Çocuklara nimete saygıyı nasıl öğretebiliriz ?

Çocuklara nimete saygıyı nasıl öğretebiliriz ? müsriflik edilen bir ekmek ile portakalın çöp kutusundaki diyaloğu im annelerimizde bizlere ekmeğin ne kadar kıymetli bir nimet oldugunu öğretmiştir Şimdi sıra bizlerde Bizlerde çocuklarımıza ve yakınlarımızın çocuklarına ekmeğe saygıyı öğretmeliyiz Nice ülkeler varki bir dilim kuru ekmeğe fakir Bizlerde muhaç değilken kıymetini bilip çocuklarımızıda bu konuda bilinçlendirelim 1548462079 1548462079 cocuklaranimetesaygiyinasilogretebiliriz5c4ba7c044c2acocuklaranimetesaygiyinasilogretebiliriz5c4ba7c044c2a cocuklaranimetesaygiyinasilogretebiliriz5c4ba7c044c2a Çocuklarımıza nimete saygıyı nasıl öğretebiliriz? Amerika'da master yaptığım yıllarda, çalıştığım üniversitenin yemek salonu açık büfe şeklindeydi Öğrenciler ve hocalar dilediği yemekten, salatadan, meyveden ya da tatlıdan dilediği değin alabiliyordu yemekhanenin giriş kapısında Yiyiniz içiniz, fakat tutumsuzluk etmeyinizanlamına gelen şu yazı vardı: Take what you need Eat what you take(Yiyeceğin dek al, aldığını da ye) MÜSLÜMAN anne babalar olarak yemeğe başlarken Bismillah, bitirince Elhamdülillahderiz; çocuklarımıza da öğretiriz Eğer bu kelimelerin ne anlama geldiğini ve niçin söylediğimizi anlayacakları bir dille açıklamazsak, çocuklar bu kelimeleri şehvetli zekalarıyla kavramaz, teğet bir dille söylemiş olurlar Çocuklarımızın bu kelimeleri duygusal zekalarıyla kavramaları için şöyle bir izah etme yapılabilir: Çarşıdan bir yiyecek aldığımız vakit karşılığında satıcısına para ödüyoruz Halbuki o yiyeceklerin hakiki sahibi satıcılar değildir, Allah'tır Acaba o yiyeceklerin hakiki sahibi olan Allah verdiği bu nimetlere karşılık bizden ne istiyor? Nimetlerin gerçek sahibi olan Allah, bizden üç şey istiyor: Zikir, şükür ve fikir Yemeye başlarken Bismillah(Allah'ım Senin adınla başlıyorum) dememiz zikirdir Yedikten sonradan Elhamdülillah(Allah'ım verdiğin bu nimetler için sana teşekkür ederim) dememiz şükürdür Yerken bu nimetleri Allah'ın yarattığını, rahmetiyle binlerce canlı türünü yiyeceksiz bırakmadığını dikkate almak fikirdirÇoğu evlerimizde çocuklara Bismillah ve Elhamdülillah (zikir ve şükür) demeyi öğretiyoruz, ama benzer hassasiyeti akıl konusunda göstermiyoruz Bu Nedenle Allah'ın bizden istediği üç şeyden ikisini yani zikri ve şükrü yerine getirmiş oluyoruz Fakat yerken bu nimetin bize nasıl ulaştığını öyle düşünmüyoruz ve çocuklarımızla bunu konuşmuyoruz O süre Allah'ın bizden istediği üçüncü şeyi yani fikri yerine getirmemiş oluyoruz Us yetersiz olduğu için nimetin kıymetini takdir etmiyor, gereken saygıyı göstermiyoruz Eğer nimete saygımız olsaydı, her gün tonlarca yemek artığı ve ekmek çöpe atılır mıydı? Seneler önce akrabam olan genç bir bayanı çöpe ekmek atarken görünce şöyle demiştim: Ekmek nimettir Niçin çöpe atıyorsun? Nimete saygın değil mu?Genç hanımefendi, Ne yapayım, eşim ve çocuklar bayat ekmek yemiyor,diyerek kendisini savunmuş; nimete saygısı olduğunu kullanmak için de ekmeği öpüp alnına götürdükten sonradan çöp kutusuna atmıştı Genç bayanın ekmeğe gösterdiği saygı teğet bir saygıydı, reel saygı değildi Bismillah ve Elhamdülillah diyerek nimete şükretmek dek, nimete saygı göstermek ve tutumsuzluk etmemek de ailede yaşanarak kazanılan bir alışkanlıktır Annesinin yemek artıklarını ve bayatlamış ekmeği çöpe attığını gören bir kız çocuğu ileride anne olduğu vakit benzer şeyi yapacak; bunun nimete karşı bir saygısızlık ve savurganlık olduğunu düşünmeyecektir Yeyiniz İçiniz Fakat Müsriflik Etmeyiniz Amerika'da master yaptığım yıllarda, çalıştığım üniversitenin yemek salonu açık büfe şeklindeydi Öğrenciler ve hocalar dilediği yemekten, salatadan, meyveden veya tatlıdan dilediği dek alabiliyordu Yemekhanenin antre kapısında Yiyiniz içiniz, ama tutumsuzluk etmeyinizanlamına gelen şu yazı vardı: Take what you need Eat what you take(Yiyeceğin dek al, aldığını da ye) Bir gün aynı masada yemek yediğimiz Çinli bir arkadaşı, tabağında kalan son pirinç tanesini almaya çalışırken görür görmez dayanamadım; denemek için dedim ki: Bir pirinç tanesi için neden bu değin uğraşıyorsun? Bırak tabakta kalsınÇinli arkadaşın verdiği yanıt fazla düşündürücüydü: Her Çinli bir pirinç her birine tutumsuzluk etse, Çin nüfusuyla çarp bakalım kaç ton pirinç yapar? Biz topluluk bir ülkeyiz, savurganlık etme lüksümüz yokturTekrar denemek için dedim ama: derhal Çin'de yok, Amerika'dasın Tabağında bırakacağın pirinç tanesine Çin'i yok, Amerika'yı zarara uğratacaktırGüldü Amerika'yı bu şekilde zarara uğratmak onurlu bir tavır olmaz,dedi Çinli arkadaşı bu onurlu davranışından nedeniyle tebrik ettim Bir Müslüman olarak düşüncesini paylaştığımı söyledim Rabbimizin bu konudaki, Yiyiniz içiniz, lakin savurganlık etmeyiniz Çünkü Allah müsrifleri sevmezbuyruğunu açıkladım Fazla hoşuna gitti Tam o sırada, Ürdünlü bir dost tabağındaki yemek yemek artıklarını çöp sepetine boşalttı Bunu görebilen Çinli arkadaş Ürdünlüyü göstererek: O Müslüman değil mi?dedi id böylece üzüldüm oysa, ne diyeceğimi bilemedim Dur, bunu kendisine soralım,dedim Ürdünlü arkadaşa seslendim Çinli ile aramızda nimete saygı ve savurganlıkkonusunda geçen konuşmaları aktardıktan daha sonra dedim oysa: Arkadaş seni yemek yemek artıklarını çöpe dökerken görür görmez, 'O Müslüman değil mi? Neden müsriflik ediyor?' diye sordu Ben de bunu kendisine soralım dedimÜrdünlü dost Çinliye döndü Kendinden muhakkak bir şekilde: Ben kendi ülkemde savurganlık etmem Amerika'yı sevmiyorum Burada, ne kadar çok tutumsuzluk edersem Amerika'yı o kadar zarara uğratmış olurum,dedi Çinli: Bu düşüncen şerefli bir fikir değil,dedi Içten söze ne denir? Okul Öncesi Çocuklar İçin Müsriflik Öğretici Bir Oyun : Bu Gıda Bize Nereden ve Nasıl Geliyor? Okul öncesi çocuklarımıza oyunla nimetin kıymetini anlatabilir, hissi ve zihinsel yönden israf etmeyecek bir hassasiyet kazandırabiliriz Oyunun adı: Bu bize nereden ve nasıl geliyor?olsun Oyuna temel gıdamız olduğu halde en çok savurganlık edilen ekmekten başlayabiliriz Oyun için birkaç buğday her birine ve bir kaşık un gerekecektir Benzer oyunu başka günlerde sebze ve meyve türü yiyecekler için oynayabiliriz Tüm aile üyeleri sofra başında toplandığı için yemek yemek saatleri sohbet için iyi bir fırsattır Özellikle akşam yemekleri sohbet için oldukça uygundur Bismillah diyerek yemeğe başladıktan sonra anne veya baba (tercihen anne) çocuğa: Yemeğini yerken benimle bir oyun oynamak ister misin?diyerek dikkatini çeker Oyun çocukların en sevdiği işlerden biri olduğu için kabul edecektir Anne eline aldığı bir dilim ekmeği çocuğa göstererek: Söyle bakalım bu ekmek bize nereden ve nasıl geliyor?diye oyunu başlatır Çocuğun aklına gelen ilk yanıt bakkal ya da fırın olacaktır Anne: Oraya nereden geliyor?diyerek oyunu devam ettirir Birkaç buğday tanesini gösterir Ekmeğin esas maddesi bu gördüğün buğday taneleridir,der ve sorar: Buğday nereden geliyor?Çocuğa ip uçları vererek oyunu yönlendirir ve şu sonuca varılmasını sağlar: Buğday taneleri çiftlik sahibi kadar toprağa ekilir Toprak olmadan buğday taneleri filiz verip büyüyemez, başak veremez Buğday tanesini de toprağı da yaratan Allah'tır Çiftçinin görevi sadece buğdayı toprağa ekmektir Ondan daha sonra elinden bir şey gelmez Toprağa ekilen buğday tanesinin büyümesi için su (yağmur) gerekir, ısı ve ışık (güneş) gerekir, hava gerekir Yağmuru, güneşi ve havayı yaratan Allah'tır Buğday taneleri toprakla beslenerek büyür, başak verir Bir başakta 2030 adet buğday vardır Çiftlik Sahibi buğday başaklarını toplar, harmana getirir Buğday tanelerini başaktan ayırır, çuvallara doldurur Çuvalları değirmene götürür Değirmende buğdaylar öğütülür, un haline getirilir Un çuvallara doldurulur Çuvallardaki unlar fırınlara götürülür Fırıncı bir kazana un doldurulur Üstüne su döker Adamakıllı yoğurarak hamur yapar Hamuru küçük parçalara ayırarak içinde alev yanan fırına koyar Fırında pişen hamurlar ekmek olur Fırıncı pişen ekmeklerin bir kısmını raflara dizer, bir kısmını bakkala satar Biz de gider, en yakın bakkaldan veya fırından ihtiyacımız değin ekmek alırız Oyundan çıkarılacak ders: Ekmeği çöpe attığımız vakit öncelikle buğdayı yaratan Allah'a, daha sonra ekmek oluncaya değin emeği geçen çiftçiye, değirmenciye, fırıncıya ve ekmeği satın almamız için gereken parayı şampiyon babamıza saygısızlık yapmış oluruz İbrahim Çankırılı