Bir uçurum olmuş hayat Her an her saniye o amansız uçurumdan yuvarlanma riski ile aleyhinde karşıya yaşıyoruz Bir yarışın içinde buluyoruz birden kendimizi, yaşamaya başladığımız ilk andan itibaren Amacı sadece yaşamak olan, ödülü olmayan bir yarış bu Nerde, ne zaman, nasıl yönlendireceğimizi biz bile bilemeyiz ara sıra yaşamımızın bir anda tüm her şey değişiverir, biz ne olduğunu bile anlamadan Talih güler yüzümüze iyimi, kötümü olduğunu bilmediğimiz bir talih Toz pembe bir rüyaya dönüşür kimi vakit arkasındaki karanlık dünyayı gizleyen bir bulut misali Elimizden kayıp gider yaşantımızın tüm ipleri Artık diğer beyinler ele geçirir yaşamın iperini, biz sadece kendiyaşamımız içinde bir kukla rölü üstleniriz İmrendirici sanılan bir dünyanın bataklığına saplanır kalırız, çırpındıkça daha fazla batarız farkında olan Halbuki ne değin güzel gelmiştir bize ilk zamanlar, daima kendimiz olarak kalıcaz sandığımız bu hayat Tıpatıp yıldızlar gibi, parlak ve Ve tekrar tıpkı yıldızlar gibi soğuk ve uzak bir hayat sadece başkalarının ışığını yansıtıp sadece onları temsil eden