iltasyazilim
FD Üye
Nefret Edilen Şey; hepimizde var olan, yaşamımızı devam ettirebilmemiz için kendimizi savunmamızı sağlayan doğal bir duygudur Dehşet, bizi harekete geçiren bir güçtür Bu korku kişiyi olumlu yönde de harekete geçirebilir Örneğin; sınava hedeflemek için, dersten kalma korkusu kişiyi harekete geçirir veya kaba bir hayvandan korkup kaçmak hayatımızı devam ettirmemizi, kendimizi korumamızı sağlar
Çocuğun korkması da alışılagelmiş bir duygudur Doğduğu zaman bebek, terk edilme veya bakılma korkusu hissedebilir Aslında bu korkular hayatı sürdürme refleksleridir Hepimizde var olan bu korku, büyüdükçe, aileye bağımlılığımız azaldıkça bu duygumuzda azalacaktır Ufakken daha artı nefret hissetmemizin sebebi ise, ufak, cılız, savunmasız, karşılaştığımız tehlikeleri aşma konusundaki yetersizliğimiz dolayısı ile dehşet daha fazla hissedilmektedir Bu yüzden çocukların akılcı veya mantıklı olmayan çoğu korkusu bulunmaktadır Bu durumda anne ve babanın en iyi yapması gereken şey çocuğun korkuları hakkında veri sahibi olmalarıdır Çünkü: ebeveynin tavrı çocuğun korkusunu etkileyen en önemli etkendir Çocuk bu korkuları elbette fakat kimsesiz aşamaz Ebeveyn, çocuk ve çocuğun korkuları hakkında data sahibi olduğu zaman daha bilinçli bir annebalık yapmış olurlar Bu çocuğun gelişimi, kişiliğinin oluşması için önemli bir adımdır Çocuk korktuğunda ebeveyn onu yatıştırmalıdır, aksi takdirde eğer ebeveyn çocuğu yatıştırıcı bir tavır takınmazsa çocuğun düşünce sağlığı bozulabilir Çünkü çocuk ebeveynin bakımına bağımlı olarak hayatını sürdürür, bu durumda, ebeveynin görevlerinden biri ise çocuğu sakinleştirmek, yatıştırmaktır
Peki, çocuklar nelerden korkar?
Bir bebek, irkilmeyi, acıyı ve zevki idrak etme yeteneği ile dünyaya kazanç Bu üç şey gerçekte nefret edilen şey duygusunun temelini oluşturur Çocukta, üç temel nefret bulunur
1Ayrılma Korkusu: Bu nefret doğduğumuz andan itibaren bizimledir Bir bebek annesini görüş alanında göremediği vakit onun kaybolduğunu sanır Bu nefret mektep başladığında da devam etmektedir
2Tahrip Etme Korkusu: Çocuğun fiziki tehlikeler aleyhinde kendi zayıflığını, savunmasızlığını keşfetmesinden kaynaklanan bir korkudur Bu nefret edilen şey hayvanlardan korkma biçiminde de ortaya çıkabilir
3Suçluluk Duygusu: Bu nefret ise çocuğun ödipal kompleksi evresinde açığa çıkmaktadır Yani; bu evrede, oğlan annesine sahip olmak için babasını ortadan kaldırmak ister Bu durum ise sonra toplumsal ilişkiler ile kendini göstermektedir
Diğer stil korkuların çoğu yaşanılan olumsuz bir durum sonucunda da meydana gelebilmektedir Mesela; bir ısırma, bir kaza ya da beklenmedik durumlar da korkuya niçin olabilmektedir Bunun yanı sıra nefret öğrenilir Örneğin; köpekten korkan bir annenin verdiği tepki, çocuğa köpeklerden korkulacağını öğretir Çocuk ise ebeveynlerini gözlemleyerek korku geliştirir Hem çocuklar korkuyu öğrenebildikleri gibi duydukları sözlerden de etkilenirler Örneğin; eğer çocuklar kedilerin güvenli olmayan olduğunu duyarsa kedilerden de korkabilirler
Yıllar geçtikçe, ebeveynin de desteği ile çocuktaki mevcut korkular azalmaya başlayacaktır Bu korkuların azalmasında karakter özellikleri de etkili olmaktadır Örneğin; çocuğun kendine saygı düzeyi zayıfsa, hayat zorlaştıkça çocuğun endişe ve korkuları artar Fakat: çocuk şahsiyet olarak dinç, kendine hürmet düzeyi yüksek, çevredeki tehlikelerin bilincinde ise korkuları azalır ve yaşam zor olsa da çaba eder
Çocuğun korkması da alışılagelmiş bir duygudur Doğduğu zaman bebek, terk edilme veya bakılma korkusu hissedebilir Aslında bu korkular hayatı sürdürme refleksleridir Hepimizde var olan bu korku, büyüdükçe, aileye bağımlılığımız azaldıkça bu duygumuzda azalacaktır Ufakken daha artı nefret hissetmemizin sebebi ise, ufak, cılız, savunmasız, karşılaştığımız tehlikeleri aşma konusundaki yetersizliğimiz dolayısı ile dehşet daha fazla hissedilmektedir Bu yüzden çocukların akılcı veya mantıklı olmayan çoğu korkusu bulunmaktadır Bu durumda anne ve babanın en iyi yapması gereken şey çocuğun korkuları hakkında veri sahibi olmalarıdır Çünkü: ebeveynin tavrı çocuğun korkusunu etkileyen en önemli etkendir Çocuk bu korkuları elbette fakat kimsesiz aşamaz Ebeveyn, çocuk ve çocuğun korkuları hakkında data sahibi olduğu zaman daha bilinçli bir annebalık yapmış olurlar Bu çocuğun gelişimi, kişiliğinin oluşması için önemli bir adımdır Çocuk korktuğunda ebeveyn onu yatıştırmalıdır, aksi takdirde eğer ebeveyn çocuğu yatıştırıcı bir tavır takınmazsa çocuğun düşünce sağlığı bozulabilir Çünkü çocuk ebeveynin bakımına bağımlı olarak hayatını sürdürür, bu durumda, ebeveynin görevlerinden biri ise çocuğu sakinleştirmek, yatıştırmaktır
Peki, çocuklar nelerden korkar?
Bir bebek, irkilmeyi, acıyı ve zevki idrak etme yeteneği ile dünyaya kazanç Bu üç şey gerçekte nefret edilen şey duygusunun temelini oluşturur Çocukta, üç temel nefret bulunur
1Ayrılma Korkusu: Bu nefret doğduğumuz andan itibaren bizimledir Bir bebek annesini görüş alanında göremediği vakit onun kaybolduğunu sanır Bu nefret mektep başladığında da devam etmektedir
2Tahrip Etme Korkusu: Çocuğun fiziki tehlikeler aleyhinde kendi zayıflığını, savunmasızlığını keşfetmesinden kaynaklanan bir korkudur Bu nefret edilen şey hayvanlardan korkma biçiminde de ortaya çıkabilir
3Suçluluk Duygusu: Bu nefret ise çocuğun ödipal kompleksi evresinde açığa çıkmaktadır Yani; bu evrede, oğlan annesine sahip olmak için babasını ortadan kaldırmak ister Bu durum ise sonra toplumsal ilişkiler ile kendini göstermektedir
Diğer stil korkuların çoğu yaşanılan olumsuz bir durum sonucunda da meydana gelebilmektedir Mesela; bir ısırma, bir kaza ya da beklenmedik durumlar da korkuya niçin olabilmektedir Bunun yanı sıra nefret öğrenilir Örneğin; köpekten korkan bir annenin verdiği tepki, çocuğa köpeklerden korkulacağını öğretir Çocuk ise ebeveynlerini gözlemleyerek korku geliştirir Hem çocuklar korkuyu öğrenebildikleri gibi duydukları sözlerden de etkilenirler Örneğin; eğer çocuklar kedilerin güvenli olmayan olduğunu duyarsa kedilerden de korkabilirler
Yıllar geçtikçe, ebeveynin de desteği ile çocuktaki mevcut korkular azalmaya başlayacaktır Bu korkuların azalmasında karakter özellikleri de etkili olmaktadır Örneğin; çocuğun kendine saygı düzeyi zayıfsa, hayat zorlaştıkça çocuğun endişe ve korkuları artar Fakat: çocuk şahsiyet olarak dinç, kendine hürmet düzeyi yüksek, çevredeki tehlikelerin bilincinde ise korkuları azalır ve yaşam zor olsa da çaba eder