Bir bebeğin günlüğü

Bir bebeğin günlüğü BEBEĞİN GÜNLÜĞÜ ‎5 Ekim: Bugün var edildim Buradayım Varım Müthiş bir duygu bu Var olduğumu hemen şimdi annem ve babam bilmiyor Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm Lakin ne de olsa, ben benim Varım ya! Bu bana yetiyor Hemen Şimdi bedenim belirsiz bir şekilde, yüzüm değil fakat, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim 19 Ekim: Birazcık büyüdüm Kımıldamam olası değil Annem henüz haberdar değil fakat onun kanıyla besleniyorum Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını çoktan hissediyorum Annem beni çok sevecek Annem için hoş bir sürpriz olacağım 23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum Bu elin dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor Düşünün bir yıl daha sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak, güleceğim Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek Nasıl Olursa Olsun önce Anne!diyeceğim Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım Sana güleceğim Kimilerine tarafından hâlâ daha var değilmişim, Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da elde etmek üzere ya, Keza daha sonra bir ekmek kırıntısı ne dek ufak olursa olsun yeniden ekmektir Öyle yok mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem! 27 Ekim: Bugün pek mutluyum İçimde tatlı bir kıpırtı başladı Bundan Böyle bir kalbim var Kalbim atmaya başladı Hayatım baştan başa böyle atıp duracak Sevgilerle dolduracağım kalbimi Tıpatıp anneminki gibi Annem bedeninde iki kalbin aniden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne? 2 Kasım: Her gün birazcık daha büyüyorum Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye başladı Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz Şayet birlikte okula gideriz 12 Kasım: Ah evet, Bunlar, bunlar ne dek sevimli ve minik şeyler Aman Allah'ım parmaklarım da çıkmaya başladı Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım Ola Ki de güzel bir şiir yazacağım Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına düzenlemek için sabırsızlanıyorum 20 Kasım: Oh, nihayet Annem doktora gitti Burada olduğumu öğrendi Yaşasın! Hekim teyze özel bir cihazla gördü beni Ultrason diyorlarmış Resmimi bile çekti Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının aralarında olacağım, 25 Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor Lakin az önce kız olduğumun farkında değiller Onlara sürpriz yapacağım 10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı Bundan Böyle iki güzel gözüm, bir ufak burnum, dudaklarım ve yanağım var, Anneme benziyorum galiba, 13 Aralık: Artık çevreme bakabiliyorum Etrafım çok karanlık fakat olsun gerçi mutluyum Yaşıyorum ve varım Kısa bir vakit sonra gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım Rüyamda gördüm Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış Onu çok merak ediyorum Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim Tanışacağız, Mutlu olacağız Gülüşeceğiz id 24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık Anneciğim,senin kalbinin seslerini duyuyorum Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum Sesin ne değin tatlı, Hiç duymadığım bir şey bu, Güzel ve sağlıklı bir kız olacağım Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka, Beni koklayacaksın Çok seveceksin, değil mi? 28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor Hekim abla neden mutsuz bakıyor böyle Sen acı çekiyor gibisin Kalp seslerin değişti Sustun Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne, Anne, Anneciğim, Yüzümde soğuk bir şey hissediyorum Anne, yüzümü parçalıyorlar Anne bir şeyler yap, Anne, Kolumu çekiyorlar anne, Canım yanıyor anne Anne, Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne, Anne kalbimi parçalıyorlar, Anneciğim, Anne, Anne, Ann, Lahza Kürtaj işleminiz tamamlanmıştır hanımefendi Geçmiş Olsun!