iltasyazilim
FD Üye
Çağımızın Sevgi Dolu Öğretmenleri
Sevgi, her kapıyı açabilecek sırlı bir anahtardır Onunla açılamayacak hiçbir kapı yoktur “Sevgi Okullarının kapılarını da açan, bu sırlı anahtardır! Onunla atılır okulların temelleri, onunla yükselir kat kat binaları, onunla döşenir lâboratuvarları ve sınıfları, onunla dizilir kütüphanelerinin kitapları… Bir okul, ne kadar güzel olursa olsun, öğretmeni olmazsa ne ifade eder ki? Okulu okul yapan öğretmenlerdir Sevgi okullarının kapılarını açanlar da, çağımızın sevgi dolu öğretmenleridir! Onlar, muhabbet rahleleri önünde diz çöküp, ömrünü sevgi meşk etmeye adamış talihli öğretmenlerdendir Her biri, âdeta Mevlâna gibi: “Gelin, aramıza katılın; biz, gönül insanlarıyız! Gelin, bize katılın da, sevgi kapısından içeriye giriverin! derler ve bütün öğrencilere, gönül dilleriyle seslenirler
Kalbleri pırıl pırıl, dimağları ışıl ışıl öğrenciler, birer birer girerler “Sevgi Okullarının kapılarından… Bakışları, insanî duygularla buğu buğu öğretmenlerinin gözlerindeki sevgiyle karşılaşırlar Onların, herkese ve her şeye gamze çakan gönüllerindeki sevgiyi okurlar Sevgiyle yürürler öğretmenlerinin izinden ve bu yolda yürüyenlere, hayatları boyunca, hiçbir kapının kapanmayacağını anlarlar Belki de, dünyanın hazinelerini açabilecek sırlı bir anahtara mâlik olmuş sayılırlar
Çağımızın sevgi dolu öğretmenleriyle açılır, “Sevgi Okullarının bağrına düşen sevgi tohumları… Sevgi güneşi öğretmenlerinden güç alırlar; âbı hayat olan ilim ve hikmet pınarlarından kanasıya içerler Öğretmenlerinin dudaklarındaki muhabbetten tebessümle beslenirler Kızıl bir şafak duası olup tomurcuk açarlar Seher aydınlığına ulaşmak için, dallardan göğe doğru hâhişkâr bir şekilde atılırlar Her biri birer sevgi çiçeği olurlar; sevgi okullarının sevgi çiçekleri! İşte, çağımızın öğretmenleri, bu sâf ve tertemiz çiçeklerin bahçıvanlarıdır Sevgi eken, sevgi biçen, sevgi toplayan ve sevgi koklayan bahçıvanlar…
Çağımızın sevgi dolu öğretmenleriyle açılır, çocukların birer sevgi otağı olan kalbleri… Sevginin kuşatıcı tayfları içinde, harman olur zihinleri; sevgi mesajlarıyla fethedilir gönülleri… Pervaneler, ışık neşreden lâmbaların etrafında dönerler de, yanmayan ampullere itibar etmezler ya Öğrenciler de, öğretmenlerinin her zaman par par yanan sevgi çırağlarının etrafında döner dururlar Onların karşılıksız sevgileri sayesinde doğrulurlar Hayatlarının mânâsını bulurlar Ufuklar kadar geniş, güneş gibi parlak bir gönül aydınlığına kavuşurlar Aydınlanır yolları, sevgiden kadifeye döner dünyaları… Sonra, açabildikleri kadar açarlar şefkat sinelerini; gerebildikleri kadar gererler sevgi kanatlarını… Kanatlanan muallimlerinin himmetiyle, yükselebildikleri kadar yükselirler Gök kubbe gibi sevgi arşı hâline gelirler “Sizi gökte arıyormuşum öğretmenim, yerde buldum Allah, ayağıma gönderdi derler; müessir meth ü senalarıyla, şükranların en güzeline lâyık olan öğretmenlerinin makamlarını, âli mertebelere yükseltirler
Çağımızın sevgi dolu öğretmenleriyle açılır, sonsuz hazinelerin kapıları… Hayat, bir güneş gibi âdeta yeniden doğar Dünyanın dört bir yanı güzelliklerle ağarır Rengârenk çiçekler, etrafa tebessümler yağdırır Bütün varlık coşar İnsanlık, sevgi kaynaklı bestenin gür sesi olur Sevginin timsali öğretmenlerle, sırlı anahtar, elden ele geçer ve nesilden nesillere sirayet eder; tâ ki sonsuz hazinelerin kapıları açılıncaya kadar…
Bir hulâsa olarak; diğerkâmlık ve başkaları için yaşamak, insanoğluna ait yüksek bir duygudur ve kaynağı da sevgidir İnsanlar arasında, bu sevgiden en çok hisse alanlar, en büyük kahramanlardır İçlerindeki kinleri, nefretleri söküp atmaya muvaffak olmuş; sineleri karşılıksız sevgiyle çarpan, cânlarını aşka adayan, herkese şefkatle ulaşacak heyecan taşıyan kahramanlar… “Aç herkese açabildiğin kadar sîneni, ummanlar gibi olsun! İnançla geril ve insana sevgi duy; kalmasın alâka duymadığın ve el uzatmadığın bir mahzun gönül! pırlanta misâli kriterlerle, nesillerin yollarına ışık tutan kahramanlar…
Çağımızın sevgi dolu öğretmenleri de, işte o kahramanlardandır
Sevgi, her kapıyı açabilecek sırlı bir anahtardır Onunla açılamayacak hiçbir kapı yoktur “Sevgi Okullarının kapılarını da açan, bu sırlı anahtardır! Onunla atılır okulların temelleri, onunla yükselir kat kat binaları, onunla döşenir lâboratuvarları ve sınıfları, onunla dizilir kütüphanelerinin kitapları… Bir okul, ne kadar güzel olursa olsun, öğretmeni olmazsa ne ifade eder ki? Okulu okul yapan öğretmenlerdir Sevgi okullarının kapılarını açanlar da, çağımızın sevgi dolu öğretmenleridir! Onlar, muhabbet rahleleri önünde diz çöküp, ömrünü sevgi meşk etmeye adamış talihli öğretmenlerdendir Her biri, âdeta Mevlâna gibi: “Gelin, aramıza katılın; biz, gönül insanlarıyız! Gelin, bize katılın da, sevgi kapısından içeriye giriverin! derler ve bütün öğrencilere, gönül dilleriyle seslenirler
Kalbleri pırıl pırıl, dimağları ışıl ışıl öğrenciler, birer birer girerler “Sevgi Okullarının kapılarından… Bakışları, insanî duygularla buğu buğu öğretmenlerinin gözlerindeki sevgiyle karşılaşırlar Onların, herkese ve her şeye gamze çakan gönüllerindeki sevgiyi okurlar Sevgiyle yürürler öğretmenlerinin izinden ve bu yolda yürüyenlere, hayatları boyunca, hiçbir kapının kapanmayacağını anlarlar Belki de, dünyanın hazinelerini açabilecek sırlı bir anahtara mâlik olmuş sayılırlar
Çağımızın sevgi dolu öğretmenleriyle açılır, “Sevgi Okullarının bağrına düşen sevgi tohumları… Sevgi güneşi öğretmenlerinden güç alırlar; âbı hayat olan ilim ve hikmet pınarlarından kanasıya içerler Öğretmenlerinin dudaklarındaki muhabbetten tebessümle beslenirler Kızıl bir şafak duası olup tomurcuk açarlar Seher aydınlığına ulaşmak için, dallardan göğe doğru hâhişkâr bir şekilde atılırlar Her biri birer sevgi çiçeği olurlar; sevgi okullarının sevgi çiçekleri! İşte, çağımızın öğretmenleri, bu sâf ve tertemiz çiçeklerin bahçıvanlarıdır Sevgi eken, sevgi biçen, sevgi toplayan ve sevgi koklayan bahçıvanlar…
Çağımızın sevgi dolu öğretmenleriyle açılır, çocukların birer sevgi otağı olan kalbleri… Sevginin kuşatıcı tayfları içinde, harman olur zihinleri; sevgi mesajlarıyla fethedilir gönülleri… Pervaneler, ışık neşreden lâmbaların etrafında dönerler de, yanmayan ampullere itibar etmezler ya Öğrenciler de, öğretmenlerinin her zaman par par yanan sevgi çırağlarının etrafında döner dururlar Onların karşılıksız sevgileri sayesinde doğrulurlar Hayatlarının mânâsını bulurlar Ufuklar kadar geniş, güneş gibi parlak bir gönül aydınlığına kavuşurlar Aydınlanır yolları, sevgiden kadifeye döner dünyaları… Sonra, açabildikleri kadar açarlar şefkat sinelerini; gerebildikleri kadar gererler sevgi kanatlarını… Kanatlanan muallimlerinin himmetiyle, yükselebildikleri kadar yükselirler Gök kubbe gibi sevgi arşı hâline gelirler “Sizi gökte arıyormuşum öğretmenim, yerde buldum Allah, ayağıma gönderdi derler; müessir meth ü senalarıyla, şükranların en güzeline lâyık olan öğretmenlerinin makamlarını, âli mertebelere yükseltirler
Çağımızın sevgi dolu öğretmenleriyle açılır, sonsuz hazinelerin kapıları… Hayat, bir güneş gibi âdeta yeniden doğar Dünyanın dört bir yanı güzelliklerle ağarır Rengârenk çiçekler, etrafa tebessümler yağdırır Bütün varlık coşar İnsanlık, sevgi kaynaklı bestenin gür sesi olur Sevginin timsali öğretmenlerle, sırlı anahtar, elden ele geçer ve nesilden nesillere sirayet eder; tâ ki sonsuz hazinelerin kapıları açılıncaya kadar…
Bir hulâsa olarak; diğerkâmlık ve başkaları için yaşamak, insanoğluna ait yüksek bir duygudur ve kaynağı da sevgidir İnsanlar arasında, bu sevgiden en çok hisse alanlar, en büyük kahramanlardır İçlerindeki kinleri, nefretleri söküp atmaya muvaffak olmuş; sineleri karşılıksız sevgiyle çarpan, cânlarını aşka adayan, herkese şefkatle ulaşacak heyecan taşıyan kahramanlar… “Aç herkese açabildiğin kadar sîneni, ummanlar gibi olsun! İnançla geril ve insana sevgi duy; kalmasın alâka duymadığın ve el uzatmadığın bir mahzun gönül! pırlanta misâli kriterlerle, nesillerin yollarına ışık tutan kahramanlar…
Çağımızın sevgi dolu öğretmenleri de, işte o kahramanlardandır