Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
Geçtiğimiz günlerde sizlere ‘Robotlar işimizi alacak (!)’ başlıklı bir içeriğimizde bir drone’un koca bir elektrik santralini denetim altında tutabildiğini anlatmıştık. Bir küme mühendis, bir yapay zekâ tasarlayarak insanların iş gücünü azaltmayı hedeflemişti. Lakin o drone insanların işini kolaylaştırmak için tasarlanmıştı.
Bugün bahsedeceğimiz olay ise nitekim enteresan bir gelişme. İsveçli bir araştırmacı, GPT-3 olarak bilinen bir yapay zekâ algoritması üzerinde çalışıyordu ve bir komut verdi. Fakat hiç beklemediği bir olay gerçekleşti.
Önce bi’ öğrenelim: GPT-3 nedir?
GPT-3 (Generative Pre-trained Transformer 3, Önceden Eğitilmiş Üretken Transformatör), insan tarafından yazılmış üzere metinler üretmek için derin öğrenme metodunu kullanan kullanan otoregresif bir lisan algoritmasıdır. OpenAI tarafından daha evvel üretilmiş 2 farklı versiyonu da bulunduğundan ötürü bu algoritmanın ismi GPT-3’tür.
GPT-3'ün ürettiği metnin kalitesi o kadar yüksektir ki, bir insan tarafından yazılıp yazılmadığını belirlemek çok sıkıntı olabilir. Doğal bunun hem faydaları hem de riskleri var.
“Umarız Pandora’nın kutusunu açmamışızdır”
İsveçli araştırmacı Almira Osmanovic Thunström, GPT-3 algoritmasına bir komut verdi, o komut şöyleydi: “GPT-3 hakkında 500 sözlük akademik bir tez yaz ve metnin içine bilimsel kaynakları ve alıntıları ekle.”
Thunström, GPT-3’ün komutu muvaffakiyetle tamamladığını ve ‘oldukça iyi’ bir tez yazdığını belirtti. Lakin sonrasında aklında bir soru belirdi: “Ya biri bir bilimsel mecmuada yalnızca yapay zekâ tarafından yazılmış bir tezi kendininmiş üzere sunmaya kalkarsa?”
Daha sonra Thunström, mevzuyla alakalı yayınladığı makalede şunları söylüyor: “Tek bildiğimiz bir kapı açtığımız. Umarız Pandora’nın kutusunu açmamışızdır.” Zira GPT-3, kendisine verilen ‘tez yaz’ komutunu sadece 2 saatte tamamladı. Daha sonra Thunström, GPT-3’e makaleyi yayınlayıp yayınlamamasını sorduğunda algoritma ‘Evet’ diye karşılık verdi.
Bu noktada da etik ögeler devreye giriyor. Akademik yayıncılık, yapay zekâ takviyeli yazıların geleceğini barındırıyor olabilir ve bir insan araştırmacının makalelerinin bedeli bir biçimde azalabilir. Bu da ‘Robotlar işimizi alacak!’ klişesinin yakın gelecekte olduğunu kaçınılmaz kılıyor.
Ancak endişelenecek bir şey yok, en azından şu an için. Çünkü uzmanlar, teknolojinin şimdi insana benzeyen makineler yaratacak düzeye gelmediğini söylüyor. Siz ne düşünüyorsunuz? Fikirlerinizi yorumlarda bizlerle paylaşmayı lütfen unutmayın.
