Bu dek kolay olmamalı… ‘Gece’ bile pozitif bu akşam bana…Böylece siyah, öyle alacalı ancak karanlıkUyumak istiyorum, alabildiğineKapatıyorum gözlerimi, sen oluyorsun uykularımAçıyorum gözlerimi, yalnızlığa kapılıyor düşüncelerim…Anlamsızlığımla eş bedel oluyorsun aniden… Gidişini seyrediyorum, anılarımın arasından…Tozlanmış duyguları temizliyorum, kelime sözcükİçim acıyor, içten…Gülüşünü anımsıyorum…İçim burkuluyor… Sensizliğe alıştırırken günlerimi, derhal ne gerek vardı fakat sana ? Düşüncene bile tahammülü yok yüreğimin Silebilsem yüzünü, gözlerimden… Ne acı…Seni hiç unut(a)mamışım fakat ben…Eskiyen eşyalarım arasına saklamışım yaşanmışlıkları…Ertelemişim sensizliği kasten… Şimdi…Ne şarkılar, ne satırlar dolusu cümlelerHiçbiri iyi gelmiyor sensizliğimeBelki, çığlıklarımı susturmasam, ağlasam yağmur misali damla damla…Kimbilir, unutulursun olur ya ozaman… O an, duygularıma baş kaldırıyorum…Bakıyorum gökyüzüne, bırakıyorum çığlıklarımı yıldızlara doğru… Atıyorum seni özleyen her bir parçamı…Yüreğimi arındırıyorum fazlalıklardan… Bu kadar basit olmamalı…İçimdeki ses, seni çağırıyor her darbemde… Durmuyorum…Parçalıyorum seni…Kanıyor her bir yanım Ya ‘o’ susacak, ya ‘ben’ … alinti