teknolojiuzmani
FD Üye
Editörden
Keyifli olduğu söylenebilir mi? Bizce pek değil. Biraz zahmetli geçen birinci sinema ve sonrasında çok kolay bir ikinci kurgu. Tavsiye eder miyiz?..
Bilinmeyen reklam, sponsor ya da farklı isimlerle çabucak her sinemada yapılan uygulama Cem Yılmaz’ın Karakomik Sinema serisinin birincisinde de kullanılmış. Yılmaz son sinemalarında ya bir içecek markası, ya market ya da bisküvi firması aracılığıyla bizimle yakın temas kurdu. Sinemaların en can alıcı sahnelerinde bu sponsor markalar beynimizin bir köşesine kazındı.
Hülasa, Cem Yılmaz sinemaları artık bir sinemadan çok bir pazarlama üretimi üzere izleyicinin hayatında belirleyici olmaya çalıştı. Son sinemada Arçelik sponsor olmuş. Sinema, Arçelik’in pazarlaması ve reklamı tarafından birinci bakışta hakikat bir tercih üzere görünebilir. Lakin gerek sinema, gerekse Arçelik açısından müşteri savunuculuğu (izleyiciler) noktasında birebir şeyi söylemek pek mümkün değil. Zira pazarlamada ‘müşteri bakış açısıyla bakmak’ diye bir kavram vardır.
Bu cümleyi evvel Cem Yılmaz tarafı için açalım. Müşteri bakış açısıyla baktığınızda, eseriniz bir sinema de olsa müşterinin tarafını tutmanız gerekiyor. Meğer Cem Yılmaz artık sinema yaparken kendini müşteri yerine koymuyor. Evvel kendi memnunluğunu, cümbüşünü düşünüyor. Yani kendi kendine eğleniyor. Bu hem senaryoda hem de kastta açıkça görülüyor.
Halbuki müşterinin hayatı boyunca bağlılığını kazanmak için evvel müşteri memnuniyeti gelir. Cem Yılmaz, sinemalarında bu klasik pazarlama tezini doğrulayan, yani giderek azalan izleyici sayıları kelam konusu. Sinemanın birinci haftası, üstelik hafta sonu ve tek bir salonda oynamasına karşın salonun topu topu üçte birinin dolu olması bu tezi net bir biçimde doğruluyor.
Arçelik tarafından bakarsak… Saklı reklam da olsa, beşerler şayet ileteceğiniz kıymetli bir bildiriniz olduğunu düşünürlerse sinemada de olsalar gözlerini kulaklarını dört açarlar. Tıpkı geçmişte Roberto De Niro’nun sineması Stajyer’i seyreden herkesin sponsorları izleyip müspet etkilenmesi üzere. Arçelik bu sinemadaki sponsorluk, insanların anılarında yer etmek ya da kıymetli olmak bir tarafa bir bildiri bile vermiyor.
Makus, karanlık bir çay ocağı imajında köşeye sıkışmış bir kahve makinesi ve yeni jenerasyon bir ‘pavyonda’ bir mikserin görünmesi Arçelik markasına paha katmaz. Son kertede bize nazaran iki sinema de Arçelik algısını yönetememiş.
Para Mecmuası