Bu yaşamaksa böyle yaşıyorum evet Bu yaşamaksa bende yaşıyorum Bir şarkı duyuyorum uzaktan Fazla uzaklardan Apansız kirpiklerime asılıyor gözlerin Bilmediğim kahırlar çöküyor yüreğime Zehir zemberek Daha Sonra Sana yazdığım şiirlerimi okuyorum Duymuyorsun Yine bir şiir yazıyorum Her satırı sen batmış Seni anlatıyorum sana Bitkin bir günün gecesinde Alıp başımı gitmek istiyorum Sen kaplamışsın her yolu Böyle kadere boyle acı yokluğuna Sövüyor sövüyor sövüyorum Susuyorsun Bir şiire anlatılmaz yokluğunun acısı Biliyorum Biliyorum bir geceye sığmaz seni düşlemek Bunun kalleş bir bıçak gibi saplandığını bilmiyorsun Anlamıyorsun bu kahpe dünyada Yalnız yaşamanın burukluğunu Beni sevmiyorsun Bir şiirle anlatılmaz yokluğunun acısı Anlıyorum Binlercesinde şayet Belki de yanımda olduğun vakit Bu yaşamaksa köpekler yalnızlığım Senden bambaşka böyle Ben de yaşıyorum bil fakat