Bilimsel Verilere Göre Bir İlişkiyi Çöküş Sürecine Götüren İki Temel Nedeni Açıklıyoruz!

Uzun yıllar süren ilgilere birçoğumuz gıpta ederken, azımsanmayacak kadar insan da sıkıcı bulur. Her halükarda uzun süren bağlar, hatta evlilikler tam bir muvaffakiyet kıssasıdır, kolay kolay görülmez, az rastlanır.

Pekala nedir bağların çok uzun yıllar sürmesini engelleyen? Gelin bir arada bakalım.
Kaynak:

Ziyaretçiler için gizlenmiş link , görmek için Giriş yap veya üye ol.

...

Psikologlara nazaran münasebetlerin yokuş aşağı gitmesine neden olan iki temel faktör bulunuyor.

• 
  Tartışma önleyici tutum takınmak
• 
  Haklı taraf olmak için yarışmak

Bu iki maddeyi açalım.

Bağın gidişatını olumsuz tarafta etkileyen birinci faktör tartışmaya girmemeye çalışmak.



Bunu bir nevi "Aman tadımız kaçmasın Ali İstek Bey" olarak tanımlayabiliriz. Taraflar mümkün bir tartışmanın getireceği beklenen kahırların riskini almaktan kaçınıyor ve böylelikle her şeyi açıkça konuşup tahlile kavuşturma ihtimalini ortadan kaldırmış oluyor.

Hal bu türlü olunca da kişi, bir nevi kendinden taviz vermeye başlıyor.



Yalnızca tartışma çıkmasın diye içine attıkça, kendini kendi yapan özelliklerini de dışa vurmamaya başlıyor. Bir nevi uğraşmak istemiyor, ama bu durum uzun vadede ortaya daha büyük düşüncelerin, bıkkınlıkların ortaya çıkmasına neden oluyor.

Tahlil ise ne olursa olsun, uygar bir biçimde, karşı tarafı incitmeden sakin bir tartışmaya girmek. Tartışmalar her vakit makus olmak zorunda değil.

İkinci etken ise haklı taraf olmaya çalışmak.



Bu noktada bireyler, karşısındakini suçlamaya daha yatkın oluyor ve bir halde kendini haklı çıkarmak istiyor. Uzmanlara nazaran bu durumun altında yatan değerli bir faktör var: Denetimi ele alma isteği.

Kişi, karşısındakini suçlayıp haklı çıktığı anda, sorunun kaynağını gün yüzüne çıkaran taraf olduğunu düşünmeye başlıyor.



Devamında da karşısındaki insanı şekillendirebileceği fikrine kapılıyor. Böylelikle sorunun kaynağının kendisi olmadığına hem karşısındakini, hem de kendisini inandırarak rahatlayacağı hissine kapılıyor: "Sorun bende değil ki, ben hatasızım."

Tüm bunlar tek bir yola çıkıyor: Karşıdaki beşerle birebir tıpkı kıymet yargılarına ve niyetlere sahip olunmadığının anlaşılması.



Hakikaten dananın kuyruğu da burada kopuyor. Bu durumu fark eden birey, bunun pek olağan olduğunu kabullenemezse bağlantı büyük yara alıyor ve iş ayrılığa kadar gidiyor. Kabullenebilirse, o vakit ona nazaran hal alıyor ve her hususta birebir fikirlere sahip olunması gerekmediğini, tek bir yanlışsız olmadığını, karşıdakinin fikri kendi fikriyle uyuşmasa bile hürmet duyması gerektiğini anlıyor.

Özetle, yapılması gerekenler net.



Ne kendinizden taviz verin, ne de karşınızdakinden taviz vermesini bekleyin. Farklı fikirlerinizin olmasının olağan olduğunu kabullenin, sevmenin yanı sıra hürmet duymasını da bilin.

Umarız herkes sevdiği beşerle uzun yıllar boyunca keyifli olabilir...

Onedio IQ'yu Facebook'tan takip etmeyi unutmayın!