Beni doğururken şeytana mı öptürdün Anne!!! Yazdığım bütün sözler asıyor kendini, ölüyor söze düşürdüğüm sihir… Tüm sokak köpeklerinin gözyaşı yüzümde İçime kim koydu bu intiharı? Elim kolum bağlandı, ben her zaman sessiz ağlamaların kızı kaldım… Coşkularım nereye saklandı? Aşkın çocuğu daima acı… Hep acı… Bayram kalabalığı sokakları olmalıydı ömrümün Ben gelmeden tüm mutlu yüzler dağıldı Sen yalan söyledin Anne! Hiçbir sevgili saçlarıma papatyalardan taç takmadı… Öylece bekliyorum dünyanın orta yerinde Lanetlenmiş bir şiir gibi, kim okumaya kalksa beni, en güzel yerimde yırtıp atıyor Yaşamakla vefat etmek arasında nefes almaktayım Bütün kuşlar kaçıyor, ne süre okşamaya kalksam… Söyle Anne! Ben lanetli yaşamlardan arta kalan mıyım? Dokunduğum bütün camlar kırılıyor Ne taksam gerdanıma düşüp dağılıyor Sen yalan söyledin Anne! Bana güzel edinmek yakışmıyor Kime baksam şu sevdiğin gözlerimle tümü değil oluyor… Sırılsıklam kalıyorum Sen yalan söyledin Anne! Gülünce açan çiçeklerim yokki benim Koynumdaki bariz hüzünlerle çok yakışıyorum ayrılık otobüslerine… Ne vakit gülsem ağzım yüzüm kan! Söyle; Beni doğururken şeytana mı öptürdün Anne!!! alinti
Forumda yenilikler devam etmektedir , çalışmalara devam ettiğimiz kısa süre içerisinde güzel bir görünüme sahip olduk daha iyisi için lütfen çalışmaların bitmesini bekleyiniz. Tıkla ve Gitx
