Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
‘Ben’
Gece yarisi olmus bile Gözüme uyku girmedi
Ahmet Kaya’nin, ‘Kafama S1kar giderim parcasi’ caliyor
Aklimdan bin türlü $ey geciyor
Hayata elveda demek bu kadar basit midir?
Sadece tetiki cek ve ‘git’
Bizi hayata baglayan neydi peki?
Ali$ilmi$ halde ya$iyoruz Bugün ayni dün gibi
Bir an oluyor garip bir duyguya variyorum,
Ben bu sefil dünyada acep ne ariyorum?
(NFKisakürek)
Ali$ilmi$ hayatimdan ciktigimda nasil panikliyorum
O garip duygu nasil yükleniyor üstüme
Attigim ve atmis oldugum adimlar ne kadar korkunc
ve anlamsiz geliyor Zamani elimde tutmak istiyorum,
ama zaman denizdeki su damlasi gibi kaybolup gidiyor
Böyle anlarimda ba$ka bir ‘ben’e girip, ‘Kudret’ gözü ile degil de
daha objektif bir $ekilde hayata bakmak isterim
Cünkü ‘ben’ dedigim stabil degil, daima degisiyor
Daha deminki ben $u anki ben degil
‘Ben’ diye adlandirdigimiz sey nedir aslinda?
Disaridan verilen etkilerden olu$an bir ‘benlik’ Dü$üncelerin bir modele eritilip Kudret’in olusmasi
Kendi kendine kendini anlamaya calismak, cok tuhaf Dü$ündügünü dü$ünmek gibi Icindeki ‘ben’ ile ileti$ime girmek ‘Ona’ ulu$mak
Kendi icine dalmak
O anlarimda bir bo$luktayim Dü$üncelerim sifir noktasinda
Ruhumu serbest birakiyorum, vücudumu hissetmiyorum bile
‘Ben’ imin ne oldugunu anlamaya calisiyorum
Onyedi ya$indayim, Hollandali bir Türküm ve Müslümanim
Bu cevaplar beni tatmin etmiyor ama Ben ba$ka, ba$ka daha neyim?
Neden ya$iyorum, hayat dedigim sey nedir, ben neyim,
nereye dogru gidiyorum?
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Ya nice okumaktır (YEmre)
Ya biz insanlar yalniz miyiz?
Her $ey bir tesadüf mü? Hayatimizi amacsiz bir sekilde mi sürdüyoruz?
Benden üstün bir sey var Olmasi lazim
Ispatlayamiyorum, ama icinden bir ‘ses’ öyle diyor
Bu ‘benimi’, yaratan bana zamani veren,
dünyayi yaratip onun üstünde yasatan
Bana benden daha yakin olan bir yaratici var
Benim ‘benimi’ benden daha iyi bilen
Icime daldigimda kendi ‘benimi’ yakaliyorum ve Onunla oluyorum
Sanki Onunla bas basayim, karsi karsiyayim
Bedenimden, dü$üncelerimden, hatiralarimdan hic bir eser olmuyor o an
Sadece O ve ben
Beyin kapasitemle anlayamadigimi
‘benim’ ile hissedebiliyorum
Çünkü biz ona şah damarından daha yakınız (Kaf sûresi 16)
$u anki zaman diye birsey yok
Cünkü su an dedigim an zaten gecmise ait oluyor
Bir saniye gelecek olan saniyeye gecmek üzeredir
Aklinda cocuklugun, gencligin, sevdiklerinin sesi, hatiralar,
yüz simalari, bir sonraki saniyeye giriyoruz
Ve bunlarin hepsi kayboluyor
Hepsi bir HIC’in icine dü$üyor
Cünkü bedenine bagli olan o ‘ben’ seni birakmis oluyor
O ’bensizlik’ hayat yolunun sonuna gelmis oldugunu animsatiyor
O ‘ben’ artik ebediyette yasamayi tercih etmis oluyor
Artik ne benligini, ne zamani, ne hayati anlamana gerek kaliyor
Cünkü onlar artik – yok
Madem Allah var, elbette âhiret vardır (Hadisi $erif)
Gece yarisi olmus bile Gözüme uyku girmedi
Ahmet Kaya’nin, ‘Kafama S1kar giderim parcasi’ caliyor
Aklimdan bin türlü $ey geciyor
Hayata elveda demek bu kadar basit midir?
Sadece tetiki cek ve ‘git’
Bizi hayata baglayan neydi peki?
Ali$ilmi$ halde ya$iyoruz Bugün ayni dün gibi
Bir an oluyor garip bir duyguya variyorum,
Ben bu sefil dünyada acep ne ariyorum?
(NFKisakürek)
Ali$ilmi$ hayatimdan ciktigimda nasil panikliyorum
O garip duygu nasil yükleniyor üstüme
Attigim ve atmis oldugum adimlar ne kadar korkunc
ve anlamsiz geliyor Zamani elimde tutmak istiyorum,
ama zaman denizdeki su damlasi gibi kaybolup gidiyor
Böyle anlarimda ba$ka bir ‘ben’e girip, ‘Kudret’ gözü ile degil de
daha objektif bir $ekilde hayata bakmak isterim
Cünkü ‘ben’ dedigim stabil degil, daima degisiyor
Daha deminki ben $u anki ben degil
‘Ben’ diye adlandirdigimiz sey nedir aslinda?
Disaridan verilen etkilerden olu$an bir ‘benlik’ Dü$üncelerin bir modele eritilip Kudret’in olusmasi
Kendi kendine kendini anlamaya calismak, cok tuhaf Dü$ündügünü dü$ünmek gibi Icindeki ‘ben’ ile ileti$ime girmek ‘Ona’ ulu$mak
Kendi icine dalmak
O anlarimda bir bo$luktayim Dü$üncelerim sifir noktasinda
Ruhumu serbest birakiyorum, vücudumu hissetmiyorum bile
‘Ben’ imin ne oldugunu anlamaya calisiyorum
Onyedi ya$indayim, Hollandali bir Türküm ve Müslümanim
Bu cevaplar beni tatmin etmiyor ama Ben ba$ka, ba$ka daha neyim?
Neden ya$iyorum, hayat dedigim sey nedir, ben neyim,
nereye dogru gidiyorum?
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin
Ya nice okumaktır (YEmre)
Ya biz insanlar yalniz miyiz?
Her $ey bir tesadüf mü? Hayatimizi amacsiz bir sekilde mi sürdüyoruz?
Benden üstün bir sey var Olmasi lazim
Ispatlayamiyorum, ama icinden bir ‘ses’ öyle diyor
Bu ‘benimi’, yaratan bana zamani veren,
dünyayi yaratip onun üstünde yasatan
Bana benden daha yakin olan bir yaratici var
Benim ‘benimi’ benden daha iyi bilen
Icime daldigimda kendi ‘benimi’ yakaliyorum ve Onunla oluyorum
Sanki Onunla bas basayim, karsi karsiyayim
Bedenimden, dü$üncelerimden, hatiralarimdan hic bir eser olmuyor o an
Sadece O ve ben
Beyin kapasitemle anlayamadigimi
‘benim’ ile hissedebiliyorum
Çünkü biz ona şah damarından daha yakınız (Kaf sûresi 16)
$u anki zaman diye birsey yok
Cünkü su an dedigim an zaten gecmise ait oluyor
Bir saniye gelecek olan saniyeye gecmek üzeredir
Aklinda cocuklugun, gencligin, sevdiklerinin sesi, hatiralar,
yüz simalari, bir sonraki saniyeye giriyoruz
Ve bunlarin hepsi kayboluyor
Hepsi bir HIC’in icine dü$üyor
Cünkü bedenine bagli olan o ‘ben’ seni birakmis oluyor
O ’bensizlik’ hayat yolunun sonuna gelmis oldugunu animsatiyor
O ‘ben’ artik ebediyette yasamayi tercih etmis oluyor
Artik ne benligini, ne zamani, ne hayati anlamana gerek kaliyor
Cünkü onlar artik – yok
Madem Allah var, elbette âhiret vardır (Hadisi $erif)
