Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.
iltasyazilim
FD Üye
Cennetle mujdelenenler, istikamet uzere yasadilar
Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) tarafindan cennete girecekleri daha hayatta iken kendilerine mujdelenen on sahabiye aserei mubesseredenmektedir
Bu on sahabi; Hazreti Ebu Bekir, Hazreti Omer, Hazreti Osman, Hazreti Ali, Hazreti Talha bin Ubeydullah, Hazreti Zubeyr bin Avvam, Hazreti Abdurrahman bin Avf, Hazreti Sa'd bin Ebi Vakkas, Hazreti Ebu Ubeyde bin Cerrah ve Hazreti Said bin Zeyd'dir (radiyallâhu anhum ecmain) Nebiler Sultani (sallallahu aleyhi ve sellem)'in boyle bir mujde vermesinin hikmeti ne olabilir?
Evvela, Ashab efendilerimizin cennetle mujdelenmeyenleri hakkinda dahi cennete gitmeyecek seklinde bir dusuncenin kafa ve kalbimizde bulunmasi, Allah'in mumtaz ve mustesna olarak yarattigi, mumtaz ve mustesna Nebi'sine ittiba ile serfiraz o zevat hakkinda bir sûi edeptir Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem), bir hadislerinde, Allah, ummetimden yetmis bin insani sorgusuz sualsiz cennete koyacakbuyurmaktadir Herhalde hadiste sorgusuz sualsiz cennete gidecek olan insanlar icinde evvela Ashabi Kiram'i dusunmek gerekir Bu hadisin devaminda ise soyle buyrulmaktadir: Ben, Cenabi Hak'tan arttirmasini istedim Her bire bedel, bir yetmis bin, bir yetmis bin olduBu ifade neticesinde karsimiza buyuk rakamlar cikmaktadir Boyle olunca biz, en basta bu pâye ve mazhariyette en buyuk yeri Ashabi Kiram'a verme mecburiyetindeyiz Cunku her seyden evvel Allah'a (cc) ve Nebisi'ne en yakin olarak basta onlar gelmektedir Zaten Allah Kur'ani Kerim'de pek cok yerde, onlardan razi ve hosnut oldugunu da anlatmaktadir (Bkz Mâide, 5119; Tevbe, 9100; Fetih, 4818; Mucâdile, 5822; Beyyine sûrei celileleri, 988)
Simdi de, neden ozellikle bu on sahabinin cennetle mujdelendikleri meselesine gecelim Oncelikle sunu belirtmekte yarar var: Sahabei kiram arasinda sadece bu on sahabiye cennetliksindenmesi, ne yaparlarsa yapsinlar, hep istikameti takip ettiklerini vurgulamak icindir Bu onemli bir husustur Esasen butun muminler, cennete gireceklerdir; ama yukarida bahsini ettigimiz on sahabiye, cennetliksindenmesi, onlara ozel bir iltifat ve deger ifade etmektedir Bu durum, diger sahabiler icin, hususi mahiyette degil de mutlak olarak zikredilmistir
Bu on sahabinin alti tanesi sehittir Hazreti Omer, Hazreti Osman, Hazreti Ali, Hazreti Talha, Hazreti Zubeyr ve Hazreti Ebu Ubeyde bin Cerrah, sehit edilmislerdir Hazreti Ebû Bekir'in de zehirlendigi soylenir Eger bu iddia dogru ise o da sehittir Bu itibarla, isbu zevat, evvela herkesin Allah Resûlu'ne sirt cevirdigi bir zamanda O'nun yaninda yerlerini almak, sonra hicret faziletini ihraz etmek, daha sonra da sehit olmakla buyuk bir mevki kazanmislardir
Isterseniz biraz daha acalim: Evvela herkes, Efendimiz'e sirtini dondugu gunlerde onlar, Allah Resûlu'ne ve Kur'an'a sahip cikmislardir Gokte, yalanci bir simsegin dahi cakmadigi, umit verebilecek hicbir sebep ve faktorun ortada bulunmadigi, inen ayetlerin sayisi bes veya altiya varmadigi bir zorlu donemde, bu buyuk hakikate sahip cikmak yuksek bir pâyedir Ilk Muslumanlardan Hazreti Ebû Bekir'in gayretleriyle Hazreti Osman, Hazreti Said ibn Zeyd ve arkasindan Sa'd ibn Ebî Vakkas Islam dairesine girmislerdir Hazreti Ali, Hazreti Ebu Ubeyde bin Cerrah ve Sa'd ibni Ebi Vakkas, da Allah Resûlu'nun yaninda yer alan ilklerdendir Oyle ki, Hazreti Sa'd ibni Ebi Vakkas, daha onsekiz yaslarindayken henuz gozune gunah girmeden annesinin butun israrlarina ragmen, Hatta olsen bile anne, ben, gonul verdigim o hakikatten donmeyecegim!diyecek kadar civanmert bir zattir Hazreti Ebû Bekir, o donemin zorlugunu su ifadelerle anlatmaktadir: Olumu goze almadan disariya cikmaya cesaret edemezdik! Ve bir yere girmeye de
Ikinci olarak, insanin bir hakikati kabul etmesi, bir sisteme tabi olup ona hizmeti hayatinin gayesi haline getirmesi bir marifettir ve o kimsenin kadrini yukseltir Bununla birlikte insanin hayatinin sonuna kadar bunu ayni seviyede devam ettirmesi, kadrine kadir ve kiymet katar Nasil ki, bir mûsIkisinâsi degerlendirirken, basta hangi perdede baslamis ve basladigi perdede noktalayabilmisse biz o mûsIkisinâsin hanceresini, sesini ve nefesini sena ederiz Aynen bunun gibi bu sahabiler, hangi perdeden isin icine girmislerse, bitirirken de ayni seviyede bitirmislerdir Yani duygu ve dusuncelerinde zerre kadar sapma gostermemis ve olabildigine civanmert bir sekilde hep Allah Resûlu'nun yaninda kalabilmislerdir Bu meselenin ayrica psIkoloji acisindan da tahlil edilmesi gerekir
Ufuklarin olabildigine karanlik oldugu, kurtulus adina hicbir umit emaresinin bulunmadigi bir donemde onlar, asla umitsizlige dusmemislerdir Gun olmustur ki, vatanlarindan, coluk cocuklarindan ayrilip hicret etmeleri istenmis, onlar tereddut etmeden bu emri de yerine getirmislerdir Yine onlar Medine'ye geldiklerinde, Biz once Musluman olduk Medineli kardeslerimize karsi bir ustunlugumuz vardiriddiasina kalkismamislar ve mahviyetle derinliklerine derinlik katmislardir Oyle ki, Hazreti Omer, bu duygu ve dusunceyi destekler mahiyette sunlari soyler: Biz bu kardeslerimizin hakkini yedik Onlar, dini kucakladilar Efendimiz'e kucak actilar Biz ise hep halifeleri kendimizden teklif ettik ve onlarin onune gectik
Evet, aserei mubesserenin o devirde de kiymetlerini ve kadirsinasliklarini koruduklarini goruyoruz Aserei mubessere, hayatlarinin sonuna kadar tuttuklari zirveyi hep korumus ve dunya metai karsisinda hic mi hic egilmemislerdir Ticareti cok iyi bilen bu insanlar, gun gelmis ticaret sayesinde Medine'nin en zenginleri haline gelmislerdir; ancak dunya karsisinda asla serfuru etmemis ve dunya onlari kendisine rukû ve secde ettirememistir Onlar, her zaman saffet ve sadeliklerini korumuslardir Yerinde Hazreti Osman bes yuz deveyi yuku ile beraber hibe etmesini bilmis, Hazreti Abdurrahman bin Avf ise, varligi ne kadarsa, hepsini Allah yolunda infak etmis ve hep birer ornek teskil etmislerdir
OZETLE
1 Ashabin hepsi hakkinda dahi cennete gitmeyecek seklinde bir dusuncenin bulunmasi, Allah'in mustesna olarak yarattigi ve Nebi'sine ittiba ile serfiraz kildigi o zevat hakkinda bir sûi edeptir
2 Sadece bu on sahabiye cennetliksindenmesi, hep istikameti takip ettiklerini vurgulamak icindir Bu durum, diger sahabiler icin, hususi mahiyette degil de mutlak olarak zikredilmistir
3 Bu sahabiler hayatlari boyunca duygu ve dusuncelerinde zerre kadar sapma gostermemis ve olabildigine civanmert bir sekilde hep Allah Resûlu'nun yaninda kalabilmislerdir
http:wwwzamancomtrhaberdo?haberno 554584
SunumKaynaklar:
1Aserei MubessereCennetle Mujdelene On Sahabi, Ahmed KurucanZuhdu Mercan, IsIk Yayinlari
2 Mektubat, Bilgiler Bolumu, Soz Basim Yayin
Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) tarafindan cennete girecekleri daha hayatta iken kendilerine mujdelenen on sahabiye aserei mubesseredenmektedir
Bu on sahabi; Hazreti Ebu Bekir, Hazreti Omer, Hazreti Osman, Hazreti Ali, Hazreti Talha bin Ubeydullah, Hazreti Zubeyr bin Avvam, Hazreti Abdurrahman bin Avf, Hazreti Sa'd bin Ebi Vakkas, Hazreti Ebu Ubeyde bin Cerrah ve Hazreti Said bin Zeyd'dir (radiyallâhu anhum ecmain) Nebiler Sultani (sallallahu aleyhi ve sellem)'in boyle bir mujde vermesinin hikmeti ne olabilir?
Evvela, Ashab efendilerimizin cennetle mujdelenmeyenleri hakkinda dahi cennete gitmeyecek seklinde bir dusuncenin kafa ve kalbimizde bulunmasi, Allah'in mumtaz ve mustesna olarak yarattigi, mumtaz ve mustesna Nebi'sine ittiba ile serfiraz o zevat hakkinda bir sûi edeptir Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem), bir hadislerinde, Allah, ummetimden yetmis bin insani sorgusuz sualsiz cennete koyacakbuyurmaktadir Herhalde hadiste sorgusuz sualsiz cennete gidecek olan insanlar icinde evvela Ashabi Kiram'i dusunmek gerekir Bu hadisin devaminda ise soyle buyrulmaktadir: Ben, Cenabi Hak'tan arttirmasini istedim Her bire bedel, bir yetmis bin, bir yetmis bin olduBu ifade neticesinde karsimiza buyuk rakamlar cikmaktadir Boyle olunca biz, en basta bu pâye ve mazhariyette en buyuk yeri Ashabi Kiram'a verme mecburiyetindeyiz Cunku her seyden evvel Allah'a (cc) ve Nebisi'ne en yakin olarak basta onlar gelmektedir Zaten Allah Kur'ani Kerim'de pek cok yerde, onlardan razi ve hosnut oldugunu da anlatmaktadir (Bkz Mâide, 5119; Tevbe, 9100; Fetih, 4818; Mucâdile, 5822; Beyyine sûrei celileleri, 988)
Simdi de, neden ozellikle bu on sahabinin cennetle mujdelendikleri meselesine gecelim Oncelikle sunu belirtmekte yarar var: Sahabei kiram arasinda sadece bu on sahabiye cennetliksindenmesi, ne yaparlarsa yapsinlar, hep istikameti takip ettiklerini vurgulamak icindir Bu onemli bir husustur Esasen butun muminler, cennete gireceklerdir; ama yukarida bahsini ettigimiz on sahabiye, cennetliksindenmesi, onlara ozel bir iltifat ve deger ifade etmektedir Bu durum, diger sahabiler icin, hususi mahiyette degil de mutlak olarak zikredilmistir
Bu on sahabinin alti tanesi sehittir Hazreti Omer, Hazreti Osman, Hazreti Ali, Hazreti Talha, Hazreti Zubeyr ve Hazreti Ebu Ubeyde bin Cerrah, sehit edilmislerdir Hazreti Ebû Bekir'in de zehirlendigi soylenir Eger bu iddia dogru ise o da sehittir Bu itibarla, isbu zevat, evvela herkesin Allah Resûlu'ne sirt cevirdigi bir zamanda O'nun yaninda yerlerini almak, sonra hicret faziletini ihraz etmek, daha sonra da sehit olmakla buyuk bir mevki kazanmislardir
Isterseniz biraz daha acalim: Evvela herkes, Efendimiz'e sirtini dondugu gunlerde onlar, Allah Resûlu'ne ve Kur'an'a sahip cikmislardir Gokte, yalanci bir simsegin dahi cakmadigi, umit verebilecek hicbir sebep ve faktorun ortada bulunmadigi, inen ayetlerin sayisi bes veya altiya varmadigi bir zorlu donemde, bu buyuk hakikate sahip cikmak yuksek bir pâyedir Ilk Muslumanlardan Hazreti Ebû Bekir'in gayretleriyle Hazreti Osman, Hazreti Said ibn Zeyd ve arkasindan Sa'd ibn Ebî Vakkas Islam dairesine girmislerdir Hazreti Ali, Hazreti Ebu Ubeyde bin Cerrah ve Sa'd ibni Ebi Vakkas, da Allah Resûlu'nun yaninda yer alan ilklerdendir Oyle ki, Hazreti Sa'd ibni Ebi Vakkas, daha onsekiz yaslarindayken henuz gozune gunah girmeden annesinin butun israrlarina ragmen, Hatta olsen bile anne, ben, gonul verdigim o hakikatten donmeyecegim!diyecek kadar civanmert bir zattir Hazreti Ebû Bekir, o donemin zorlugunu su ifadelerle anlatmaktadir: Olumu goze almadan disariya cikmaya cesaret edemezdik! Ve bir yere girmeye de
Ikinci olarak, insanin bir hakikati kabul etmesi, bir sisteme tabi olup ona hizmeti hayatinin gayesi haline getirmesi bir marifettir ve o kimsenin kadrini yukseltir Bununla birlikte insanin hayatinin sonuna kadar bunu ayni seviyede devam ettirmesi, kadrine kadir ve kiymet katar Nasil ki, bir mûsIkisinâsi degerlendirirken, basta hangi perdede baslamis ve basladigi perdede noktalayabilmisse biz o mûsIkisinâsin hanceresini, sesini ve nefesini sena ederiz Aynen bunun gibi bu sahabiler, hangi perdeden isin icine girmislerse, bitirirken de ayni seviyede bitirmislerdir Yani duygu ve dusuncelerinde zerre kadar sapma gostermemis ve olabildigine civanmert bir sekilde hep Allah Resûlu'nun yaninda kalabilmislerdir Bu meselenin ayrica psIkoloji acisindan da tahlil edilmesi gerekir
Ufuklarin olabildigine karanlik oldugu, kurtulus adina hicbir umit emaresinin bulunmadigi bir donemde onlar, asla umitsizlige dusmemislerdir Gun olmustur ki, vatanlarindan, coluk cocuklarindan ayrilip hicret etmeleri istenmis, onlar tereddut etmeden bu emri de yerine getirmislerdir Yine onlar Medine'ye geldiklerinde, Biz once Musluman olduk Medineli kardeslerimize karsi bir ustunlugumuz vardiriddiasina kalkismamislar ve mahviyetle derinliklerine derinlik katmislardir Oyle ki, Hazreti Omer, bu duygu ve dusunceyi destekler mahiyette sunlari soyler: Biz bu kardeslerimizin hakkini yedik Onlar, dini kucakladilar Efendimiz'e kucak actilar Biz ise hep halifeleri kendimizden teklif ettik ve onlarin onune gectik
Evet, aserei mubesserenin o devirde de kiymetlerini ve kadirsinasliklarini koruduklarini goruyoruz Aserei mubessere, hayatlarinin sonuna kadar tuttuklari zirveyi hep korumus ve dunya metai karsisinda hic mi hic egilmemislerdir Ticareti cok iyi bilen bu insanlar, gun gelmis ticaret sayesinde Medine'nin en zenginleri haline gelmislerdir; ancak dunya karsisinda asla serfuru etmemis ve dunya onlari kendisine rukû ve secde ettirememistir Onlar, her zaman saffet ve sadeliklerini korumuslardir Yerinde Hazreti Osman bes yuz deveyi yuku ile beraber hibe etmesini bilmis, Hazreti Abdurrahman bin Avf ise, varligi ne kadarsa, hepsini Allah yolunda infak etmis ve hep birer ornek teskil etmislerdir
OZETLE
1 Ashabin hepsi hakkinda dahi cennete gitmeyecek seklinde bir dusuncenin bulunmasi, Allah'in mustesna olarak yarattigi ve Nebi'sine ittiba ile serfiraz kildigi o zevat hakkinda bir sûi edeptir
2 Sadece bu on sahabiye cennetliksindenmesi, hep istikameti takip ettiklerini vurgulamak icindir Bu durum, diger sahabiler icin, hususi mahiyette degil de mutlak olarak zikredilmistir
3 Bu sahabiler hayatlari boyunca duygu ve dusuncelerinde zerre kadar sapma gostermemis ve olabildigine civanmert bir sekilde hep Allah Resûlu'nun yaninda kalabilmislerdir
http:wwwzamancomtrhaberdo?haberno 554584
SunumKaynaklar:
1Aserei MubessereCennetle Mujdelene On Sahabi, Ahmed KurucanZuhdu Mercan, IsIk Yayinlari
2 Mektubat, Bilgiler Bolumu, Soz Basim Yayin
