Bir mektup

Sana uzak bakıyorum Sana bakmak inanılmaz mutlu ediyor beni Sen gidince aklım da senin peşinden sürüklenip gidiyor, yüreğim de Yanında biri mi var, ona bir şey mi söylüyorsun, onunla gülüyor musun içim yanıyor Lakin senden sonradan gördüğüm o insan ansızın senden biri oluyor Senin baktığın her yer artık güzel, senin konuştuğun her insan, özel oluyor Sen evine şu yollardan gidiyorsun Arkasında yürüyorum Beni fark etmiyorsun Önünden geçtiğin evlere, gölgesinde yürüdüğün ağaçlara, her gün bindiğin otobüse bakıyorum Senin gözünle bakıyorum Sen yokken de o yollardan daima geçiyorum Senin kokun, senin havan, senin auran sinmiş havaya Benzeri seni soluyorum Akşamları ne yaparsın acaba? Sofraya oturduğun vakit yanında kimler var? Hangi yemeği severek yersin, neyi sevmezsin? Kitap okur musun? Hangi kitapları seversin? Ne tür filmlerden hoşlanırsın? Televizyon izler misin? Gece sokağa çıkar mısın? Arkadaşlarınla en fazla neye gülersin? En çok kim kızdırır seniHangi futbol takımını tutarsın? Bilmeliyim Senin hakkındaki bütün ayrıntıları öğrenmeliyim Çünkü ben de o filmlere gideceğim, ben de o dizileri izleyeceğim, ben de o yemekleri seveceğim veya nefret edeceğim Bilmeliyim Her Yerde kuruyorum dünyamı Seninle yaşamaya başlıyorum Onca kalabalığın içinde, karışık yaşamın ortasında eğer sen varsan daha seni görmeden bir kuş gibi çırpınmaya başlıyor yüreğim Bir ışık çarpıyor yüzüme, bir sıcaklık yürüyor göğsümde Anlıyorum fakat sen varsın Sen ordasın Sen gelmişsin Bakmadan, başımı çevirip seni görmeden varlığının farkındayım Ey uzakta uzak baktığım göz göze gelmeden, saçını okşamadan, değil bir rüyayı bir cümleyi paylaşmadan sevdiğim sevgilim Bir aşk filiz verdi, fidan verdi, kök saldı içimde Onu sana uygulamak için ömrümü veririm *