Besin tüketmek için yaşamak ?

Günümüzde besinleri elde etme imkanları kolaylaştıkça besin tüketim ölçüsü da buna koşut olarak artmaktadır. Pekala ya biz yaşamak için mi besin tüketiyoruz yoksa besin tüketmek için mi yaşıyoruz?

Bu durumun farkına varabilmek ismine birey, açlık hissini mülahaza sisteminin oyununa gelmeden değerlendirebilmeyi başarmalıdır. Biyolojik açlık kendini yavaş yavaş göstermektedir. Bir tabak zerzevat dahi doymanız için kafidir. Duygusal açlık ise günün farklı saatlerinde kendini aşerme olarak anlaşılan etmektedir.

Besin tüketmek için yaşayan bireyler;

‘ne yaparsam yapayım kendimi doyuramıyorum, ağzım boş kalsın istemiyorum, daima bir şeyler yemem gerektiği hissi ile savaşmak zorundayım ve bu hisle bir mühlet sonra başa çıkamadığım için sonun pişmanlık olduğunu bilerek yemeye devam ediyorum’ formunda acıkma dürtülerini tanımlamaktadır.

Yaşamak için besin tüketen bireyler ise;

‘ bir günde ortalama 3 öğün besin tüketiyorum bir öğünüm ile oburu arasında ortalama 4 saat var ve ana besini tükettikten sonra canım bir şey istemiyor’ biçiminde acıkma dürtülerini tanımlamaktadır.

Yapılan araştırmalar sonucu acıkma dürtüsünün dimağın duygusallığını yöneten kısım ile ilişkili olduğunu unutmamak gerekmektedir. Bu sebep ile besin tüketmek için yaşayan bireyin eli daima olarak yağ, tuz ve şekeriçeren besinlere gitmektedir. Zira bu besinler içeriği sebebiyle ağrı kesici tesire sahip opioid, (mutluluk verici) serotonin nörotransmitteri ve rahatlamayı sağlayan cannabionoid hormonunu harekete geçirmektedir. Tüketilen bu besinler en başlarda verdiği memnunluk sebebiyle bireye kendini çok yeterli hissettirmektedir. Bu düzgünlük hissi fazlalığı binaenaleyh besinler tüketen bireylerde devranla alışkanlık haline dönüşmektedir.

Birey geçmiş davranışlarına şöyle bir göz atarsa çok sevdiği biri ile tartıştığında ağzına bir dilim bisküvi atığını ve bu sayede rahatlama hissettiğini hatırlamaktadır. Devirle bahtiyar sonla biten tartışmanın ahir bile tok hissetmesine karşın birey kendisini bisküvi bölgeyken bulmaktadır. Besinler bu noktada bireyler için yararlı değil bilakis elini yaklaştırdığında yakabilecek harlı bir aleve dönüşmektedir. Duygusal durumu düzenlemek ismine kullanılan bu silah bir mühlet sonra bireyin hayatında başa çıkamayacağı bir kısır döngüne dönüşmektedir. Acil durum hisleri ortaya çıktığı anda birey bunlarla savaş etme yoluna gitmek alanına kolay yoldan kendini rahatlatmayı seçmektedir. Bu durumun ahir ise pişmanlık dağları kimseyi beklemektedir. Hem yaşanılan sorun çözülmemiş hem de alınmaması gereken bütün yüksek kalorili yiyecekler midede emilime geçmek üzere hazırlıklara başlamış bulunmaktadır.

Sağlıklı besinler tükettiğiniz günler dilerim..