Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
70 yaşında bir kadının anıları:
14 yaşında evlenip, evinde büyüdüğüm kayınvalidemden üvey evlat muamelesi gördüm hep.
Mememdeki iltihap, cerahat dolup, olduğum yerden kıpırdamayıp, bir lokma ekmeğe uzanamadığım
zaman “b.k ye” deyip gitti gümbür gümbür ahşap zemini oynatarak. Aşağı inip eşime “verdim yedi”
dedi. Bağda çalışırken, bir kütüğün arkasında çocuğumu emzirirken beni görememiş olmalı ki; eşimi
şiddetle tembihliyordu “at bu karıyı sana çifte davulla yeni gelin alacağım”. İlk çocuğum hastalanıp
“doktora götürelim” sözüme “ben 6 tanesini doktorla mı büyüttüm” dedi. Hastalığı ilerleyen
çocuğuma artık ne doktor ne ilaç çare olmadı ve son nefesini verdi. Akşamına söylediği söz “yel esiyor
harman savuralım”
Her ağlayanla ağlayan gözü yaşlı bendeniz,10-15 sene önce kayınvalide öldüğünde gözümden bir
damla yaş gelmedi. Cenaze ve defin işlemleri esnasından gözümün önünden film şeridi gibi yaptıkları
geçmekle bitmedi. Aradım aradım bir hayırlı anısını bulamadım. Üzülmedim, sevinmedim de..
Bir gelinini bu kadar mutsuz edebilen kayınvalide, kendi de pek mutlu olmamıştır hayatta! mutlaka…
