Bıraksam çığlıklarımı terkini sindirecek suskunluğum… Satırlarıma ‘sen’ değil Özlemin dökülüyor… Olmazsa olmazım ‘sen’… Mahrum işte… Bir hayalden ibaret özlemlerim…Yastığıma başımı koyduğum da sadece sen'li hülyalara bırakıyorum ruhumu Dışına çıkılması güç bir yol gibisin…Çıksam düşeceğim benzeri uçurumundan… Fakat yoksun varlığımın sınırlarında… Anladım ki sen kolaylaştırdıkça anlamını ben zorlaştırıyorum seni…Ancak kolay bir oyunsun beynimin içinde karmaşaya sebep olan Ve kompleks olan sen yok sensizliği çakmak… Hangi sözcük hangi cümle sensizliği anlatabilir fakat ? Düşünüyorum da düşünecek bir şey yok özünde… Varlığının yerine yokluğunu kabullenmeyi öğrenmeli avaz avaz… Bir sensizliği bundan başka yalnızlığı yaşayabilmeli içimde fakat sesliliğe rağmen… Oysa Bıraksam çığlıklarımı terkini sindirecek suskunluğum… Bu yalnızlık suskunluğuma eşdeğer olacak sensizliğe giden her adım da… Biliyorum kendimi kandırıyorum zamana karşı… Ve kavramak mazeret değil ‘bana’… Olmazsa olmazım ‘sen’… Yoksun işte… Ve görmüyorsun… Sana gözlerim değil Yüreğim… Bedenim… Ağlıyor ! alinti