beni aramana bile hasretim...

beni aramana bile hasretim anılarımı biriktirip bankaya yatırdım, hemen melankolik faizini yiyorum afiyetle doçentlik tezimi verdim geçenlerde; konusu ''sensizlik ve yalnızlık'' üzerine o kadar bir beğendiler zalim hocalar saçları ne renkti diye sordular: hatırlamıyorum fakat, ne renkti! onarılmaz yaralar tarifsiz acılar bıraktın gerinde oluk oluk akıyorsun içimden, ne de dikkatle yerleştirmiştim oraya oysa ki seni dudaklarının değdiği yerler benimle geliyor her yere yadigar onlar bana senden ve sevişme günlerimizden seni söküp atamadığım gibi ruhumdan, dudaklarını da kazıyamıyorum bedenimden saçların ne renkti sahi senin? ayakların ellerin dilimin ucunda, sevgin yüreğimin bütün ortasında ama bir türlü rengini hatırlamıyor saçlarının kahrolası beynim adını da çıkaramıyorum bundan böyle hoşkız diye kalmış aklımda gölgelerin ardında yüzünü görmesem de cismin ayakların ellerin hala dilimin ucunda avuçlarımda yüreğim dizi dizi anılarım, paramparça kesintisiz telefona dışarı giden ellerim, lakin ne ismin aklımda ne de kahrolası numaran beni sevmene beni aramana bile hasretim bana itimat bıraktığın sevginin güzel teninin ve hasretinin azimli ve yılmaz bekçisiyim alinti