Bir Sehidin Gözyaslari Bir Sehidin Gözyaslari Sene 1994, Mardin'in bir ilçesi içimizde kanayan bir yaraydı terör O gece hilâlliydi ay, giz dolu bir karanlık Mehmed, mevzisinde karanlığı koklayarak derin nefes aldı 'Bu nöbet son nöbetim iki gün sonradan elvedâ karlı dağlar, dumanlı tepeler' Arkadaşı göğüs geçirdi yanında: 'Benim sekiz ayım var Allah bizi korusun! ' Burası terör yuvasıydı Konuşmayı kesip, pür dikkat geceyi gözetlemeye başladılar Mevzi, yol kenarında idi Herkes geçebilirdi Kendilerine içten gelen iki karaltı gördüler Bunlar yolcu gibiydi Selamlama verip geçtiler Lakin o da ne pek? 'Tak! Tak! ' Selamla Mehmetçikleri aldatan iki hain, geçer geçmez geri dönüp kurşun sıkmışlardı Mehmed'in arkasından Bir yağmur gibi akmıştı kurşunlar beynine yiğidin Yâ Rab! Bu ne hainlik böyle? Al kanlar Mehmed'in göğsüne dolarken, O, hilâle bakarak inliyordu: 'Hainler! Bugün analar yüzlerce Mehmed doğurdu Allah! ' Anasına son mektubunda yazmıştı: 'Anacığım! Dün gece rüyamda melekler elime kına yaktılar Hayırdır inşallah! Bir gün al bayraklı bir tabut görürsen avluda, sakın yas! ' Anası da, son mektupta, doğacak oğlunu müjdelemişti O gece belli başlı yüreğini kanlı bir sızı kapladı Namazdan sonra uzun uzun dua etti oğluna Ne çare, ertesi gün Aydın'a kor yumağı düşmüş, yürekler pâre pâre olmuştu Anasının gözyaşları su baskını olurken, Aydınlı haykırıyordu: 'Kahrolsun hainler! Vatan sağolsun! ' Mehmed'in naaşına bakanlar, hayretler içinde birşey gördüler şehidin sağ gözünden ince ince gözyaşları akıyordu yanağına Kimbilir? 'Oğlumu göremedim' mi aramak istiyordu? Ve Ailelerin şehit olan çocuklarını kaybettiklerinde söylediği tek şey var; 'VATAN SAğOLSUN! (alıntı)