Cebrail (a.s)Hocası !

Cebrail (as)'ın Hocası

Birgün Serveri Enbiyâ 'sav' mescidde oturmuş idi Cebrâîl aleyhisselâm geldi Sultânı Enbiyâ, hazreti Cebrâîl ile söyleşirdi Eshâbı kirâm mescide gelip, Seyyidi kâinâtı meşgûl görüp, bildiler ki, hazreti Cebrâîl ile söyleşir Sükût edip, oturdular O sırada hazreti Alî 'ra' içeri girip, selâm verip, yerine oturdu Hazreti Osmân 'ra' gelip, selâm verip, yerine oturdu Sonra Ebû Bekr 'ra' gelip selâm verdikde, hazreti Cebrâîl aleyhisselâm ayak üzerine kalkdı Sultânı Enbiyâ hazretleri de ayak üzerine kalkdı Eshâbı kirâm, Serveri kâinâtı ayak üzere kalkdığını görüp, hepsi ayağa kalkıp, hayret etdiler Zîrâ Fahri âlem, Eshâbı güzînden kimseye ayak üzerine kalkmamışdır Sonra bu husûsu, hazreti Resûli ekremden sordular
Buyurdular ki:
Ebû Bekri Sıddîk mescide girip, selâm verdiği zemân, Cebrâîl aleyhisselâm Ebû Bekri Sıddîka ta'zîm için ayak üzerine kalkdı Ben de ayak üzerine kalkdım Sonra, yâ kardeşim Cebrâîl, Ebû Bekre ne için ta'zîm etdiniz, diye sordum
Dedi ki:
Yâ Resûlallah! Ebû Bekre ta'zîm bana vâcibdir Zîrâ Ebû Bekr benim hocamdır Ben sordum,
Neden dolayı hocandır
Cebrâîl aleyhisselâm dedi ki:
Yâ Muhammed 'sallallahü aleyhi ve sellem'! Hak Sübhânehü ve teâlâ, Âdem aleyhisselâtü vesselâmı yaratdığı zemân, meleklere, hazreti Âdeme secde ediniz, diye emr etdi Benim hâtırıma geldi ki, secde etmiyeyim Ben ondan efdalim Zîrâ ki, o balçıkdan yaratılmışdır, dedim Bunun üzerine olmağa niyyet eyledim O zemân ki, Ebû Bekrin rûhu arş altında nûrdan bir köşk içinde idi Köşkün kapısı açıldı, Ebû Bekrin rûhu çıkdı
Bana dedi ki,
Yâ Cebrâîl secde eyle Sakın muhâlefet etme Bunu üç kerre tekrârladı Arkama üç kerre eliyle vurdu O sırada kalbimden kibr ve enâniyyet ve inâd gitdi Âdeme secde eyledim Benden kibr ve enâniyyet, iblîse intikâl edip, Âdeme secde etmedi Ebedî tard edilip, mel'ûn oldu ve ben de ebedî se'âdete kavuşdum Yâ Muhammed 'sallallahü aleyhi ve sellem'! Ebû Bekr bu şeklde bana hoca olmuşdur, dedi

Kaynak:
Menakıbi Çihar Yari Güzin