20. yüzyıla damgasını vuran vukuatlardan biri olan Çernobil Faciası, 1986 yılında, o zamanki ismiyle Sovyetler Birliği’nde gerçekleşti. Ukrayna’nın Çernobil ortamında bulunan nükleer santralin 4 nolu reaktörü patladı ve atmosfere radyoaktif gazlar salındı. Hadise nahiyesinde ve etraf devletlerde çok sayıda kişi bu faciada nedeniyle ömrünü yitirdi, ilerleyen yıllarda kansere yakalandı ve sıhhat meseleleri yaşadı.
Evvel Çernobil, yıllar sonra da Fukuşima:
Bir vesair hadise ise 2011 Japonya zelzelesi sonrası yaşanan tsunami nedeniyle Fukuşima Nükleer Santrali'nde meydana geldi. Atmosfere sızan radyoaktif bulutlar, TV yayınlarında bile canlı olarak görüldü ve bu nahiyelerde tesirlerinin uzun yıllar süreceği istikametinde araştırmalar yayınlandı.
Bu iki kritik ortamdaki radyoaktivite nasıl ölçüldü ya da ölçülüyor?
Her iki facianın akabinde uzun mühletler geçtikten sonra, muhit örgütü Greenpeace tarafından 2016'da yapılam bir çalışmayla bölgedeki radyoaktivitenin durumu ölçülmüştü. Çokça teknik detayına girmeden mevzuyu özetleyecek olursak, Greg McNevin isimli küme üyesi bir fotoğrafçı, nükleer kazalardan etkilenen yerlerde çektiği fotoğraflar ile radyoaktiviteyi gözler önüne serdi.
Bunun için Geiger sayacı ismi verilen bir cihazdan yararlanıldı ve analog sinyaller "ışık görüntüsüne" dönüştürüldü. Fotoğrafçı McNevin, sayacın sağladığı radyasyon datasına nazaran uzun pozlama yaparak etkilenen nahiyeleri gözler önüne serdi.
Fotoğraflarda taraf alan beyaz barlar sıradan seviyesi, bu barların üzerine çıkan gayri renkler ise radyoaktiviteyi gösteriyor: