Bir Bebeğin Yarım Kalmış Günlüğü Bir Bebeğin Yarım Kalmış Günlüğünden 5 Ekim: Bugün var edildim Buradayım Varım Müthiş bir duygu bu Var olduğumu henüz annem ve babam bilmiyor Bir elma çekirdeğinden bile küçüğüm Ama ne de olsa, ben benim Varım ya! Bu bana yetiyor Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm değil ama, varlığımı ve benliğimi hissedebiliyorum Bir kız olacağım ve baharda çiçekleri seveceğim 19 Ekim: Azıcık büyüdüm Kımıldamam mümkün yok Annem demin farkında değil lakin onun kanı yla besleniyorum Kalbini dolaşıp gelen sımsıcak kan bana geliyor Beni sevecek bir kalbin kıpırtılarını şimdiden hissediyorum Annem beni fazla sevecek Annem için güzel bir sürpriz olacağım 23 Ekim: Hiç göremediğim bir el ağzımı biçimlendirmeye başladı Dudaklarımda onun dokunuşunu hissediyorum Bu elin dokunduğu yerler dudağım damağım oluyor Düşünün bir yıl sonra bu elin dokunduğu yerde tebessümler açacak, güleceğim Dudağımdan ve dilimden sözler dökülecek Illaki önce Anne!diyeceğim Anne duyuyor musun beni? Seninle konuşacağım Sana güleceğim Kimilerine tarafından hâlâ daha var değilmişim… Nasıl olur? Varım ve gülücükler sunacak dudaklarım da olmak üzere ya… Hem sonradan bir ekmek kırıntısı ne kadar minik olursa olsun yeniden ekmektir Öyle yok mi anneciğim? Ah bir konuşabilsem! 27 Ekim: Bugün o kadar mutluyum İçimde tatlı bir kıpırtı başladı Bundan Böyle bir kalbim var Kalbim atmaya başladı Hayatım baştan başa böyle atıp duracak Sevgilerle dolduracağım kalbimi Tıpatıp anneminki gibi Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya başladığını bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne? 2 Kasım: Her gün azıcık daha büyüyorum Kollarım ve bacaklarım da biçimlenmeye başladı Hele bir büyüsün kollarım bak nasıl kucaklayacağım seni anneciğim Şu ayaklarım da tamamlansın da, beraber çiçekli bahçemizde yürürüz Olur Ya birlikte okula gideriz 12 Kasım: Ah evet… Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve minik şeyler Aman Allahım parmaklarım da çıkmaya başladı Bunlarla çiçek toplayacağım, annemin elini tutacağım, kalem tutacağım Belki de hoş bir şiir yazacağım Anneciğim, orada mısın? Ellerimi ellerinin arasına kurmak için sabırsızlanıyorum 20 Kasım: Oh, nihayet Annem doktora gitti Burada olduğumu öğrendi Yaşasın! Hekim teyze özel bir cihazla gördü beni Ultrason diyorlarmış Resmimi bile çekti Sevinmiyor musun anneciğim? Seneye kalmaz kollarının aralarında olacağım… 25 Kasım: Artık babam da burada olduğumu biliyor Fakat hemen şimdi kız olduğumun haberdar değiller Onlara sürpriz yapacağım 10 Aralık: Bugün yüzüm tamamlandı Artık iki hoş gözüm, bir küçük burnum, dudaklarım ve yanağım var… Anneme benziyorum galiba… 13 Aralık: Bundan Böyle çevreme bakabiliyorum Etrafım çok karanlık lakin olsun gerçi mutluyum Yaşıyorum ve varım Kısa bir süre sonradan gün ışığını görebileceğim, renkleri ve çiçekleri tanıyacağım Rüyamda gördüm Dünyada gökkuşağı diye bir şey varmış Onu fazla merak ediyorum Anneciğim, babacığım sizin yüzünüzü de göreceğim Tanışacağız… Mutlu olacağız Gülüşeceğiz 24 Aralık: Kulaklarım daha iyi duyuyor artık Anneciğim, senin kalbinin seslerini duyuyorum Benim kalbimin atışlarını da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile tanıyabiliyorum Sesin ne dek tatlı… Hiç duymadığım bir şey bu… Güzel ve dinç bir kız olacağım Kollarında uyuyacağım, yüzüne bakacağım, o tatlı sesini dinleyeceğim Benim için ninni de söyleyecek misin anneciğim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka… Beni koklayacaksın Fazla seveceksin, yok mi? 28 Aralık: Anne burada bir şeyler oluyor Hekim abla niçin mutsuz bakıyor böyle Sen acı çekiyor gibisin Yürek seslerin değişti Sustun Benimle niye konuşmuyorsun anne? Anne… Anne… Anneciğim… Yüzümde soğuk bir şey hissediyorum Anne, yüzümü parçalıyorlar Anne bir şeyler yap… Anne… Kolumu çekiyorlar anne… Canım yanıyor anne Anne… Ayaklarımı parçalıyor bu şey anne Beni sana bağlayan damarı kopardılar anne… Anne kalbimi parçalıyorlar… Anneciğim… Anne… Anne… An…birbebeginyarimkalmisgunlugu5c4ba484de6f3gifalt Cry birbebeginyarimkalmisgunlugu5c4ba484de6f3gifalt Cry Ah! Kürtajınız tamamlandı bayan Geçmiş olsun id