Birtakım ana pederler evlatlarına bir çocuk/ergen psikiyatristine gideceklerini çeşitli nedenlerden ötürü açıklamak istemezler; kendileri için gittiklerini, psikiyatristin arkadaşı olduklarını tabir ederler; ya da psikiyatristi sair bir bilirkişilik meydanı çalışanı üzere göstermeye çalışırlar yahut öteki üstü gizli mazeretler bulurlar. Bu durumu evlat çok kısa vadede fark eder. Birçok kere öfke, hayal kırıklığı, görüşmeye direnç gelişir. Üstelik ana peder “yalancı” durumuna düşerler ve evladın itimadı azalır. Bu nedenle, evlada açık, yalın ve anlayabileceği formda, hangi hedefle evlat psikiyatristine gidildiği orada neler olacağı anlatılmalıdır.
Örneğin: “(Şu) problemimizi birlikte çözemiyoruz; bu durumdan hepimiz, (şu nedenlerden dolayı), olumsuz etkileniyoruz. Bu meselemizi çözmezsek mutsuz olacağız ve daha büyük problemler ile (ya da şu sıkıntılar ile) karşılaşacağız. O nedenle yardıma gereksinimimiz var. Yardım almak için bir çocuk/ergen psikiyatristine gideceğiz. Oradaki tabip seninle ve bizlerle görüşecek; bu bir sohbet üzere olacak; sana orada berbat davranılmayacak. Doktora gerçek bir formda her şeyi anlatabilirsin. İstersen onunla yalnız da görüşebilirsin. Tabip bizimle görüştükten sonra bir grup tıbbi tetkikler isteyebilir. Daha sonra bunları da kıymetlendirerek bize birtakım tekliflerde bulunacak. Biz bu teklifleri konumuna getirdiğimizde büyük bir ihtimalle problemlerimiz azalacak ya da ortadan kalkacak.”
Evladın ya da ergenin direnç göstermeye çalıştığı durumlarda bu direncin nedenini anlamaya çalışmak gerekir. Bunun için âlâ bir gözlem yapılması ve evlat ile açıkça konuşulması gerekir. Evlat ya da ergenler çeşitli nedenlerden ötürü psikiyatriste gitmek istemezler:
“Bana orada iğne yapılacak ya da tedavide iğne verilecek”
“Bana orada beğenilmeyen davranılacak, kızılacak, mahçup olacağım”
“Sırlarım öğrenilecek ve gayrı bireylerle paylaşılacak”
“Herkes bana “deli” diyecek, ben “deli” değilim”
“Artık isteklerim eskisi kadar olmayacak”
“Oraya gitmektense oyun oynarım daha iyi”
“Bana/bize kimse yardımcı olmaz”
“Arkadaşlarım öğrenecek ve benimle alay edecekler”
Örneğin: “(Şu) problemimizi birlikte çözemiyoruz; bu durumdan hepimiz, (şu nedenlerden dolayı), olumsuz etkileniyoruz. Bu meselemizi çözmezsek mutsuz olacağız ve daha büyük problemler ile (ya da şu sıkıntılar ile) karşılaşacağız. O nedenle yardıma gereksinimimiz var. Yardım almak için bir çocuk/ergen psikiyatristine gideceğiz. Oradaki tabip seninle ve bizlerle görüşecek; bu bir sohbet üzere olacak; sana orada berbat davranılmayacak. Doktora gerçek bir formda her şeyi anlatabilirsin. İstersen onunla yalnız da görüşebilirsin. Tabip bizimle görüştükten sonra bir grup tıbbi tetkikler isteyebilir. Daha sonra bunları da kıymetlendirerek bize birtakım tekliflerde bulunacak. Biz bu teklifleri konumuna getirdiğimizde büyük bir ihtimalle problemlerimiz azalacak ya da ortadan kalkacak.”
Evladın ya da ergenin direnç göstermeye çalıştığı durumlarda bu direncin nedenini anlamaya çalışmak gerekir. Bunun için âlâ bir gözlem yapılması ve evlat ile açıkça konuşulması gerekir. Evlat ya da ergenler çeşitli nedenlerden ötürü psikiyatriste gitmek istemezler:
“Bana orada iğne yapılacak ya da tedavide iğne verilecek”
“Bana orada beğenilmeyen davranılacak, kızılacak, mahçup olacağım”
“Sırlarım öğrenilecek ve gayrı bireylerle paylaşılacak”
“Herkes bana “deli” diyecek, ben “deli” değilim”
“Artık isteklerim eskisi kadar olmayacak”
“Oraya gitmektense oyun oynarım daha iyi”
“Bana/bize kimse yardımcı olmaz”
“Arkadaşlarım öğrenecek ve benimle alay edecekler”
Türkiye'nin en güncel forumlardan olan forumdas.com.tr'de forumda aktif ve katkısı olabilecek kişilerden gönüllü katkıda sağlayabilecek kişiler aranmaktadır.