Dimağ Tümörü Nedenleri;
Dimağ tümörü olgusuna yol açan nedenler konusunda birçok çalışma yapılmaktadır. Kesin suçlanacak bir neden, şimdi yok denecek kadar azdır. Lakin birtakım etkenlerin dimağ tümörü gelişmiş hastalarda daha sık rol aldığı bilinmektedir. Bu etkenler erkek cinsiyet, beyaz ırk, 65 yaş üstü olarak sıralanabilir. Radyasyona maruz kalmanın, radyasyon tedavisinin dimağ tümörü riskini artırdığı bilinmektedir. Birtakım tip dimağ tümörü de ailevi geçiş gösterir. Plastik ve dokumacılık endüstrisinde kullanılan birtakım hammaddeler ve cep telefonları da risk faktörü olarak belirlenmiştir.
Dimağ Tümörü Belirtileri:
Dimağ tümörü olan hastalar baş ağrısı, kusma, bulantı, görme bozukluğu, bilinç bozulması, havale geçirme, kol ve bacaklarda güçsüzlük, sonluluk, iştahsızlık, işitmede azalma, düşünme- konuşma ve söz bulmada güçlük ve/veya yavaşlama, kişilik ve davranış değişiklikleri, istikrar kaybı, baş dönmesi, sersemlik, unutkanlık, anlamada zayıflık, yazamama üzere yakınmalardan biri ya da bir kaçı ile başvurabilirler. Baş ağrısı (genellikle sabahları daha şiddetlidir) ve nöbet ise en sık görülen bulgulardır. Dimağ tümörü hiçbir bulgu vermeden, günümüzde dimağ MR'ı çekilmesi gereken sair durumlarda külliyen tesadüf ürünü de tespit edilebilir, bu tip tümörler umumide güzel huyludur.
Dimağ Tümörü Tanı Sistemleri:
Klinik değerlendirmede, bilgisayarlı dimağ tomografisi (BT) ya da manyetik rezonans görüntüleme (MR) tetkikleri ile, dimağ tümörü olgusunun umumiyetle âlâ yahut makûs huylu olup olmadığı köken aldığı ortama ve umum yapısına bakılarak kestirim edilebilir. Tümör hudutlarının ve özelliklerinin daha âlâ tanımlanması maksadıyla bu tetkikler kontrast unsur verilerek de tekrarlanabilir. Manyetik Rezonans Spektroskopi (MRS) ile dimağda belirlenen bir ortama ilişkin biyokimyasal değişikliklerin saptanması, Difüzyon Tensor Görüntüleme ile beyefendisinin beyaz cevher yollarındaki su akımının ölçülmesi, Fonksiyonel Manyetik Rezonans Görüntüleme (fMR) ile beyefendisinin kişisel işlev gören ortamlarının saptanması ve Anjiogram incelemesi ile dimağ atar ve toplardamarlarının gösterilmesi gerekebilir. Tanıda yardımcı olabilen birtakım tetkikler arasında direkt baş grafileri, EEG, tüm vücut kemik sintigrafisi, PET-BT, hormon incelemeleri de sayılabilir. Kesin tanı ise, tümör biyopsisi ile elde edilen örneğin yahut cerrahi ile çıkarılan tümör dokusunda üç-sekiz gün sürebilen patolojik inceleme sonrası konur.
Dimağ Tümörü Tedavi Sistemleri:
Ekseriyetle cerrahi olarak tümörün çıkarılması, dimağ tümörü olgularının neredeyse tamamı için birinci seçenek olarak düşünülmelidir. Boyutları küçük, dimağın derin yerleşiminde olan meningiom şayet hasta için şikâyet yaratmıyorsa dimağ cerrahı tarafından takipte tutulabilir. Tümörlerin az bir kısmında ise komplikasyon orantısının yüksek olması nedeniyle kısmi çıkarım ya da radyoterapi ve takip önerilmektedir. Mahsusen yüksek evreli glial tümör tanısı biyopsi ile katılaştıktan sonra; her biri kendi içerisinde tedaviye farklı cevap veren bu tümörlere farklı formlarda yaklaşılmaktadır. Kimi tümörlerin kemoterapi ve ışın tedavisine çok uzun bir mühlet üremeyerek cevap verdikleri görülürken, dimağ dokusundan köken almış yüksek evreli kimi dimağ tümörlerinin bu tedavi usullerine cevap vermeme ihtimali de vardır. Bir de dimağ dokusunda tümör çıkarıldıktan sonra oluşan boşluğa, yavaş salınımlı kemoterapi ajanları yerleştirilebilmektedir. Dimağ sapı yerleşimli lezyonların bir kısmı cerrahi olarak çıkarılabilirken, bir kısmında ise radyo-cerrahi (Gamma knife, Cyber knife, Linac) uygulanabilir. Kısaca tümörün huyu ve yerleşim mekanı, hastanın yaşı, umumî durumu ve ek sistemik sorunların varlığı, cerrahiye karar vermeyi ve cerrahi olarak tümör çıkarımının hudutlarını belirler.
Dimağ tümörü olgusuna yol açan nedenler konusunda birçok çalışma yapılmaktadır. Kesin suçlanacak bir neden, şimdi yok denecek kadar azdır. Lakin birtakım etkenlerin dimağ tümörü gelişmiş hastalarda daha sık rol aldığı bilinmektedir. Bu etkenler erkek cinsiyet, beyaz ırk, 65 yaş üstü olarak sıralanabilir. Radyasyona maruz kalmanın, radyasyon tedavisinin dimağ tümörü riskini artırdığı bilinmektedir. Birtakım tip dimağ tümörü de ailevi geçiş gösterir. Plastik ve dokumacılık endüstrisinde kullanılan birtakım hammaddeler ve cep telefonları da risk faktörü olarak belirlenmiştir.
Dimağ Tümörü Belirtileri:
Dimağ tümörü olan hastalar baş ağrısı, kusma, bulantı, görme bozukluğu, bilinç bozulması, havale geçirme, kol ve bacaklarda güçsüzlük, sonluluk, iştahsızlık, işitmede azalma, düşünme- konuşma ve söz bulmada güçlük ve/veya yavaşlama, kişilik ve davranış değişiklikleri, istikrar kaybı, baş dönmesi, sersemlik, unutkanlık, anlamada zayıflık, yazamama üzere yakınmalardan biri ya da bir kaçı ile başvurabilirler. Baş ağrısı (genellikle sabahları daha şiddetlidir) ve nöbet ise en sık görülen bulgulardır. Dimağ tümörü hiçbir bulgu vermeden, günümüzde dimağ MR'ı çekilmesi gereken sair durumlarda külliyen tesadüf ürünü de tespit edilebilir, bu tip tümörler umumide güzel huyludur.
Dimağ Tümörü Tanı Sistemleri:
Klinik değerlendirmede, bilgisayarlı dimağ tomografisi (BT) ya da manyetik rezonans görüntüleme (MR) tetkikleri ile, dimağ tümörü olgusunun umumiyetle âlâ yahut makûs huylu olup olmadığı köken aldığı ortama ve umum yapısına bakılarak kestirim edilebilir. Tümör hudutlarının ve özelliklerinin daha âlâ tanımlanması maksadıyla bu tetkikler kontrast unsur verilerek de tekrarlanabilir. Manyetik Rezonans Spektroskopi (MRS) ile dimağda belirlenen bir ortama ilişkin biyokimyasal değişikliklerin saptanması, Difüzyon Tensor Görüntüleme ile beyefendisinin beyaz cevher yollarındaki su akımının ölçülmesi, Fonksiyonel Manyetik Rezonans Görüntüleme (fMR) ile beyefendisinin kişisel işlev gören ortamlarının saptanması ve Anjiogram incelemesi ile dimağ atar ve toplardamarlarının gösterilmesi gerekebilir. Tanıda yardımcı olabilen birtakım tetkikler arasında direkt baş grafileri, EEG, tüm vücut kemik sintigrafisi, PET-BT, hormon incelemeleri de sayılabilir. Kesin tanı ise, tümör biyopsisi ile elde edilen örneğin yahut cerrahi ile çıkarılan tümör dokusunda üç-sekiz gün sürebilen patolojik inceleme sonrası konur.
Dimağ Tümörü Tedavi Sistemleri:
Ekseriyetle cerrahi olarak tümörün çıkarılması, dimağ tümörü olgularının neredeyse tamamı için birinci seçenek olarak düşünülmelidir. Boyutları küçük, dimağın derin yerleşiminde olan meningiom şayet hasta için şikâyet yaratmıyorsa dimağ cerrahı tarafından takipte tutulabilir. Tümörlerin az bir kısmında ise komplikasyon orantısının yüksek olması nedeniyle kısmi çıkarım ya da radyoterapi ve takip önerilmektedir. Mahsusen yüksek evreli glial tümör tanısı biyopsi ile katılaştıktan sonra; her biri kendi içerisinde tedaviye farklı cevap veren bu tümörlere farklı formlarda yaklaşılmaktadır. Kimi tümörlerin kemoterapi ve ışın tedavisine çok uzun bir mühlet üremeyerek cevap verdikleri görülürken, dimağ dokusundan köken almış yüksek evreli kimi dimağ tümörlerinin bu tedavi usullerine cevap vermeme ihtimali de vardır. Bir de dimağ dokusunda tümör çıkarıldıktan sonra oluşan boşluğa, yavaş salınımlı kemoterapi ajanları yerleştirilebilmektedir. Dimağ sapı yerleşimli lezyonların bir kısmı cerrahi olarak çıkarılabilirken, bir kısmında ise radyo-cerrahi (Gamma knife, Cyber knife, Linac) uygulanabilir. Kısaca tümörün huyu ve yerleşim mekanı, hastanın yaşı, umumî durumu ve ek sistemik sorunların varlığı, cerrahiye karar vermeyi ve cerrahi olarak tümör çıkarımının hudutlarını belirler.