Çaylak

Çaylak, günlük hayatta hepimizin çoğu kez kullandığı kelimelerden biridir Çaylak dediğimizde aklımıza ilk gelen bir işte acemi olan, işin ehli olmayan kişidir*Bir kuş türü olarak düşündüğümüzde Çaylak ise; Kartalgillerden, uzun kanatlı, çengel gagalı, esmer tüylü, altmış cm boyunda yırtıcı bir kuştur
Çaylağın, Kara Çaylak Kızıl Çaylak ve Darı Çaylağı gibi türleri vardır Ülkemizde genel olarak Kara Çaylak ve Kızıl Çaylak türleri görülür
Çaylaklar, etçil hayvanlardır ve daha çok leş yiyiciliği ile tanınırlar Açık arazilerde ve durgun su kenarlarında yaşamayı severler Özgürlüklerine çok düşkün bir kuş türüdür Uçmayı çok severler, çok iyi uçucular ’dır Uçarken çok tatlı ve zarif bir görünümleri vardır Uçtukları zaman onları izleyenleri kendilerine neredeyse hayran bırakırlar*Çaylaklar, çok seri öterler ve sesleri de tiz ve çatlak bir çığlıktır Suya pozitif gereksinim duymazlar, çok az su tüketirler Diğer kuş türlerinden eşsiz özellikleriyle ayrılırlar Çaylaklar uyurken havada durabilirler Keza uyuyup hem de uçabilme özelliğine sahiptirler Bu nitelik onlara ulu becerikli kadar ihsan edilmiştir

Çaylaklar ile ilgili rivayetlerden bir parça başına kadar, bir çaylak yılın birincil yarısı erkek, diğer yarısı dişi olabiliyormuş Irk aralarında çaylak onurlu bir kuş olarak bilinir ve saygı duyulur Toplumda kabul görebilen bir inanışa göre; çaylak, açlıktan öleceğini bilse bile yavru kuşlara asla dokunmaz, yavru kuşlara saldırıp onları korkutmazmış
Toplumlarda kendine yer edinen Çaylak çoğunlukla şiirlerde de kendisinden bahsettirmiştir Çaylak, an şiirinde genellikle Zegan olarak anılır Olağan şiirde Çaylağın olumsuz yönü üstünde durulmuştur Yenilgiye uğrayıp kaçan düşman askerleri de Çaylağa benzetilmiştir