bölgelerin nüfus yoğunluğu olma sebepleri

Türkiye'de Nüfus Yoğunluğu
1997 yılı nüfus verilerine göre, toplam nüfusun bölgelere dağılımı
1 Marmara 15936000
2 iç Anadolu 10525000
3 Ege 8325000
4 Karadeniz 8284000
5 Akdeniz 8109000 ,
6 DAnadolu 5945000
yoğunluğunun bölgelere dağılımı
1 Marmara 236
2 G Doğu Anadolu 96
3 Ege 89
4 Akdeniz 66
5 iç Anadolu 64
6 Karadeniz 58
7 DAnadolu 36
2 Tarımsal Nüfus Yoğunluğu
Bir ülkede ya da herhangi bir sahada, tarım ve hayvancılıkla geçinen nüfusun, tarımsal alana bölünmesiyle elde edilen nüfus yoğunluğuna tarımsal nüfus yoğunluğu denir Bu yöntem, aritmetik nüfus yoğunluğuna tarafından, daha gerçekçidir
1950'den 1990 yılına gelinceye kadar tarımsal nüfus yoğunluğunda 18 karakter bir azalma gerçekleşmiştir Bunda, tarım alanlarının 159 milyon nektardan, 287 milyon hektara çıkmasının ve kırsal kesimden kentlere göçün artmasının etkisi olmuştur 1950'de 52 milyon olan büyük kasaba nüfusu, 1990'da 315 milyona çıkarken, kırsal kesimde bu kadar büyük büyüme olmamıştır
Türkiye'de tarımsal nüfus yoğunluğu alan ve iller arasında çeşitlilik gösterir Bunda yerşekillerinin dağlık ve ovalık olmasıyla, tarımda çalışan nüfusun miktarı etkin olmaktadır
genelde, tarımsal nüfus yoğunluğu, dağlık alanlarımızda fazla, geniş tarımsal ovalarımızda ise düşüktür
Bazı ülkelerin ise aritmetik yoğunlukları şu şekildedir:
Çin'in nüfusu Japonya'dan fazla olduğu halde, yüzölçümü de geniş olduğundan nüfus yoğunluğu daha az olmuştur
Rize, Artvin ve Hakkari gibi kır nüfusunun pozitif, buna karşılık tarım topraklarının az olduğu sahalarda, tarımsal nüfus yoğunluğu artmaktadır Konya, Şanlıurfa ve Edirne gibi geniş tarım alanlarının bulunduğu illerde ise tarımsal nüfus yoğunluğu azalmaktadır
Karadeniz ve Doğu Anadolu bölgeleri dağlık olduğundan tarımsal nüfus yoğunluğu artarken, İç Anadolu'da ovalık alanlar pozitif olduğundan tarımsal nüfus yoğunluğu azalmaktadır
3 Fizyolojik Nüfus Yoğunluğu
Toplam nüfusun, ekili dikili alanlara bölünmesiyle ortaya çıkan yoğunluğa fizyolojik nüfus yoğunluğu denilmektedir, *