm Beni öylesine güldüren senin sevgindi ve ben gamsız, doğru gülüşün ne aramak olduğunu, nasıl hoş bir şey olduğunu anladım seninle Her şeye rağmen sevdim seni Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir güçlük yoktu Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim Sen elimden tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi Menzil sendin ve ben o menzile gelmek için önüme meydana çıkan her şeyi değil edebilirdim Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim Sana ulaştığımdaysa ağırbaşlı bir göle dönüşürdüm Ve o göle bir tek sen girebilirdin Sevdim ve hayrandım da Her halin çekti beni Duruşunu, uyumanı, gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu, olgunluğunu sevdim Sesini de sevdim suskunluğunu da Ufak oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim Seni ve o açgözlü sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu süre Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni yeterince tanımlama edecek dek derin olmadı Seni severken yorulmadım çünkü sen yaşam kaynağıydın Her gün yenilendim Seninle çoğaldım, büyüdüm Yetersiz kalan neyim varsa tamamladın Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin kaynak bilinmiyor