Bugün yaĞmurun Günüydü

Bugün yaĞmurun Günüydü Hayatın eskimiş bir kısmında bir Nisan sabahı, bezginlik artık bedenim Kaybetmek bulutları bulmuşken bir seferde Ne birincil ne de son bu sevda ağacından kayıp düşen, etrafa saçılan , dağıldıkça kaybolan sevgiler Yalınayak kimsesiz, caddeler de yalnızlığın şarkısını söyler Rüzgar kapkara olmuş, yanmayan lambaya eser Kaçacak yer arayan kimse değil, kaçan kaçmış gün perdelerini kapatırken Ben yürüdüm Yağmur yürüdü Bu gün yağmurun günüydü Durmak bilmedi yağmur Elbiseler süründü yerlere Yer balçık, yer ıslak Akşamdan kalan alemcilerin günahlarını sürükler gibi Ne saçımdaki beyaz teller açıklıyordu geçmişi, Ne de yorumlama getirmesini istiyordum gecenin Düşmüşüz zift bir gecede sorgusuz batağa Çölde serap düş etsem beyhude Merhem olmaz dünde kalan acılara Bu gecede yağmur var Gecenin hatırına, yağdı üzerime hatıralar Ben yürüdüm Yağmur yürüdü Bu gün yağmurun günüydü İliklerimde seni hissetmek yerine Puslu soğuk damlalarla bütünleştim tenimde Sayamadığım umutlarda, Sevgiler tükettim sensizliğin ertesinde Soluklandığım saatler uzun olsa da, Seni bir nefes gibi içime çektiğim anlar sayılı Sayısız sevişmeler Yerini bıraktığı hüzünler değin kaygılı Acelecilik Artık! 19 yaşın tatlı heyecan buruşuk savurganlığı kalmadı ne eyvah! Ellerime bulaşan halsiz yılların istismarıydı yaşanan acı gerçekler Ben yürüdüm, Yağmur yürüdü Bu gün yağmurun günüydü Başlangıç sonda mı yaşanır? Sonun başlangıcında mıdır Hayatın oltasına takılan gönül yareleri Peki niçin bu acayip duygu Nerden çıktı bu yağmur? Başlamadan daha Karşılıklı olmadan şafak vaktine Doyamadan sana Ben yürüdüm Yağmur yürüdü Bu gün yağmurun günüydü​