Cenab Ozankan Kimdir, Hayatı

Cenab Ozankan Biyografisi


Cenab Ozankan Yaşamı


Şair Cenab Ozankan 14 Ekim 2005 tarihinde vefat etti Ozankan'ın cenazesi, 15 Ekim 2005 tarihinde Şişli Camii'nde kılınan namazdan sonra Zincirlikuyu Mezarlığı'nda toprağa verildiPek cok şiiri olan Ozankanın şiirlerinden bazıları:

KOCATEPE

“Yalnız yıldızlar biliyordu
Sırrımızı,
Gece katılmak istiyordu
Zaferimize,
Olanca karanlığiyle
Dolmuştu gozlerimize
Bayıra tırmanıyorduk:
Onde neferler
Elinde fener,
Sonra bir buyuk asker
Ve ardında bizler
Taşlarda kayıyorduk,
Ayak ucumuzda
Kayboluyordu ışık
Zaferin bir ucu seher,
Bir ucu gruptu,
Yukseliyordu Kocatepeye
“Mustafa Kemal adlı ordu

YİĞİDİ BIRAKMAYAN HAYAL

Bir gruptu ki, kandan ateşten
26 Ağustosun ardından gelen;
Bir kutsal duşuncenin ağırlığını yuklu
Gazi Başkumandan iniyordu
Kocatepeden yavaş yavaş
Alnında şafak aydınlığıyla
Bir resim gibi doldu gozlerime
Ve buyudu, buyudu
Taştı govdesinden bir yiğidin
Kendinde değildi gayri,
Gecti icinden bir dilek
Yaşamak ne, bir hicti olmek
Ertesi gunun oğlesinde
Yaralı, sağlam
İlerliyorduk olumun eşiğinde,
Mermi geliyordu karşıdan,
Bir o kadar da bizden
Bayırlar sarsıldığı vakit
“Allah! Allah!sesimizden
Yanımda belirdi o kahraman
Gordum bir anda yıktığını uc kişiyi
Lakin duşunce bir obus
Uctu yanımdan ta oteye
Bir eli duşmanın boğazında
Oburu sungu kabzasında
Garip! Gozlerindeki manzara aynı:
Gazi Başkumandan tepeden indi,
Buyudu buyudu,
Adım adım
Ve taştı bedeninden yiğidin,
Soyledi kunyesini
Yazık, iyice duyamadım

MECHUL ASKER

“Cakıl Tepeye
Bir “hey!lik otedeydik
Mermiler geciyordu
Burnumuzun dibinden vızır vızır
Bir alaydık hucuma hazır
Belaydı duşman topcuları başımıza bela
Lakin bir de bizi sorsana:
Bir anda fışkırdık yerden,
Olanca hıncımızla
Duştuk ardlarına
Kanlı vucutlarımızla
Yağıyorduk uzerlerine,
Her birimiz birer gulle,
Ucuyorduk duşmana kuş hafifliğiyle
Tukendi mermilerimiz
Olumu yanımızda bulduk
Helalleştik
Olduk,
Karakayalarda abideleştik




YENİ CİHANIN EŞİĞİNDE

“Cılız bir lamba ışığında doğar memleket,
Mustafa Kemal Paşamın şavkı gezer harita uzerinde
Başkumandanlık savaşı ha başladı ha başlar,
Afyon ve Dumlupınar tepelerinde
Yiğitler
Dağ dağ;
Zafer kolay candan vazgecince
Şehadet yaşamaktan buyuk,
İnanc dolu govdelerde,
Bir yeni cihan herkese kaderince



KADERDE OLUMSUZLUK VARMIŞ

“11 inci Fırka
126 ncı Alayın
6 ncı Boluğunden bir manga,
Nasıl da atılıyordu batıya
Havayı bir solukta tuketircesine
Duşman makinelisi yağıyordu
Olum yakınmış, uzakmış,
Bakan yoktu incesine,
Toprak adım adım uzuyordu
Bir hamle daha yapınca bizim manga,
Yağdı yeniden zehir sağanak
Yapıştı Mehmetcikler,
Zevkini yitirdi yaşamak
Baktı Gazi Başkumandan;
Bir manga yatmış yere,
Avını bekler gibi pusuda
Dedi: İlerlesin bu manga!
Lakin bir el topraktan uzamış;
Koskoca,
Yapışmış mangaya sıkıca
Yiğitler ki emelleri dağılmış,
Guzel uyanıklığın acı duşlerinden
Dirildiler Gazinin gozlerinde yeniden,
Deyince “Mechul asker yeri burası!
Kımıldadı birşeyler taştan, ışıdı AdatepeCal arası,
Baaşladı manga yaşamaya
Canlı cansız bir katar
Aktı gitti batıya batıya