Canakkale Savaşı Kompozisyon Ornekleri

Canakkale Savaşı Kompozisyon

Canakkale Savaşı Kompozisyon Ornekler

İstiklal Uğrunda Ya İstiklal Ya Olum
Canakkale ne bir destan ne de bir efsane O bir gercek İsimsiz kahramanların toprağı Bucak bucak yurdun her koşesinde tek bir amac uğrunda olemeye gelenlerin vatanı Bağımsızlığı atardamarı sayanların eşitliğe adalete aşıkların cenneti Cumhuriyetimin altın anahtarı Canakkale Canakkalem

Canakkale bir anahtardın ya sen Turklerin istiklaline acılacak ya da duşmanın kolundan teslim olduracak Ya ozgurluğu tattıracaktın yurduma ya da karartacaktın Dunyamızı buyuk kara bulutlarla

Dunya savaşı kapımızı calana kadar rahattı Gelibolun Arıburnun Anafartan Rahattı Osmanlı rahattı padişahGelipte dayandı mı felaket bir atardamarın kadar yakın o zaman sineye cekildi Osmanlı sineye cekildi padişah Gelibolu sessiz olacaklarda habersiz halkın tedirgin rahatsız

Ne zaman gemileri aldı Osmanlı ne zaman gemiler bombaladı Rusya yı ne zaman Osmanlı savaşa girdi işte o zaman torak uyandı ağac uyandı gok uyandı halk uyandı Hasta adam savaşa girdi Şahlandırdı Ataturk ozgurluğun atını Ama bilmiyordu daha dunya Turklerin gucunu Ata binipte kılıc kuşandıklarında nasıl şahlandıklarını yeri goğu inleten savaş alanlarını bağımsızlık aşklarını bilmiyorlardı Bilmiyorlardı Turk un yuzyıllık vatanını bu kadar kolay bırakmayacağını bilmiyorlardı ve Canakkalenin gecilmez olduğunu

18 Mart gunu dayandığında kapıya yurdun her koşesi doğusu batısı kuzeyi guneyi bir oldu tek yurek tek can tek kılıc koştu Canakkaleye İnsan icin en onemli varlığı canıdır ya hani onlar o canı Canakkale nin alacağını bile bile sadece tek duşunce “Vatan Sağ Olsun diye gittiler Damarında asil Turk kanı taşıyan hicbir Turk Anadolu da kalmadı Hepsi Canakkale ye Mustafa Kemal in yanına bağımsız Turk Cumhuriyetinin kapısına koştular Universiteler boşaldı ev bark boşaldı Gelibolu Anafartalar Conkbayırı canlandı Kurtarıcılarını gordukce canladı Toprağını havasını suyunu onlara adadı Laleler actı Uzatıp boynunu kana cicekleri hesaplayamadı bile metrekareye kac mermi duştuğunu Uzerine duştu tek tek Ali Ahmet Hasan Mehmet İsterdiki laleler duşen bedenlere değil O yiğitlerin sevgili saclarına takılsın Karışmasın kokusu kan kokusunaMektuplarda dolaşsın

Yarım kaldı nameler soylenememiş sozler yarım kaldı Duvaklar kalktı sandığa okul bahceleri boşaldı Tınmadılar Ozgurluğun şiirini okuyacaktı koca vatan bir ağızdan

Kana doymayan topraklarda kağnılar ilerliyordu Uzerinde yattı mermilerle bebeler yan yana Anaların guclu kollarında taşındılar Yurekleri oyle gucluydu ki anaların duşman değil onun ecdadı gelse ezilirdi altında bu yureğin

Daha nice aslan dokundu savaşın kaderine Nasıl da kaldırdı o topu govdesiyle Seyit OnbaşıBaşının ustunde taşıdığı inanc Mehmetciğin inancı topun ağırlığından baskındı

Duşman bilmiyordu nedenini Anzak anlamıyordu kimlerle ve neden savaştığını şaşkındılar Once oğrendiler savaşta onuru Turklerden oğrendiler aslında hayallerinin onlarla bir olduğunu Bir sevgili bir yuva cocuklar belki Hangi ulkede hangi dilde olursa olsun ozlemler aynı turkulerdeki yakarışlar aynıydı Yan yana yatan iki bedenBiri Anzak biri Turk ikisinin de yaşı on beş İkisinin de sol goğsunde bir mektup yazılmış sevgiliye Ucu kana bulanmış resmi Biri Mary biri Ayşe

İşte boyle yazıldı O ne bir destan ne bir şiir ne bir oykuyduO bir inanc o bir gurur o bir haykırış bir cığlıktıUcurum kenarında yankılandı buyudu buyudu Canakkaleden Ulusa Ulus tan tum Cihan a haykırdı

Ben Turkum Onurum ustunde oturduğum topraktır Dunya var oldukca gozlerde ışıklanan kalplerde şavkı istiklalin dudaklarımızda adı Mustafa Kemal in haykıracağım Ne mutlu bu millete ne mutlu Turkum diyene!

Canakkale Savaşı Kompozisyon Orneği

Canakkale ne bir destan ne de bir efsane O bir gercek İsimsiz kahramanların toprağı Bucak bucak yurdun her koşesinde tek bir amac uğrunda olemeye gelenlerin vatanı Bağımsızlığı atardamarı sayanların eşitliğe adalete aşıkların cenneti Cumhuriyetimin altın anahtarı Canakkale Canakkalem

Canakkale bir anahtardın ya sen Turklerin istiklaline acılacak ya da duşmanın kolundan teslim olduracak Ya ozgurluğu tattıracaktın yurduma ya da karartacaktın Dunyamızı buyuk kara bulutlarla

Dunya savaşı kapımızı calana kadar rahattı Gelibolun Arıburnun Anafartan Rahattı Osmanlı rahattı padişahGelipte dayandı mı felaket bir atardamarın kadar yakın o zaman sineye cekildi Osmanlı sineye cekildi padişah Gelibolu sessiz olacaklarda habersiz halkın tedirgin rahatsız

Ne zaman gemileri aldı Osmanlı ne zaman gemiler bombaladı Rusya yı ne zaman Osmanlı savaşa girdi işte o zaman torak uyandı ağac uyandı gok uyandı halk uyandı Hasta adam savaşa girdi Şahlandırdı Ataturk ozgurluğun atını Ama bilmiyordu daha dunya Turklerin gucunu Ata binipte kılıc kuşandıklarında nasıl şahlandıklarını yeri goğu inleten savaş alanlarını bağımsızlık aşklarını bilmiyorlardı Bilmiyorlardı Turk un yuzyıllık vatanını bu kadar kolay bırakmayacağını bilmiyorlardı ve Canakkalenin gecilmez olduğunu

18 Mart gunu dayandığında kapıya yurdun her koşesi doğusu batısı kuzeyi guneyi bir oldu tek yurek tek can tek kılıc koştu Canakkaleye İnsan icin en onemli varlığı canıdır ya hani onlar o canı Canakkale nin alacağını bile bile sadece tek duşunce “Vatan Sağ Olsun diye gittiler Damarında asil Turk kanı taşıyan hicbir Turk Anadolu da kalmadı Hepsi Canakkale ye Mustafa Kemal in yanına bağımsız Turk Cumhuriyetinin kapısına koştular Universiteler boşaldı ev bark boşaldı Gelibolu Anafartalar Conkbayırı canlandı Kurtarıcılarını gordukce canladı Toprağını havasını suyunu onlara adadı Laleler actı Uzatıp boynunu kana cicekleri hesaplayamadı bile metrekareye kac mermi duştuğunu Uzerine duştu tek tek Ali Ahmet Hasan Mehmet İsterdiki laleler duşen bedenlere değil O yiğitlerin sevgili saclarına takılsın Karışmasın kokusu kan kokusunaMektuplarda dolaşsın

Yarım kaldı nameler soylenememiş sozler yarım kaldı Duvaklar kalktı sandığa okul bahceleri boşaldı Tınmadılar Ozgurluğun şiirini okuyacaktı koca vatan bir ağızdan

Kana doymayan topraklarda kağnılar ilerliyordu Uzerinde yattı mermilerle bebeler yan yana Anaların guclu kollarında taşındılar Yurekleri oyle gucluydu ki anaların duşman değil onun ecdadı gelse ezilirdi altında bu yureğin

Daha nice aslan dokundu savaşın kaderine Nasıl da kaldırdı o topu govdesiyle Seyit OnbaşıBaşının ustunde taşıdığı inanc Mehmetciğin inancı topun ağırlığından baskındı

Duşman bilmiyordu nedenini Anzak anlamıyordu kimlerle ve neden savaştığını şaşkındılar Once oğrendiler savaşta onuru Turklerden oğrendiler aslında hayallerinin onlarla bir olduğunu Bir sevgili bir yuva cocuklar belki Hangi ulkede hangi dilde olursa olsun ozlemler aynı turkulerdeki yakarışlar aynıydı Yan yana yatan iki bedenBiri Anzak biri Turk ikisinin de yaşı on beş İkisinin de sol goğsunde bir mektup yazılmış sevgiliye Ucu kana bulanmış resmi Biri Mary biri Ayşe

İşte boyle yazıldı O ne bir destan ne bir şiir ne bir oykuyduO bir inanc o bir gurur o bir haykırış bir cığlıktıUcurum kenarında yankılandı buyudu buyudu Canakkaleden Ulusa Ulus tan tum Cihan a haykırdı

Ben Turkum Onurum ustunde oturduğum topraktır Dunya var oldukca gozlerde ışıklanan kalplerde şavkı istiklalin dudaklarımızda adı Mustafa Kemal in haykıracağım Ne mutlu bu millete ne mutlu Turkum diyene!


Siz hic Canakkale ye gittiniz mi? Denizin o kan kokan kırmızısına dalıp o maviliğe kırmızı huznu salan şehitlerimizi duşundunuz mu? Ya da gecenin bir yarısında Karanlığın icinden gelen vatanı uğruna hayatını veren insanların sesini duydunuz mu? Ben duydum İcinizde oyle derin fırtınalar kopuyor ki; gozlerinize anlamını bilmediğiniz ciğ taneleri duşuyor Belki ağlıyor belki kahroluyorsunuz ama o her adım atışında ustlerine bombalar kurşunlar şarapnel parcaları yağan şehitleri duşunduğunuzde yureğiniz bir parca daha eriyor
Neden bu kadar acı sozler duşuyor dudağımdan kalemime? Eğer o savaşta o yiğitler goğus gerip o kurşunlara yureklerinden kocaman surlar orup kazanmasalardı o savaşı o zaman işte o zaman bizde olmazdık Belki ayrı ayrı devletlerin himayeleri altına girip bu gunku hurriyet ozgurluğu yakalayamazdık; cunku Canakkale Turkiye nin geciş noktası Canakkalenin elimizden alındığını bir duşunsenize! Tanımadığımız insanların Turk topraklarını kazanması ve ozgurce “ burası benim dediğini Onlarca Turk un dedelerimizin atalarımızın ve sırtında kurşun taşıyan eşlerine yavrularına ve en onemlisi vatanına bir parca yardımı bulunmasını isteyen o analarımızın kanlarıyla sulanmış topraklarımızın bir başkasına ait olmasını duşunmesi bile korkunc! İnsanın icine en derinden kurşunlar yağıyor sanki Yureğim bir nebze daha parcalanıyor icimde Kendi kendime diyorum ki: “ O savaşta mağlup olsaydık şimdi bu bağımsız topraklar bizim olur muydu? Kendi vatanımıza emanet toprakların ustunde yurumez miydik? Duşmanlarımız once Canakkaleyi sonra İstanbul u ve sonra O kadar ağır bir savaştan belki tum TurkiyeAma Turk Askeriydi onlar! Verir miydiler bu vatanı el oğluna? Hayır Allah Allah diye inliyen sesleriyle savundular bu toprakları

İşte boyle duşundukce Canakkale yi; acaba kırmızıya calmasaydı deniz bu kadar huzunlu dans etmeseydi yapraklar ruzgarla ve kanla sulanmasaydı bu toprak değerini bilir miydik? Titremezdik sanki sıradan bir yermiş gibi gelirdi Aslında Turkiye nin her yeri gurur kokan topraklarla ortulu değil mi? Dunden bu gune onlarca savaş olmadı mı? Vatan uğruna bu topraklar kanla sulanmadı mı? Doğudan batıya onca insan şehit olmadı mı?

Onlar oyle onurlu ve gururluydular ki yureklerinin tam ortasında demirden ateş topları saplansa bile yuzlerinde vatanı uğruna can vermenin sevincini taşıyorlardı Ey Turk Askeri! Sen ki cephenin ardında nasır tutan elerinle savaşırken onlar neden savaştıkların bile bilmiyorlardı Canakkale yakılıp yıkılırken ve ustumuze bombalar yağarken duşmana inat kadere inat ve gozlerini kaparken kırmızı yağmurlar altında olume inat yeni bir zafer kazanmanın sevinciyle dort elle sarıldın toprağına İcine cekerken deniz kokusunu gozlerin doldu Belki alınyazından belki yeni doğmuş bebeğinin hayalindenAma baş eğmedin

Ey Anadolu nun her tarafından gelip bu topraklarda yatanlar gozunuz arkada kalmasın Biz bu aziz vatanı ister gecenin kor karanlığında ister alaca şafakta olsun kimselere bırakmayacağız Canakkale aslımızdır ve biz aslımızı unutmayacağız

Soğuk gece Deniz ruzgarları altında toprak soluklanıyor Kan alıyor gam veriyor Kızıl olmuş deniz ahal coşkun Yabancı gemileri koynuna almış Canakkale mahcup Dalgalar şahlanmada Zaman geleceğin getireceklerinden korkarak yuruyor Gun ağarıyor gun batıyor Canakkale bizim
Uzakta kucuk bir koy duşman postallarının ciğneyemediği temiz bir koyBir ihtiyar dua ediyor Oğullarını torunun kardeini verdiği umudum canım namusun dediği Canakkale icin Canakkaleye gitmek icin
Karlı yollarda bir kağnı Arkasında bir kadın Sıcak yureğinde soğuk savaşı ağırlamış Kağnısında battaniyelere sarılı top mermileri cepheye goturulecek Cephe uzak olum yakın ve Canakkale bizim
Duşman dort bir yandan saldırmış Bir kol kalmış son umut Altı asırlık devletin son cığlığı Milletin hep beraber haykırdığı ozgurluk yemini tek şahidi Canakkale
Temiz dudaklar yudum yudum icerken şehitlik şerbetini olum getiren bombalar atıyor duşman Duştuğu yere olum sacan kara tabutlar toprağı delik deşik ediyor Canakkale hala bizim
Silah sesleri kan kol bacak Kıyamet kopuyor Canakkale mahşer gun uyuyor duşman uyanık iki yakalı Canakkale birbirine hasret Kan dolmuş yureğine Canakkalenin yine de bizim kalacak
Sungulerin ucuna yurek takıldı mı dunya gelse ne fayda Canakkalede bir millet var var olma mucadelesi veriyor Ve Canakkale taşıyla toprağıyla mucadeleye yardım ediyor
Nusret Mayın Gemisi yırta yırta boğazın sularını ilerliyo Canakkale bu kez acıyor sularını Nusretin onunde Canakkale bir kedi uysallığıyla saklıyor mayınları Canakkale bizim kalıyor
Elazığlı Ahmet Yemenli Ali Trabzonlu Hasan Manisalı Orhan ve bir cok aslan Anadoludan Afrikadan Iraktan Her şeyini almış canını almış da gelmiş Canakkale bizim kalsın diye
Seyid Onbaşı kaldırırken bombayı Uyvar onunde Turk kadar gucluydu Değil bombayı uzerinde bulunduğu Canakkale toprağını kaldırması gerekse bunu da yapardı Kaldırır atırdı Canakkale bizim kalsın diye
Ve Anafartanın dunyaya ışık sacan sarı ciceği Olmeyi emreden kumandanO ki olumu mavi gozleriyle korkutan kumandan Attığı her adımda Canakkale titriyor Mustafa Kemal Paşa “CANAKKALE BİZİM diyor
Yabancı bir asker esir duşmuş titriyor Osmanlıyı barbar demişler Onu barbar sanıyor Vurulmuş bacağından Canakkale toprağında Geliyor Turk askeri O geldikce beriki titriyor Turk askeri gelir gelmez vuruluyor bir anda Gomleğini yırtıyor Turk askeri koyuyor Anzakın yarasına Anzak şaşkın Asker kendi yarasına da toprak basıyor Onca yıldır barbar bildiği Turk askeri hak ettiği değeri buluyor Ve Anzak da anlıyor gercek kahramanın kim olduğunu
Bir kısmı anıtlara alınmış obur kısmı toprağa taşmış askerler artık yok Deniz dalgalarıyla gecmişi alıp kıyıya umitleri vuruyor Varsın deniz kızıl olmasın yere bomba duşmesin Yer gok gercekelri unutmayarak susmuyor haykırıyor Tarihe sığmayan kahramanlar Onlar kanlarının bedelini destanlaşan kahramanlıklarını tarihten zafer olarak aldılar
CANAKKALE O BİZE AİT VE EBEDİYEN DE OYLE KALACAK