Bir Tabut Gören Meczup

Eskiden bir adam ölmüştü Tabutunu el üstünde götürmekteydiler Bu durumu kendisinden geçmiş bir meczup uzak görüp,

“Bu ölen kimdir ancak ölüm aslanı ansızın onu kapıvermiş? dedi







Oradakiler,

“Ey coşkun meczup! O, güreşçi bir gençti dediler

Meczup onlara dedi ancak:

“O yiğit, o ciğeri yanık zavallıcık, güreşte ustalaşmış, fakat bugün kiminle güreştiğini pek bilememiş Ona o kadar adaleli bir yiğit sataşmış fakat, onu korkusuzca yere yıkmış Öyle bir yere atmış, kanlara garketmiş oysa artık düştüğü yerden kalkması imkânsız Fakat yine de Allah ’a hamd etmesi lüzum Çünkü bir başka diyar görecek

Ey oğul! Bu denize niceleri düşmüştür Kimsenin düşmemeye çaresi yok Sen de buraya düşmüşsen ve kalkacağına da imanın yahut fiilen ölmüşsün demektir

Bu âlem sana hoş geldiği için kanadını açıp bu leşe pençeni batırdın Fakat ne bu diyara sahip olabildin, ne de onu satın alabildin İyisi mi burayı hiç görmediğini farzet!

akla yatkın olan bir adam, bu gelgeç hanına, bu bir müddetlik âleme gelmez bile

Bilmiş ol oysa bu evren, ama bir anlıktır Öyleyse bu âleme niçin gönül bağlarsın fakat?

Hakiki âlem, gideceğin âlemdir Zaten sen, oraya aitsin *