Cerrahlığın Gelişimi

Cerrahlık yaraların, sakatlıkların ve öteki hastalıkların bıçakla tedavisidir Eski ırk, büyük bir olasılıkla, kırılan bir kolu veya bir yarayı sarmak, bir apseyi yarmak, veya diş çekmek gibi, cerrahlığın kolay biçimlerini uygulamışlardır Keza, bir takım nazik ameliyatlara giriştikleri ve bir ölçüde başarılı oldukları yolunda da ipuçları vardır
Anatomide ilerlemeler;
Bundan 10000 yıl önce bile “sihirbaz hekimler trepanasyon olarak aşina gçü bir ameliyatı (deliliği veya baş ağrısını tedavi için kafatasından bir parça kemik çıkarma işlemini) yapabiliyorlardı bugün bile bir takım Peru ve Avustralya kabilelerinde bu gibi ameliyatlara rastlanmaktadır Romalılar da durumları güvenli olmayan olan bebekleri, daha sonra sezaryen olarak tanıdık yöntemle asıl karnından alıyorlardı Ancak, cerrahlık genel olarak basit dışsal ameliyatlarla sınırlıydı ve içsel olanları kapsamıyordu Çağdaş cerrahlığın ilerleyişi sahiden son 300 yıldaki bulguların ününüdür
Bir cerrahın ilk gereksemesi, kuşkusuz, insan bedeninin çalışması konusunda açık ve kesin bilgi elde etmektir Ortaçağın sonlarına kadar cerrahlık ilkel bir meslek olarak, (berberlikte yakın bir ilişki içinde) kaldı, çünkü ne hekimlerin ne de cerrahların reel bir anatomik yapı bilgisi yoktu Öğrenmenin tek yolu, kilise ve devletin nefret edilen şey verici bir operasyon diye baktıkları ölü teşrihiydi Xv yüzyılda bu tabunun kısmen üstesinden gelindi ve ama bu tarihten sonradan hekimler bedenin içindeki yapıları araştırmaya başlayabildiler Çoğunluklu, “modern cerrahlığın babası olarak adlandırılan ambroise pare, bu yeni bilgiyi birincil kullananlardan biriydi, bundan sonraki manâlı dönüm noktaları, Wiliam Harvey ’in (15781657) kan dolaşımının varlığını ortaya koyması ve William Hunter (172893) anatomi bilimine ilişkin bulgularıydı
Acıyı ve Enfeksiyonu imha etme;
En emin anatomik yapı bilgisi bile cerrahın, daha önemlisi de, hastanın karşılaştığı iki temel sorunu, acı ve enfeksiyonu, çözmekte yetersiz kalmaktadır Cerrahlığı acı veren vahşi ve tehlikeli bir iş olmaktan çıkarıp, bugünkü daha tehlikesiz ve ağrısız biçimine dönüştüren büyük ihtilal Xıx yüzyılda gerçekleşti Birincil adım, 1844 ’de Amerikalı dişçi Horace Wells ’in (181548) diş çekiminde güldürücü gaz (nitröz oksit) kullanmasıyla atıldı Birkaç sene içinde büyük ameliyatlarda eter ve kloroform kullanılmaya başlandı Wvillam Morton (181968), eterin kullanımının (genel duyumsuzlaşma) öncülüğünü yaptı
Cerrahi devrimindeki ikinci etmen, antiseptik ameliyatların gerçekleşmesiydi Kraliçe viktorya devrinin ortalarına dek, hastaların ameliyat sonrası öldürücü enfeksiyonlarla yakalanmaları olağandı
Ameliyat sonrası enfeksiyonlarının reel nedeni, Louls Pasteur ’ün (182295) buna mikropların yol açtığını göstermesine kadar gizli kaldı Pasteur ’ün buluşunun içeriğini iyice kavrayan birincil cerrah, Joesph Lister oldu (18271912) Lister, , asit fenik kimyasal maddelerin mikropları öldürdüğünü ve ameliyat yaralarını enfeksiyondan koruduğunu bulguladı Onun cerrahi aletleri antiseptik çözelti içine koyma, ameliyat esnasında havaya asit fenik sıkma ve dikilen yarayı antiseptikle temizleme gibi yöntemleri, ameliyat sonrası vefat oranını önemli ölçüde azalttı
Kendi alanında köklü değişiklik yaratan ve yardımsever bir usul olan antiseptik ameliyat, xx yüzyılın başında, amacı ameliyathanedeki mikropları öldürmek değil, onları hastadan olabildiğince uzakta yetişmek olan çağdaş aseptik cerrahiye yol açtı Cerrahlar Derinin yarılmadan önce bakteri yok eden bir maddeyle temizlenerek batreiden arındırıldığı bir teknik geliştirdiler Mikropları öldürülmüş havlular Önlük ve maskeler ortaya çıktı; cerrah ve asistanları ellerini her ameliyattan önce özenle tam beş dakika temizlemeyi öğrendiler Ek bir tedbir olarak, Amerika ’da Willam Halsead (18521922) göre geliştirilen, mikropları öldürülmüş lastik elenler, kısa zamanda yaygınlaştır
Cerrahlıkta ilerlemeler;
1920 ’delerde ameliyat sırasında yitirilen kanın yerine konulmasını sağlayan kan nakli yaygın bir biçimde gerçekleşti, bununla beraber da anestezide, akciğer ameliyatı için göğsü açmayı olanaklı kılan gelişmeler sağlandı
İkinci dünya savaşından kısa bir zaman sonra göğüs cerrahları kısmen tıkanık olan bir kapakçığı arındırmak için kalbe girmenin yolunu buldular Bundan daha sonra, bayıltılmış bir hastanın ateşini, kısa bir süre için, kalbi gerçekten duracak dek devirmek (hipodermi) ve böylece daha kibar kalp ameliyatlarını gerçekleştirmek mümkün oldu
Cerrahlıkta modern yenilikler;
Kalpakciğer makinelerinin (kan pompalama ve benzi atmış alma görevlerini iyice üstelenen) çıkışı, karmaşık ameliyatlarda (daha olumlu sonuçlar elde edilen) daha uzun süre çalışabilmesi ve giderek kalp naklilinin gerçekleşmesi anlamına geliyordu 1960 ve 1970 ’lerde Başarsızlık oranı demin yüksek olmasına karşın, öteki organların (böbrek, karaciğer, akciğer vepankreas) nakli de makul ayla geldi Doğrusu cerrahlık yöntemleri, günümüzde, artık insanların hara, bozuk yada eski organları (veya çirkin olanları) hakiki veya suni olan yenileriyle değiştirebilmesini makul kılabilecek ölçüde gelişmiştir