Üstteki fotoğrafa baktığınızda bir yüz görüyor musunuz? Şayet görüyorsanız, pareidolia olarak bilinen bir durum yaşıyorsunuz: Bir uyarıcıya mana yükleme eğilimi... Yüzleri cansız objelerde görmek yaygın yaşanan bir olay ve görünüşe nazaran birden fazla insan, bu yüzleri bayandan çok erkek olarak algılıyor.
Yüz pareidolisinin yahut "yanıltıcı yüzlerin", yalnızca bir yüzü tespit etmenin ötesinde algıları tetiklediğini gözlemleyen yakın tarihli bir makalenin bulguları bu tarafta işaret ediyor. Beşerler bu algılara yaş, duygusal tabir ve cinsiyet üzere özellikler yüklüyor. Proceedings of the National Academy of Sciences mecmuasında yayınlanan çalışmanın muharrirleri, insan olmayan yüzlerin bayan olarak algılanabilmesi için fazladan "kadınsı" detaylara gereksinim duyduğu sonucuna vardı. Öteki bir deyişle birden fazla durumda algılanan yüz, erkek yüzü oluyor.
Sonuçlar, Amerika Birleşik Devletleri'nden 3.800'den fazla yetişkinin aldatıcı yüzlerin algılanan cinsiyetini belirlemeye çalışan büyük ölçekli davranış deneylerinden geliyor. Verdikleri cevaplar, insanların aldatıcı bir yüze sahip cansız bir objeyi bayan yerine erkek olarak kabul etme mümkünlüğünün kıymetli ölçüde daha yüksek olduğunu gösterdi. Ayrıyeten tabirleri ve yaşları yüz pareidolisiyle ilişkilendirdiler: Objeleri yaşlı, tiksinmiş yahut bayandan çok genç, memnun ve erkek olarak algılama olasılıkları çok daha yüksekti.
Farklı deneysel dizaynlarda, manzaranın yahut fotoğraflanan objenin renk yolunun cinsiyet yanlılığını açıklayıp açıklamadığını test ettiler, lakin aldatıcı yüzlerin karşılık gelen obje imgelerinin tıpkı algıyı ortaya çıkarmadığını buldular. Yani, kızarmış yumurtanın kolay bir fotoğrafı, aldatıcı bir yüze sahip kızarmış yumurta ile birebir önyargılı algıyı ortaya çıkarmadı.
Çalışma müellifleri, "Toplu olarak [sonuçlar], aldatıcı yüzlerin farklı bir duygusal tabire, yaşa ve cinsiyete sahip olduğunu gösterdi" diye yazdı ve devam etti: "En çarpıcı müşahedemiz, tarafsız bir seçenek mevcut olsa bile, aldatıcı yüzleri bayan yerine erkek olarak algılamaya yönelik güçlü bir önyargıdır. Bu önyargı, gözlemciler ortasında sağlam ve emniyetli ise, bilhassa bu uyaranların biyolojik bir cinsiyeti olmadığı göz önüne alındığında, cinsiyet algısının insan beyninde nasıl işlendiğini anlamak için değerli çıkarımlar sağlar."
Bunun yerine, bu kayda bedel cinsiyet önyargısı, belirli bilinmeyen bir yüze benzeyen rastgele bir şeye erkek cinsiyeti yüklediğimizi gören, doğuştan gelen yahut öğrenilmiş bir imaj sürece tekniğinin göstergesi üzere görünüyor.
Doğal ki bu araştırmanın birtakım sınırlamaları da bulunuyor. Öncelikle araştırmanın iştirakçileri sırf ABD'den geliyor. Bu varsayılan algı yahut önyargı, öbür ülke yahut kültürlerde değişiklik gösterebilir.
Bu önyargının neden var olduğu ise belirsizliğini koruyor, lakin Science News'e konuşan baş müellif Susan Wardle, emoji ve Lego örneklerini günlük hayatımızdaki emsal bir önyargının ispatı olarak vurguluyor. Her iki örnekte de, denkleme birtakım kirpikler, daha büyük dudaklar, makyaj yahut öbür "kadınsılaştırıcı" özellikler dahil edilmediği sürece, karakterlerin varsayılan olarak erkek olduğu kabul ediliyor...