Cevşenül Kebir Duası (türkçe)

Cevşenül Kebir Duası
Cevşenül Kebir Duası (türkçe) Okunuşu
Cevşenül Kebir Duası (türkçe)

Ey ALLAH ’im…

Eger bir is Senin ezeli iliminde,
benim dinim ve hayatim hakkinda ,
isimin akibeti hakkinda serli ise,
onu benden geri cevir…beni de ondan vazgecir…
benim icin nerede olursa olsun yalnizca hayirli olani takdir et…
sonrada beni ona razi kil…!

Muhafaza eden Hafîz,
ey koruyan Hâfiz, ey muhafaza edenlerin en hayirlisi olan Rabbim!
Biz, lutfunla, bize nasib ettigin bu Şehadetleri senin hifz, himaye ve rahmetine emanet ediyoruz

Onlari bizim icin mah$er ve mizan gününe değin muhafaza eyle Amin

Ve´lhamdülillahiRabbilAlemin

Ey ALLAH ’ım, Sen, Seni bildiğin gibisin Benim haddim bilmediğimi bilmektir

Mecîdsin Sen, yüceler yücesisin, Sana kulluk edeni secde secde yüceltirsin

Bâissin ama, Sen dilediğin için kaf ile nûn buluştu, “kün dedin, yok var oldu, “Ol sözünle varlık devam buldu

Şehid olmasan Sen, ben kendime bile körüm, kalbimin gamlarına bigâneyim, ruhumun açlığına yabancıyım, sonsuzluğa sonsuz uzağım

Hakk Sensin; hak Senin takdirinle haktır; Sen Hakk olduğun için haklıların hakkı vardır

Vekîlsin ama, ben bana yetmem kudretine dayanırım, ihtiyaçlarıma yetişemem rahmetine sığınırım

Kavîsin oysa, kusurum da olsa Sana gelirim, isyanım da olsa Sana dönerim, küsmezsin bana, yüz üstü bırakmazsın beni

Metînsin fakat, kimsesiz kaldığımda son sığınağım Senin kudretindir, yalnızlığımda medet umduğum Senin rahmetindir

Velî olmasan Sen, beni yokluktan kim himaye eder, yalnızlığımda bana kim yârenlik eder, çaresizliğimde kim elimden tutar?

Hamîd olan Sen, kullarının şükrüne tekrar baki şükür vesilesi nimetler gönderirsin, kullarının hamdine yine hamd edilesi bereketler indirirsin

Muhsîsin oysa sayısız arzularım, hesapsız isteklerim, ince sızılarım, sözsüz dualarım katında ciddiye alınıp kabul edilir

Mübdî ’ olmasan Sen, tomurcuklar açmaz, yüzler gün yüzüne çıkmaz, dost dosta tanıdık olmaz, varlık varlığa varmaz

Muîdsin ki Sende son bulur hasretler, Sana döner işler, Seninle bulunur yitikler

Muhyî olan Sen; hayata hayatsın, cana canansın, canana cansın

Mümîtsin ama, ölümü verişin de sanatlı ve hikmetlidir; her ölen rahmetinin gölgesinde konaklar, ölümümü ebedî hayatla süslersin, kabrimden bana ebediyet kapıları açarsın

Hayysın, daima dirisin, diriliğim Senin dilemendir

Kayyumsun oysa, bir an bir sonraki asıl Senin izninle erişir, devam Sendendir, başı sona kavuşturan Sensin

Vâcidsin fakat, varlığın bir sebebe dayanmaz, varlığını betimleme etmeye “var sözü yetmez

Mâcid olmasan Sen, kimsede izzet kalmaz, hiçbir yüzde güzellik olmaz

Vâhidsin ama, kalbimi çoklukta bırakmazsın, vechine çevirirsin yüzümü, ruhumu yokluğa terk etmezsin, huzurunda toplarsın beni ve sevdiklerimi

Ehadsin ama, bir şeyden her şeyi yaratırsan, her şeyi bir şeye çevirirsin; üstelik bin de birdir Sana, az da çok da kolaydır kudretine

Samedsin Sen, kimseye ihtiyacın değil ve kimse Sana ihtiyaçsız olamaz

Kadîrsin Sen, ağaçlar kalem olsa, denizler mürekkep olsa yaptıklarını yazmaya yetmez; zaten ağaçlar da denizler de kudretinin eseridir

Muktedirsin; kudretine sınır olmaz, hiçbir meslek Sana şiddet gelmez, hiçbir şey Sana engel olmaz

Mukaddimsin ama, Sen beni ben kendimi sevmeden sevdin

Muahhirsin ki, Sen beni unutulduktan sonra da anarsın, Sen beni ben kendimi bilmediğimde de bilirsin

Evvelsin, öncelerin öncesi Sensin, başkaları defalarca sonraya kalır

Âhirsin, en son Senin yanına dönülür, başkalarının vefası sondan önce sonlanır

Zâhirsin ki, böylece güçlü olarak görünüyorsun oysa gözlerden gizleniyorsun

Bâtınsın ama, pek incelikle gizleniyorsun ki Sana açılan her pencereyi perde eyliyorsun

Vâlîsin, her işime velâyet edersin, dilediğim Senin dilediğindir

Müteâlsin ancak, her asillik Sendendir, Sen yüceltmezsen her şey alçalır, öteler Sende saklıdır, fikir ve algılama Seni anlamaktan uzaktır Berr olmasan Sen, kimse kimseye iyilik edemez, iyi ki iyilik edip iyiliği yarattın

Tevvâbsın ancak, pişman olursam, günahım bile Sana yakınlaşma vesilesi olur

Müntakîmsin ama, mazlumların ah ’ını yerde ko ’mazsın, zalimlerden intikam alırsın

Afuvvsun ama, affedersin, affetmeyi seversin, severek affedersin, affın yoksul olanları seversin, Senden yüz çevirenlerden yüz çevirmezsin

Raûf olmasan Sen, kim üzerime titreyip şefkat eder, kim yokluğumda hatırımı sorup beni var eyler

Mâlik ’ül Mülksün ki, ellerim Senin kudret elindedir, bedenim hücresel hücreli mülkündedir, iradem Senin iraden içindedir

Zülcelâl ve ’l ikrâmsın ancak, keremin müthiş bir bolluk içindedir, celâlin ve yüceliğin baki ikramlarda bulunmana, bana benden de yakın olmana mâni değildir

Muksitsin; adalet Senin yanındadır, haddimi hakla tayin eden Sensin, payıma düşene razı eyle beni

Câmî olmasan Sen, yoklar varlığın kabında toplanamaz, sevdalılar kalbin kabında buluşamaz, uzaklar yakınlığın ufkuna koşamaz

Ganîsin ki, kulunu başkasına fakir eylemezsin, yalnız Sana kulluk eder, yalnız Senden isterim

Muğnî olmasan Sen, başkalarına dilenci olurum, âmâ sebepler aralarında oyalanırım; neyim varsa Senin lûtfundur, başkasına yoksul eyleme beni

Manî ’ olan Sensin, Sana kimse engel olamaz; Sen dilersen engeller engel olası değil

Dârrsın ama, hasar diye bildiğim de Senin takdirinledir; her işinde fayda ve hikmet gizlidir

Nâfî olan Sensin, faydalar Senin izninle fayda verir, iznin olmazsa kimsenin kimseye faydası olmaz

Nûr olmasan Sen, yer gök karanlıkta kalır, yüzler ve gözler yokluğa düşer, anlam ve hikmet boşluğa yuvarlanır

Hâdîsin Sen; hidayetin olmazsa ışık yolunu şaşırır, söz anlamını yitirir, yollar yolunu kaybeder

Bedîsin ama, varlığı yokluktan çıkarıp süslersin, varlığı sonsuzlukla taçlandırırsın

Bâkî olmasan Sen, kalbim elemler içinde kalır, lezzetlerim dudağımda yarım kalır, sevdiklerim uzak ve yoklukta kalır, aşklarım anlamsızlığa yuvarlanır, sonsuzluğu isteyen ruhum yetim kalır

Vârissin ancak, yitirdiklerim Sana emanettir, benden sonraya kalanlar Sana kalır, ruhum ve canım Sana mirastır

Reşîd olmasan Sen, aklım şaşar, kalbim yanar, bildiklerim amaçsız kalır, hakkım heba olur

Sabûrsun ki, kullarına sabrı öğretirsin, sabredenleri seversin,

Sana ayaklanma edenlere de lûtfedersin, kusur edenlere anında ceza vermezsin
*