Boyun borcumdur sevdalı yarınlar

Boyun borcumdur sevdalı yarınlar BOYUN BORCUMDUR SEVDALI YARINLAR Vuslatın uzağında bir sahildesin Yıldızlı düşler serilmemiş geceye… Lahza, sevinç değin uzakta Sağlam kederlere sarılıp yanıyorsun nazende bir ayazda… Yapma diyorum sevinçlerimi utandırma… Dinlemiyorsun Unut diyorum gecelerce denizde yakamozlanan sevdanı Nefes elde etmek istiyorum ne olur, kendine gel bırak bu sancılı çarpıntıları Meltem rüzgarıyla sahile vurduğunda, doğuda güneş daha erken doğar biliyorsun Gölgem ne vakit bir sevdanın üzerine düşse en uzun gece yaşanır Günler kısalmaya başladığında ayrılık açıları küçülmeye başlar Unutma, “biz olan yürekleri tüketemez güz ile eşitlenen mevsimler Düşler topluluk bir fırtınanın ardında mahzun kalır her zaman… Rıhtımda beklenen sevda uzaktır artık yaşam dek Ayrılık dek yakındır gün batımında ufuklar Yüzündeki sıcağı bıraksan da şehrin soğuk kaldırımlarına, vuslat uzaktır Korkular içinde solar gül yapraklarında takvimler Kalbine varamadığın yolların eskiyen umutları; çileli, yorgun, güçsüz birer damla oluverir gözlerinde Sevdanın tılsımıyla nemli gül yaprakları serpilir gamzelerine… Ah vakit yok, ah mekan değil aramızda Gitmelerle yaşamış bir nefes olsa da sevda, sen orada ben burada değiliz Her Zaman aynı yerde biz’deyiz Suskun bir süre içindeyiz ve aşka konuşur tek gözlerimiz Fakat eksiğiz tutunurken ıslak kirpiklerin kıvrımlarında… Yanağımızdan akıcı her damla güneşte; amansız, yararsız, yarım kalan bir şarkı gibiyiz… Ey kanayan kalbim, sanadır bu sözlerim Söyle kim düşünür senin biçare kırıklarını, yeşermiş kaybolmuşluklarını… Lime lime edilmiş gönül topraklarında tüm başlangıçların sırça kırıklarını yalınayak geçerken; sönüktür yıldızlar Kırık bir rüzgar dolaşırken umuda düğümlü saçlarımı; laf pansumanı ile daha bir kanamalıdır gece yarıları… Ölümdür “fakirlik, avuçlarıma bırakılır… Bastığın yerden kayar zarar görmüş şiirlerim Günlerden kıyamettir ve açılmayacaktır kapılar Akşama dönüşürken gün; hüznüne sokulan karanlık azdırır yaralarını Gece kıyıları yalarken deniz; deli batmış hallerini, uzunlamasına çiçek açan dallarını toparla ve gidelim buralardan Lakin ölüm kamplarına yol alsan da bir lokma umutla sev, zalimin zulmüne boyun borcundur sevdalı yarınlar Sessizliğin kasvetli kıyısında Bir cumartesiye vururken dalgalar Yaralısın kalbim, Gitmeyi becerebilirsen Dönme geri… Bak ıssız ada Ilık rüzgar Soğuk ellerim Kapı önünde Güleç bir veda YüreğiM Hadi şimdi yalnız kal… seçme parça