Çanakkale savaşında asker mektupları

Çanakkale savaşında savaşan asker mektupları

1915 Çanakkale Savaşı ’nda yazılan şehit asker mektuplarıTürk askerlerin Çanakkale ’de ailelerine ve sevdiklerine yazmış oldukları mektuplar

Şehit Mektubu

Mektubun Konusu: Çamaşır Falan İstemem
Yazıldığı Tarih: 04041915
Şehadet Tarihi: 06041915

“Dört asker doğurmakla övünen şanlı Türk annesine

Hasan Etem, yeni aldığı mektuptan duyduğu sevinci, çevresindeki tabiat güzelliklerini, tabanca arkadaşlarını anlattığı mektubunu şu satırlarla bitiriyordu:

… Ey benim Rabbim! Şu kahramanların bütün dilekleri ismi celalini İngilizlere ve Fransızlara tanıtmaktır

… Huzurunda titreyerek sana dua eden biz askerin süngülerini belirgin et Düşmanlarını zaten kahrettin ya bütün, bütün mahvet

… Anneciğim, Oğlun Halit de benim gibi hoş yerlerdedir…

Çamaşır falan istemem Paralarım duruyor Allah Razı Olsun

Oğlun Hasan Etem

Hasan Etem iki gün daha sonra şehit oldu Kardeşi Halit Zığındere Muharebelerinde yaralandı ve gazi olarak baba ocağına döndü

Hasan Etem şehit olduğunda 16 yaşında olan kardeşi Hilmi ile 10 yaşında olan kardeşi Şevlut, ağabeylerinin istek ettiği gibi daha sonra Çanakkale ’yi gördüler, ondan bir iz aradılar Orada her iz Hasan Etem ’e aitti

Kaynak: Erhan Metin, Sözün Bitiği Yer Çanakkale, Mart 2008, s 72

Şehit Mektubu

Mektubun Konusu: Sana Vasiyetim Var
Yazıldığı Tarih:
Şehadet Tarihi: 09011916

62 Alaydan Üsteğmen Zahid, eşine yazdığı mektupta “Bugünlerde her zamankinden daha manâlı muharebelere gireceğim diyordu:

Bilirsin her muharebeye giren ölmez Fakat ölürsem gam yeme Ben ve seni yaratan Allah bizi nasıl dünyada birbirimize nasip ettiyse elbet ruhlarımızı da kavuşturur Vatan için şehit olursam bana ne mutlu Fakat vasiyetim var Eşyanın listesi ilişiktedir Bunları sat, ele geçecek paradan mihri muaccel ve müeccelini al Üst tarafı ile bana mevlit okut Eğer bunlar sana borcumu ödemezse hakkını helal et ve birincil gece aramızda geçen sözü unutma…

Şiranlı Üsteğmen Zahid, eşi Hanife hanıma yazdığı mektubu şu tümce ile bitirmişti “Bu vasiyetimi aldığınız süre yüksek sesle ağlamanıza razı değilim

Kaynak: Erhan Metin, Sözün Bitiği Yer Çanakkale, Mart 2008, s 73

Şehit Mektubu

Yazıldığı Tarih: Şehit olmadan bir gün önce

Şehadet Tarihi: Mektubu yazdıktan bir gün sonra

Fazla eski arkadaştı onlar Ayrıca liseyi hem hukuk fakültesini beraber bitirmişlerdi Harp okulundaki yerine geçen kimse subay eğitiminden sonradan yolları ayrıldı Hüseyin Ragıp İstanbul ’da kalıyor, Münir Çanakkale ’ye gidiyordu(1) Buna rağmen arkadaşlıklarını katiyen son vermek istemiyorlardı Bunun içinde, mektuplaşarak birbirlerinden haber almaya karar verdiler

Münir Çanakkale ’den Hüseyin Ragıp ’a söz verdiği mektuplardan birini yazıyordu:

Toprak kerevetimden hemen kalktım İçinde barındığımız kocaman oyuğun ağzına yaklaşıyor ve dıştan bakıyorum Toprak, gecenin sis ve rutubetiyle ıslak… Şuh ve sevimli çimenler zümrüt dereler teşkil ederek aşağılara doğru akıyor Güneş yükseliyor…

İngilizler bugün galiba geciktiler Sabahleyin salâmı makamından teatisi adet olan top ve tüfek gürültüsünden hemen şimdi eser yok Aşağıya iniyor ve toprak peykenin üzerine oturarak sana bu mektubu yazmaya başlıyorum Arkadaşım karşımda vazifesiyle ilgili evrakı hazırlamakla meşgul… Dün gece geç vakte kadar aralıksız top atışı ikimizi de uykusuz bıraktı Oh… Derin ve uzun bir uykuya gereklilik hissediyorum …Kumandanım beni çağırıyor Mektubuma azıcık daha sonra devam ederim

…Kumandanı gördüm ve geldim Fakat maateessüf mektubuma devam edemeyeceğim İngilizler faaliyete başladılar Ateşin aniden fazla şiddetlendiğine bakılırsa bunların sabah keyfi olsun diye atılmadığına güvenmek gerekli Anlaşılıyor oysa siper komşularımız bugün o kadar önemli niyetlerinden birinin daha tecrübesine girişecek… Ooo… bugünkü alev öyle başka Etrafta kıyamet kopuyor …Ah… o kadar uykum var ancak… Top ve mitralyöz yıldırımları kulaklarımı patlatıyorAllahaısmarladık kardeşim

Mektup yazıldığı tarihten üç hafta sonradan Kızılay hastanelerinden birinin vasıtasıyla Hüseyin Ragıp ’a ulaştı Mektubun yanına küçük bir not vardı: Beyefendi, ben Münir ’in siper arkadaşıyım O vazifesi başında Rahman ’a kavuştu Bende yaralandım, bu hastaneye naklolundum Şehit düştüğü geceden evvel yazıp da postaya vermeye vakit bulamadığı mektubu size gönderiyorum Merhumun emanetidir

Şehit Mektubu

Mektubun Konusu: Borçlarımı Ödeyin
Yazıldığı Tarih: 18051915
Şehadet Tarihi: 02061915

“Sevgili Babacığım, Valideciğim,

Arıburnu ’nda ilk girdiğim müthiş muharebede pantolonumdan alçak bir İngiliz kurşunu geçti, Bundan daha sonra gireceğim muharebelerden kurtulacağıma ümidim olmadığından bir hatıra olsun diye şu satırları yazıyorum

… Gözbebeğim zevcem Münevver ve oğlum Nezih ’ciğimi önce Cenabı Hakk ’ın sonra sizin himayenize bırakıyorum Onlar hakkında ne mümkünse lütfen yapmaya çalışınız Servetimiz olmadığı malumdur Olası olandan pozitif bir şeyi isteyemem, istesem de boşunadır

Refikama hitaben yazdığım kapalı mektubu lütfen kendi eline veriniz Fakat fazla üzülecektir, o üzüntüyü giderecek şekilde veriniz, avuntu ediniz Allahü Teâlânın takdiri böyleymiş İsteklerim ve borçlarım hakkında refikamın mektubuna koyduğum deftere ehemmiyet veriniz Münevverin hafızasında veyahut kendi defterinde belirtilmiş borçlar da doğrudur Münevvere yazdığım mektup daha geniştir Kendisinden sorunuz

Sevgili babacığım ve valideciğim, olur ya bilmeyerek size karşısında bir fazla kusurda bulunmuşumdur Beni affediniz, hakkınızı helal ediniz, ruhumu şad ediniz Sevgili hemşirem, Lütfiye ’ciğim, bilirsiniz fakat sizi fazla severdim Sizin için gücümün yettiği nispette ne yerine getirmek lazımsa gerçekleştirmek isterdim Şayet size karşı da hata etmişimdir Beni affet, hakkını helal et Yengeniz Münevver bayan ile oğlum Nezih ’e sende yardım et Sizi de Cenabı Hakk ’ın lütuf ve himayesine tevdi ediyorum

Ey akraba ve ehibba! cümlenize elveda Cümleniz hakkınızı helal ediniz Benim tarafımdan cümlenize hakkım helal olsun Hepinizi Cenabı Hakk ’a tevdi ve itimat ediyorum Elveda, Elveda!

Ebediyyen Allahaısmarladık, sevgili babacığım ve valideciğim

Yüzbaşı Mehmet Tevfik

Kaynak: Erhan Metin, Sözün Bitiği Yer Çanakkale, Mart 2008, s 7071

*