Betondelen çiçeği

BETONDELEN ÇİÇEĞİ

Millet fazla farklı, öbür
Her tende nedense bulamıyorsun
veya her ses de her göz de her nefeste
Hissedemiyorsun her atan kalpte
Harap kentin çoçuklarının
Sönmeyen umut çığlıklarını

Güneş her yeniden doğduğunda,
Ve ay gökyüzünde asılı bir lamba
Tarih yeni bir sayfa daha çevirir
Medeniyet adlı eski kitapta…

Mermilerse sadece bir bedeni delip geçmedi
Sayfalar boyunca
En pak beyazı kirletti,
Bin takvim çınarın her dalına
Bir mermi, balta vurdu, kesti!

Harap kentin çoçuklarını
Yalnızca evinden etmedi atılan her füze
Sanmayın ne annesini öldürdü
Ne de Bir oyuncağından etti,
Beton yığınlar aşağı kaldı dünya
Bitmiş imar edilmeli umut, insanlık
Uzlaşma, adalet, Sevgi ve kardeşlik
Baştan yazılmalı sayfalar her tarafında

Ve selamlama durmalı şimdi hüzünle;
Filizlenen Betondelençiçeğine


Sadullah KAPICIOĞLU *